Hala Sen Kokuyor Düşlerim...

Hislerim Klavuzumdur Benim...
Bir Senfonidir Tüm Sesleri Tek Bir Notaya İşleyen...
Parmağımda Olmayan Yüzüğün Sende Kalan İzidir...
Bazen Kalbimin Bazen Ruhumun Bazende Bedenimin Kırılışıdır...
Yaza Yaza Bitiremediğim Acıların, Sayfalarıma Yağan Soğuk Yağmurların, Hayalini Kurduğum Tüm Umutlarımın Tek Şahididir Yazdıklarım..
İşte Yine "Aşk" Diye Başlıyorum Satırlarıma...
Her Hecesinde Adın Yazılıyor Dudaklarıma...

Benim Adım Sen Bugün Benim Adım Sevmek...
Seni Yaşamak Hayat Gibi Gün Gibi...
Şu Hayatın Nefes Aldığım Her Anında Sen Varsın, Sensin Benim Adım...
İçimde Sen, Dışımda Sen...!
Kalbimde Sen, Aklımda Sen...!
Gözümde Sen, Yollarımda Sen...!
Dünyamda Sen, Ahirette Sen...!
Adımda Sen, Soyadımda Sen...!
Sadece Sen...!
Yarısında Uyandığımsın Hayallerimde Ayakta Kaldığım En Uzun Gecelerimde Sen Varsın...
Sesimsin, Sessizliğimsin Dillerimin...
Hasretimin İçinde Sen Varsın Bugün...
Düşlerim Var, Hayallerim Var...
Özlenensin, Sevilensin, Sevdirensin, Özletensin Kendini...
Seslenen En Güzel Şeysin Yüreğime...
Nefesimi Kesen Tek Nedensin...
Aşksın...
Umudum, Hasretim Sensin Benim...
Bir Şiir Gibi Yazılması En Güzel Şeysin İçimde...
Öyle Varsın ki İçimde, Anlatamam...
Öyle Çoksun ki Kalbimde, Dayanamam...
Öyle Doluyum ki Sana, Öyle Suskunum ki Gözlerimdeki Cana, Anlatamam, Dilsizim...
Küçük Bir Pınar Olsaydın İçimde Bu Kadar Doldurabilirmiydin Yüreğimi?
Bir Nehir Olsaydın Gözlerime Bu Kadar Akabilirmiydin Denizlerime?
Fazlası Yok Eksiği Çok...!
Bir Yığın "Sen" Varken Üzerimde Bir Yığın "Ben"sizlik Peydahlanmış Yalnızlık Senfonisine...
En Çok "Sen"im En Az "Ben"sizim Sevgili...
Direnemiyorum...!
Nefessiz Kalıyorum...
Acabası Yok "Sen"sizliğin, Fakatı, Lakini, Aması Yok...!
Ünlem Ünlem, Harf Harf, Acı Acı Sensizliğe Sancılanıyorum...
Sensizlik İlişiyor Mısralarıma...
Sensizlik Bu İşte...! 
Sarsa Sarsa Şiirleşiyor...
Kuru Bir Mevsim Yaşıyorum İçimde, Dokunsan Kırılacak...
Yeni Bir Renk Var İçimde, Hüznün Rengi...
Şiir Yazdığım Sayfalar Paramparça...
Sensizliğim Eylül Hüznü...
Anlamsızlık Taa İçimde Benim... 
Seninle Sensizliğin Olduğu Yerde...
Bütün Sevme Cesaretimin Kırıldığı Bir Noktadan Yazıyorum...
Görüyor musun? 
Burası Karanlık...
Ellerin Yok, Burası Soğuk...
Gözlerin Yok, Burası Ümitsizlik Kokuyor...
Sen Yoksun, Kendimi Düşlüyorum Senin Yanında...
Ellerinde Ellerimi, Saçlarımı Sevebilme İhtimalini Düşünüyorum...
Ve Sessizliğe Sarılıp Yalnız Senin Varlığını Düsündüğümde Fakir Gönlüm Bayram Ediyor...
Du'a Du'a Aşk Dokuyorum... 
Sen Kokuyor Amin'lerim...

