Kendimi Yalnızlığıma Geri İtiyorum...

Zor Olanı Başarmıştım Ben...
Yeniden Sevmiştii Yüreğim...
Yeniden Mutlu Olmuştu...
Yeniden Güller Açmıştı Dört Bir Yanında...
İlk Defa Gördüğümde Gözlerini...
Özlediğimi Anladım Sıcak Bir Çift Eli...
Hayatımda İlk Defa Biri İçin Bu Kadar Çabaladım...
Bitmesin Diye Uğraştım...
Çabalamıyorum Artık...
Üzülmüyorum Hiç Bir Şeye...
Kırmıyor Artık Beni Söylenen Sözler...
Canımı Yakmıyor Yapılanlar...
O kadar Katı, O Kadar Duygusuz Hissediyorum ki Kendimi...
Onunla Tekrar Geri Kazandığım Duygularımı Artık Eski Yerine Bırakıyorum...
Tekrar Kaybediyorum İçimdeki Hisleri...
Eski Zamanlarıma Geri Dönüyorum...
Rol Yaptığım...
Kendimi Kandırdığım Ama Daha Çok Mutlu Olduğum Zamanlara Geri Dönüyorum...
O Hayatıma Girmeden Önce Yenmiştim Ben İçimdekileri...
Bastırmayı Öğrenmiştim Duygularımı...
Hiç Bir Şey Üzmüyordu Beni...
Sonra O Tekrar Kazandırdı Bana Bunları...
Sevmek Neymiş Onu Gösterdi...
O Öğretti Bana Yazmayı....
İçimdekileri Ancak Bu Şekilde Atabileceğimi Gösterdi...
Tekrar Döndüm Ben Hayata...
Ona Acı Çektirdim...
Ben Acı Çektim...
Onun Sayesinde Mutlu Oldum...
Onun Sayesinde Hata Yaptım...
O Çıkarttı Kabuğumdan Beni...
Şimdi Onun Çıkarttığı Kabuğuma Onsuz Geri Dönüyorum...
Kendimi O Kocaman Yalnızlığıma Geri İtiyorum...
Bir Daha Çıkmamak Üzre Bırakıyorum Karanlığa Kendimi...
Kalbimden Damarlarıma Yayılan Acı Hüznümle Birleşti...
Göz Pınarlarımdan Yağan Yağmur Damlalarıyla Buluştu Yanaklarım...
Kirpiklerimin Altına Saklanıyor Gözyaşlarım...
Bitik Bir Aşkın Kıyısındayım Artık...
Bir Kandırmacanın Tam Ortasındayım....
Her Şey Yarım Kaldı...
Tutunacağım Hiç Bir Sevinç Kalmadı...
Onurlanacağım Neyim Varsa Ayaklar Altına Serdim...
Ben Ömrümde Bir Tek Mutluluk Bulabildim...
Sadece Bir Tek…!
Ne Bir Hafta...
Ne Bir Ay...
Ne de Bir Yıl...
Ne Bir Mevsim...
Ne Bir Zaman...
Ne Bir Başka An…!
Ben Ömrümce Bir Tek Mutluluk Duyabildim...
Sadece Bir Tek…!
Hani Bana Baktığında...
Öyle Bakma Dediğinde...
Ellerin Ellerime Dokunduğunda...
Şimdi Bir Nefes Kadar Yakınımda, Ama Binlerce Yıl Uzağımdasın...
Ruhumun Her Zerresinde Fakat Ebedi Yokluktasın...
Unuttum Desem Yalan, Unuturum Desem İmkansız...
Tek Suçum Seni Sevişimdi...
Tek Suçum Senden Vazgeçemeyişimdi...
Çok Geç Anladım İki Yenilmişin Birbirini Bulmasının Eski Yaralara Merhem Olmayacağını...
Bizi Gitgide Daha Çok Halsiz Bırakacağını...
Yaşatmadığın Bu Aşk Sonrası Susmak Düşüyor Bana Artık...
Ama Yinede Acıyan Bir Şeyler Var İçimde...
İçimde Bu Sevdanın Kapıma Bırakacağı Yalnızlığın Telaşı Var...
Artık Sararacak Bu Şehir...
Bir Sevmek Yerleşecek İçime...
Ve Aklıma Geleceksin...
Gözyaşlarıyla Islandığım Gecelerde Daha Çok Şiir Yazacağım...
Kalemden Boşanırcasına Yağacak Dizelerim.
Senden Sonrasımı?
Sorma...!
Hatırlamıyorum...!
Bir Kadın Düşün...
Gülmeyen...
Hani Tebessüme Yeltense Bile İçinde Hıçkırıklar Biriken...
Bir Kadın Düşün...
Devamlı Susan...
Sana Susayan...!
Gözlerinde Bulutlar Birikse de Bir Türlü Yağamayan...
Biliyorum Bundan Sonra Kalemimin Ucundan Geçecek Hep Zaman...
Kalemim Kendi Kendine Sana ve Aşka Benzemeyen Duyguları Yazacak...
Aradan Yıllar Geçse de Hiç Bitmeyeceksin Bende …
Sabaha Kadar Resimlerine Bakacağım...
Damla Damla Yaş Akacak Gözlerimden Yüreğime...
Her Damlasında Seni Hatırlayacağım...
Şimdi Susma Zamanlarım...
Benden Geriye Kalan, Sadece Aynalardaki İzlerim...
Gizlendi Sevmelerim...
Aylarım...
Günlerim...
Haftalarım Bitti...
Kış Bitti...
Bahar Bitti...
Hazan Bitti...
Artık Ne Güneş Var Ne Yağmur...
Ne Soğuk Var Ne Sıcak...
Sadece Koyu Bir Yalnızlık, Birde Kırılmış Bahar Dalları...
Kırıldım İşte...
Öyle Çok ve İçten Kırıldım ki, Canımı Yakana, Beni Benden Alana Hesabımı Soracak Bir Tek Kelime Dahi Bulamadım...
Şimdi Susma Anlarım...
Şimdi Gözyaşı Zamanlarım...