Tükeniyorum Görmüyor musun...!

Kimse Bilemez...
Anlayamaz...
Ya da Duyamaz Hissettiklerimi...
Ben ki Dışımda Bir Güneş, İçimde Bir Bulut...
Ben ki Yenik Düşmüş Çığlara Gebe...
Ben ki Bilinmez Diyarlara Yolcu...
Omuzumda Ağır Bir Yük Bu Acı...
Her Gün Yavaş Yavaş Öldürüyor...
Ne Sana Sesimi Duyurabiliyorum Ne de Sevgimi...
Tükeniyorum Yokluğunda...
Her Gün Biraz Daha Ölüyorum!
İçimden Bir Ses Yükseliyor Göğe Doğru...
Duymuyor musun?
Daha Ne Kadar Seyredeceksin Solgunluğumu?
Yetmedimi Beklediğim?
Döktüğüm Yaşlar...
Çektiğim Acılar Daha Dinmeyecek mi?
Bitiyorum!
Tükeniyorum Görmüyor musun?!
Aç Susuz Bir İnsan Ne Kadar Dayanır?
Sana Açım...
Ben Sevgine Susadım...
Daha Ne Kadar Dayanabilirim Bilmiyorum...
Bir Söz Bekliyorum Belki de...
Senden Bir İz...
O Bile Yeter Acılı Günlerin İzini Silmeye...
Döktüğüm Gözyaşlarını...
Uykusuz Gecelerimi Unutturmaya...
Ama Ne Bir Haber, Ne de Bir İz Var Sana Ait...
Göz Göre Göre Uzaklaşıyorsun Benden...
Bazen Acaba Aklına Geliyormuyum? Diye Soruyorum Kendime...
Yoksa Çoktan Bittim mi Senin İçin!
Bensizliğe Çoktan Alıştın mı Yoksa?
Ya da Sen Çoktan Unuttun da, Ben Unutamıyorum...
Unutamıyorum Sevgili!
Sonbaharda Rüzgara Kapılıp, Aşık Olduğu O Daldan Koparılan Bir Yaprak Gibiyim...
Rengim Soldu...
Artık Kendi İsteklerim Yok...
Güneşe Dönmüyorum...
Rüzgar Ne Tarafa Eserse Oraya Doğru Gidiyorum...
Ve Rüzgar Ne Kadar Kuvvettli Eserse Essin...
Beni Senin Kollarından Başka Bir Yere Asla Götüremez...!
Buna İzin Vermem...!
 
Birazdan Sabah Olacak...
Ama Bir Benim Güneşim Doğmayacak Artık...
Bir Benim Dünyam Karanlık...
Çünkü Her Yeni Doğan Gün Biraz Daha Unutacaksın Beni...
Unutacaksın Bir Zamanlar Beni Ne Kadar Çok Sevdiğini...
Ama Ben Kurtulamayacağım Senden...
Seni Her Anımsadığımda Bir Sızı Kaplayacak İçimi...
Her Yağmurlu Gecede Yıldırımlar Düşecek Hayallerimin Üstüne...
Bu Umutsuzluk...
Bu Çaresizlikle Bu Ömür Nasıl Geçecek Bilmem...!!!
Sevdamın Sesi Sessizliği Soluyor Şimdilerde...
Susturamadım "Sen" Diye Atan Kalbimi...
Seni Bütün Zamanların Ötesinde Seviyorum...
Senle Tamamlıyorum Kendimi...
Senle Çoğalıyorum...
Nerede Olursan Ol, Seni Hissediyorum....
Sana Dokunmadan, Hiç Görmeden Bile Hislerini Anlıyorum...
Kaç Kalbe Eşlik Etmiş Olsam da Bu Güne Kadar...
Hiç Birinde Böyle Çarpmamıştı Yüreğim...
O Yüzden Göğsümü Gere Gere Söylüyorum...
Seni Seviyorum!
Şimdi ve Bundan Sonra Hangi Yaşama Geçse Ruhum, Orada da Sevmeye Devam Edecek Biliyorum...
Seni Severek Kendimi Tamamlıyorum...
İyi ve Kötü Ne Varsa Yaşanacak, Baştan Kabul Ediyorum... 
Ne Günah İşlemişsem, Hepsinin Bedelini Sende Ödemeye Razı Oluyorum...
Ben Seni Ömrüm Gibi Seviyorum...!

Ben Şu Ömrümde Bir Seni, Bir de Aşk'ı Anlayamadım...
Aşkın Tarifi Yazmıyor ki Kitaplar da, Ne Demekmiş Bir Öğrenebilseydim...
Dedim Ya İşte Şu Ömrümde Bir Seni, Bir de Aşk'ı Anlayamadım...
Olmayınca Olmuyor Dedim, Hep Seni Kazanmak İçin Uğraştım... Kapı Kapı Gezdim Ellerini Tutmak, Sesini Duymak İçin...
Ne Kadar Yalvarsam da Beni Bırakma Diye, Duymazlıktan Geldin...
Yağmur Oldun Islattın Beni...
Razıyım Buna, Ama Kollarına Hiç Almadın...
Sıcaklığından Mahrum Ettin...
Ellerini Arar Oldum...
Ne Kadar Vazgeçmek İstedimse de Senden, Her Defasında Yüreğim Caydırdı...
İnan ki Bırakacaktım Artık Yazmayı, Her Defasından Kalemim Caydırdı...
Ben Şu Ömrümde Bir Seni, Bir de Aşk'ı Tanıyamadım...
Ne Kadar Çabaladımsa da Seni Bulamadım...!!!