İstemesen de Hayat Öğretiyor

 İstemesen de Hayat Öğretiyor; Sevgiyi, Sevmeyi, 
Aşkı... 
Öğretiyor İşte Ruhun Karanlık Ara Sokaklarında Çıkmaza Girmeyi, 
Girip de Çıkmamayı, 
Çıkmaz Yollarında Kaybolmayı, 
Kendini Orada Kaybetmeyi... 

İstemesen de Hayat Öğretiyor; Yediğin Her Darbenin Üstüne Gülümseyebilmeyi... 
Zamandan Geçerken Geçmişe Geleceğe El Sallayabilmeyi... 
Hayatın Hiç Bir Döneminde, 
Sevgine, 
Saygına, 
Sadakatına Sınır Çizmemeyi... 

İstemesen de Hayat Öğretiyor; Sıyrılarak Zamandan, 
Büyük Fırtınalardan Sonra Dimdik Ayakta Durmayı... 
Yüreğin Dar Sokaklarında Ağlamayı 
Gülmeyi, 
Aşkı Demleyerek Acıya Direnmeyi... 

İstemesen de Hayat Öğretiyor; 
Hiç Bir Şeye Aldırmadan, 
Hiç Bir Şeyi Umursamadan, 
Sessiz, 
Öfkesiz, 
Düş Gibi, 
Hayal Gibi, 
Avuçlarında Tufanlar Tutarak, 
İçinde, 
Sağır, 
Kör, 
Dilsiz Şiirler Besleyerek, 
Gölgende Saklanarak, 
Yaralı, 
Kanadı Kırık, 
Sahiplendiğin Yalnızlığın Üstüne, 
Bağdaş Kurup Oturmayı... 

İstemesen de Hayat Öğretiyor; 
Düşlerin Ateşinde Yanan Seslenişleri... 
Çaresizce Bekleyişleri... 

Öğrenmeye Niyetin mi yok?
Boş Ver Zaten Hayatın da Acelesi Hiç Yok! 
Başına Vura Vura Nasılsa Öğretir!