Hiç mi İz Bırakamadım Kalbinde?

Kendi Kalabalığından Kaçan Şehir Gibiyim Bu Gece... 
Zemheri Bir Sensizlik Düşürmüşüm Gözlerime... 
Solgun Bir Gece Devriliyor Sevdaya, Aşk'a Mağlup Olmuş Yüreğime... 
Dönüşsüz Gitmelerini Geceye Gizlemek Zor...
Seni Düşünürken Kor Ateşlere Salıyorum Yüreğimi...
Gözlerini Çiziyorum, Arkasına Saklandığım Cümlelerime...
Seni Görebilmek Adına Gözlerimi Yumuyorum Geceye...
Dalıyorum Bitmesini İstemediğim Derin Uykulara...
Şimdi İçimde Çağlayan Sesinin Özlemine Kim Set Kurabilir ki?
Her Saat Başı Acıyla Çoğalan Zaman En Büyük Düşmanım Olurken, Akreple Yelkovanın Her Öpüşmesi Düşlerimi Kanatırken, Sevdayı Acımasızca Anımsatırken Kim Acımı Dindirebilir ki?
Eskimeyen Şarkılar Dolanırken Dilimde, Her Notada Hayal Kırıklıklarım Vururken Yüzüme, Kıpırtılı Duygular, Yaşanmamış An’lar Küserken Özüme, Göğsümün Sol Yanına Çöreklenirken Yokluğunun Acısı, Kim Dindirebilir ki Gözyaşlarımı?
Ne Çok Benzerin Var Bu Şehirde... 
Her Akşam Dalgın Bir Gece Çökünce Üzerime, Binlerce Suretin Dökülüyor Önüme.... 
Herkesin Sana Benzeyen Yanlarını Görüyorum Kaldırımların Arasında...
Nereye Baksam Sen Duruyor... 
Sen Oluveriyor Bütün Şehir Gözlerimin Önünde...
Hayatta Hiç Bir Şeyi Senin Kadar İstemedim,
Hiç Bir Düşüm Senin Kadar Özel Olmadı...
Hiç Bir Hayalim Sen'li Kadar Arzulu Olmadı...
Hayatta Hiç Bir Şeyim, Senin Kadar Mavi, Senin Kadar Asi, Senin Kadar Zor ve Senin Kadar İmkansız Olmadı Gözümde...
Dün Seninle İlk Buluştuğumuz Yerdeydim...  
Aynı Masaya Oturdum... 
Burada ki Her Şey Aynı... 
Hafif Yağmur Çisilemeye Başladı...
Hafifte Mevsimin Rüzgarı Var Kokunu Bana Getiren...
Hatırlıyor musun Sana Sokulmuş Halimle El Ele Yürüyüşlerimizi?  
Bazen Hiç Konuşmazdık , Bazen İse Susmaya Korkardık...
Ellerim Üşüdüğünde Avuçlarına Alıp Cebine Sokardın Onları... 
Avuçlarında Isınırdı Parmaklarım... 
Şimdi Parmakların Bile Öyle Uzak ki Benden...
Her Günüm Bir Ayrılık Vedası Gibi Sökülüyor Ömrümden...
Sensiz Öksüzüm...
Sevinçlerim Yoksul...
Bahara Rağmen Üşüyor Ellerim...
Üşüyor Yüreğim... 
Artık Suskunum...
Dayanmak Ne Kadar Zormuş Hasretine... 
Ne Zormuş Gelmeyeceğini Ezberletmek Bu Deli Gönlüme...
Canımı Yaka Yaka Beklemek, Benim Hiç Olmayacağını Bile Bile Körü Körüne Sevmek, Her Gün Binlerce Kez Ölmek Ne Zormuş...
Körpe Yüreğimde Sızım Sızım Sızlayan Bir Yara, Solgun Yüz ve Yorgun Bir Ruh İle Karanlık Zamanlardayım... 
Ne Yolunu Gözleyen Düşlerim Ne de Peşinden Koştuğum Ümitlerim Var Artık... 
