2 Mayıs 2012 Çarşamba

Ölümü Bekler Gibi Seni Bekliyorum Sevgili...

Kalem Kağıdı Tutuşturuveriyor Elime...
"Yaz" Diyor... "Söyleyemediklerini Yaz Yalnızca"...
Bense İsmini Bile Yazamıyorum Çünkü Titriyor Parmaklarım...
Adın Bende Saklı Kalsın İstiyorum Belki de...
Dört Koldan Zihnime Doluyor Senin İçin Ayrı Ayrı Köşelerde Biriktirdiğim Sevgi Yığınları...
Sonra Dağıtıyor Aklımı Rüzgar Gibi, Su Gibi...
Beni Dağıtıyor Aşk Gibi, Sen Gibi...
Ama İstemiyorum O Parçaların Birleşmesini...
Çünkü Bütünleşip Kaplayacaklar Ruhumu Biliyorum...
Senin Haberin Yokken Adını Ezberletecekler Bana O Yığınlar...


Vakitlerden Ayaz...
Yüreğimin En Derininde Bir Sızı...
Sesinin Yokluğu Vuruyor Yüreğimin Kıyılarına...
Üşüyor Kalemimin Ucu...
Düşmüyor...
Akmıyor Tek Bir Satır Gözlerinin Hayat Sığlığında...
Ört Beni Kendinle...
Yalnızlığın Çıplağında Düşmekteyim Bir Yanıma...
Sür Yüzünün Baharını...
Yoksa Bir Sonbahar Sabahında Cümlelerin Enkazına Devrilecek Gövdem...
Kapa Gözlerine Gözlerimi...
Sonra Sus!
Sen ve Ben Aynı Safta Aynı Niyete Durmuşken Biz Olamadık!
Seni, Beni Biz Olduramadık Diye Yenilecek miyiz!
Dudaklarıma Bir Hece Kalamadın Diye Pes mi Edeceğiz...

Şimdi Zaman Seni Delice Yaşamak Zamanı...
Ne Bir Nefes Kadar Yakın Ne de Ölüm Kadar Uzak...
Şimdi Zaman İçime Yazmak Zamanı...
Ne Ben Kadar Kısa Ne de Ölüm Kadar Uzun...
Sadece Yaşamak!
Özlemin Kavuşmaya Gebe Kaldığı An’a Kadar!


Sen Bana Gelemesen de Elbet Sen Bu Cesede Bir Gün Sevda Libasını Giydireceksin...
Adımın İlintisine En Yakın Yerdesin Çünkü...!


Şu Yalnız Odamda Ölümü Bekler Gibi Seni Bekliyorum Sevgili...!!!

Sessiz Bir Çığlıktı Sevdan...
Yaralayan...
Kırık Bir Aynanın Yansımasıydı Sanki Yüreğimde...
Adını Dahi Koyamadığım Bir Duyguydun İçimde...
Yalnızlığım Bile Güzeldi Seninle...
Saklamadım Gözyaşlarımı Geceden...
Hiç Utanmadım Ağlamaktan...
Bir Rüyanın Donuk Kalmış Yanıydın Geceden Arta Kalan...
Dokunmaya Kıyamadığım...
Tutamadığım...
En Deli Yanımdın...
Rüzgarında Savrulduğum Sendin...
Farkındaydım...
Nereye Atsan Dağ...
Nereye Savursan Orası Sürgündü Benim İçin...
Adımlarımı Sayamadım Sana Gelirken...
Engel Olamadım...
Olmak İstemedim Belki de...
Mesafeleri Rüzgarına Ayarlamak İmkansız...
Yelkovanı Akrebe Döndürmek Zor...
Fırtınadan Sonraki Sessizliği Yaşıyor Kalbim...
Darmadağan...
Çaresiz..
Kanayan Yaralarına Merhem Aramayacak Kadar Gururlu...
Ben Bir Kelebeğin Ömrüne Talibim Şimdi...
Omzuna Bir Kez Konmayı Dileyen...
Ya da Bir Hafta Sonra Sessizce Ölmeyi Bekleyen...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.