Sen Benim İçimdeki, Benim Bile Ulaşamadığım Yerlere Dokunmuştun, İşte Bu Yüzdendi Sende Tutuklu Kalışlarım...
Bu Yüzdendi Sende Kayboluşlarım...
Söylesene Sevgili; Hiç mi İz Bırakamadım Kalbinde? 
Hiç mi İz Bırakamadım Ruhunda Ya da Bedeninde?
Bak! Senin Sıcaklığını Hissetmek Varken Sarılıyorum Şimdi Buz Gibi Sensizliğine... 
Elbet Döner Umuduyla Avutuyorum Sadece Nefes Almak Dışında İşe Yaramayan Bu Aciz Bedenimi... 
Günler Geçmek Bilmiyor Sensiz Sevgili...
Bugün Dünden Daha Çok Özledim Seni…
Sen Gittin Ama Neden Eksilmiyorsun Hiç Bende? 
Ve Ben Neden Takılı Kaldım Yüreğine?
Hayalinle Yaşamayı Öğreniyorum Bugünlerde...
Her Günüm Aynı...
Birbirini Kovalıyor Günler...
Şaşırmışım Bugün Günlerden Ne? 
Sahi Pazartesimi?
Çarşamba mı? 
Salı mı? 
Bakmıyorum Bile Takvime...
Yaşamaksa Yaşıyorum İşte..! 
Hayatım Talan Olmuş...
Aklım Firar da...
Yüreğimi Zaten Sorma...
Gittiğinden Beri Ziyan da...
Her Telefon Sesinde Sen Diye Heyecanlanıp Sonrasında "Kahretsin" Sözcüğü Düğümleniyor Boğazıma... 
Sigarayı Çoğalttım...
Her Dumanda Seni Çekiyorum Ciğerlerime...
Gidişinin Zehrini Akıtıyorum İçime…
Varlığınla Doğduğum, Yokluğunda Kahrolduğum Sevgili...
Yorgunum Yaşamaktan... 
Ve Yaşamak Zorunda Olmaktan... 
Yorgunum Her Gece Belki Ararsın Diye Telefonun Sesini Beklemekten... 
Yorgunum İçeri Girecekmiş Gibi Sürekli Kapıyı Gözlemekten... 
Yorgunum Seni Özlemekten...
Yorgunum Özleminden...
Yorgunum Sensizlikten...
Seni Umut Etmek...
Seni Sevmek...
Ömrümü Sana Adayabilmek ve Durdurabilmek Bütün Saatleri Varlığında Güzel Aslında… 
Yan Yana Gelmemiz Suç Sayılsa da, Resmini Koklamak Yasak Değil Ya...!
Ellerini Tutmak Suç Sayılsa da, Hayaline Sarılmak Yasak Değil Ya...!
Hasretle Mum Gibi Erisem de Bir Ömür Seni Beklemek Yasak Değil Ya...!
Oysa Çağlayan Bir Selaleydi İçimden Sana Dökülenler...
Değeri Büyüktü Çırpınışlarımın...
Sahip Çıkamadın Sevda'ya...
Sessiz Çığlıklarıma Aldırmadın...
Duymadın Hiç Sesimi...
Işığım Olmadın Karanlık Gecelerimde...
Kanayan Yarama Merhem Olmadın...
"Gel" Dedim...
"Dön" Dedim...
Hiçbir Çağrıma Cevap Vermedin...
Sen Sessiz Kalmayı Tercih Ettin...
Derdime Derman Olmadın...
Aksine Derdime Dert Ekledin...
Ben Hep Ağladım
Silmedim Hiç Gözyaşlarımı...
Silenim de Olmadı...
Ne Desem Biliyorum Seni Bana Getirmez...
Ağlamam İnlemem Fayda Etmez...
Beni Gözyaşına Sürgün Eden, Beni En Derinden İnciten Sevgili...
İnşaAllah Sen Hiç Ağlamazsın...
Düşmezsin Kara Sevdaya...
İncinmezsin...
İnşaAllah Hep Seni Bulur Mutluluklar...
Beni Düşünme...
Benim Kaderim Bu:
Hep Ağlamak ve Hak Etmediğim Ayrılıklar...
Varsın Bu "Sevda Masalı" Böyle Sona Ersin...
Varsın Bu Körkütük, İmkansız Aşk Benim Olsun...
Beni Yaksın...
Sen Mutlu Ol, Ama Beni Affet Sevgili...
Çünkü Sevdiğinle Nice Yıllara Demek Gelmiyor İçimden...
Artık Üzülme...
Tüm Seslerin Sustuğu...
Zamanın Durduğu Bu Noktada Susuyorum ve Gidiyorum...
Ve Unutma...
Seni Sevmek Hayatımın En Güzel Anlamı, En Büyük Kazancı ve Onuruydu...
Gözlerimin Yaşla Dolu Oluşuna Aldırma...
Beni Anlamaya da Çalışma...
Ben Çok Hayaller Kurmuştum Sana Dair...
Bana Dair...
Bize Dair... 
Sen Bilmedin Hiçbirini...
Bilmek İstemedin...
Sen Bilmedin Neleri Kabullendiğimi…
Zoruma Giden Neleri Sineme Çektiğimi.. 
Sen Tanıyamadın Beni...
Anlayamadın… 
Ben Sana Koştukça Sen Hep Canımı Yaktın... 
Biliyorum... 
Ben Seni Ne Kadar Çok Sevsem de Sen Beni Hiç Sevemeyeceksin... 
Biliyorum... 
Ben Ne Kadar Beklesem de Sen Hiç Gelmeyeceksin...
Ve Ben Bunları Bile Bile Hiç Değişmedim...
Ben Hala Seninim Delinim… 
Bıraktığın Gibiyim.. 
Ve Yine Her Şeye Rağmen...
Bana Yaşattığın Acılara Rağmen Hala İyi ki Varsın… 
İyi ki Hayatıma Girmişsin Diyorum... 
Sen Benim İçin Bir Oyun Değil, Kaybetmeye Mahkum Olduğum Sevdamsın...
Ve Ben Hiç Kimselere Konuşmadığım Kadar Hep Sana Konuştum... 
Sende Kimselere Susmadığın Kadar Bana Sustun...
Şimdi Çaresizliğimin Kaçıncı Safhasındayım Bilmiyorum Ama Hala Sensizliğin Çaresizliğin Koynundayım... 
Susmalıyım Şimdi...
Her Ne Olursa Olsun Susmalıyım... 
İçimde Her Ne Kadar Haykırmam Gereken Bir Sen Olsa da Susmalıyım İşte... 
Ne Kadar İstemesem de Bu Suskunluğu Susmalıyım Bu Gece... 
Çılgın Bir Mavi Gibi...
Deli Bir Kırmızı Gibi Özlediğimi Söylememek İçin Susmalıyım...!
Bir Şeyler Söylemeli Desem Korkuyorum Konuşmaktan; 
Konuşmaya Başlayıp Haykırışlarıma Ulaşmaktan... 
Susmalıyım...! 
Bir Rüzgarın Esintisi Kadar, Güneşin Sıcaklığı Kadar, Gecenin Siyahı Kadar Susmalıyım İşte...
Biliyorum Sevgili, Biliyorum... 
Ben Sadece Susmalıyım...!
Beni Bağışla Sevgili...!
Her Şeye...
Herkese...
Hayata...
Tüm İmkansızlıklara İnat Seni Delicesine Seviyorum...!
Şimdi Hasretine Veda Zamanı...
Sana Elveda Demek İstemiyorum Giderken... 
Hüzün Dolu Ayrılıkları Acıtan Bir Kelimedir Çünkü... 
Sevdaları Yürekten Kopartıp Atan ve Yerinde Yaralar Bırakandır...
Çiçekleri Soldurup, Güneşi Karartandır... 
Her Şeye Rağmen Sen Benim Olamadıklarım Ol...
Mutlu Ol...
Huzurlu Ol...
Aşk Ol...
Ve; Seni Bana Sevdirene...
Beni Sana Aşık Edene Emanet Ol...