Bir Şehr-i İstanbul Görmüştüm Yüzünde...
Ve Gölgesinde Yaşadım Hüznün Karanlığını...
Yanıbaşında Senden Uzak Olsamda Aşkına Aşinaydı Yüreğim...
Sana Büyürken Esaretim Ben Seni Özgürlük Gibi Sevdim...
Gidişin Ölümdü...
Ölümüm Ardından Bakarken Kal Diyemeyişimdi... 
Yüzyıl Oldu Sanki Gidişin... 
Ardından Bakarken Şimdiki Gibi Islaktı Kirpiklerim 
Haklıydın..
Vaktiydi Artık Ayrılığın, Üşümeliydi Özlemler..
Gömülmeliydi Bu Aşk, İkimiz de Biliyorduk..
Göremiyorduk Aydınlığı, Çünkü Ölüyorduk..
El Ele Vedalaşmalıydık Oysa, Ayaza Bırakmadan Özlemleri...
Son Defa Bakmalıydık Gözlere...
Sırt Sırta Verip Çıkmalıydık Kör Eden Karanlıktan...
Anladım ki Zaman Ayrılığa Çevirmişti Yönünü, Telafisi Yoktu Artık Dünün...
Bir Nefessin Şimdi İçimde, Bir Türlü Çıkamayan...
Sarılmış Hüzünlere Yüreğim, Üşür Özlemlerim...
Sana Sevdalı Olmak ve Senin Sevdan Olmadığını Bilmek, Birisi Mutlulukken Diğeri O Mutluluğun Gölgesi...
Ellerini Tutmak Huzurumken Ellerini Bir Başkasının Tuttuğunu Bilmek Kabusum...
Gözlerinde Var Olmak Mucizeyken Yüreğinde Anılmamak Felaketim...

Öyle Büyük Bir Hızla Girdin ki Yüreğime, Öyle Sarıldı ki Yüreğim Sevdana, Öyle Sıkı Tutundum ki Sana İçimde; Dillerim Seni Söyler, Düşlerim Seni Çağırır, Gözlerim Seni Arar Oldu Her Köşe Başında... 
Öyle Zor ki Senli Günleri Ümit Ederken, Böyle Yarım Kalmak... 
Sensiz Olmak ve Hayatın Anlamsızlığında Sensiz Devam Etme Fikrine Yüreğimi Alıştırmak... 
Ve Öylesine Zor ki Artık Seni Aklımdan Çıkartmak...

Şimdi Ömrümün Neresindeyim Bilemiyorum, Ama Belli ki Senin Olduğun Yerdeyim. 
Hani Yüreğimi Titreten Yerde... 
Ömrümün Başı Olan, Yarınlara Umut Doğurduğum Yerde... 
Seni Düşündüğüm Saniyelerde ve Özlemine Hasret Ördüğüm Dakikalarda... 
Hüzünlerim Var Yarına Ait Olmayan, Kendime Sakladığım, Dünlerde Bıraktığım Hayaller...
Yaşamadığım Koca Bir Hayat, Hep Bir Özlem Var İçimde Kalan...
Şu An Sadece Hayallerimleyim Daldığım Hayallerin İçinde...
Bilmiyorum ki Hangi Figür Sana Olan Özlemimi En İyi Anlatır... 
Ya da Hangi Renk Kalemi Kullansam Sevgimin Rengi Daha İyi Anlaşılır? 
Yoksa Toprak Rengi Bir Sayfa mı Seçseydim Gözlerinin Kahvesini Özlediğimi Anlatmak İçin... 
Acaba Harflerin Noktalarını Tomurcuk Şeklinde mi Yapsam, Yüreğimde Gün Gün Tomurcuklanan, Büyüyen, Çoğalan Varlığını Anlatmak İçin? 
"Sevgi"Sözcüklerinin Altını mı Çizsem, İyice Pekiştirmek İçin? 
Cümlelerimi Nasıl Nokta Koymadan Yazsam? 
Öyle Ya! Hep Eksik Kalıyor Cümleler Bir Şeyler Anlatmaya... 
Acaba Sayfama Hangi Kokuyu Sürsem? 
Özlem Dolu Bir Koku Satılmıyor ki Tezgahlarda... 
Rüzgarın Eteğinemi Tutunsam, Yağmurun Saçlarına mı?
Aklım Durmuş...
Düşünemem...
Sus-Pusum...
Mecalim Yok...!

Bilmeni İsterim ki Sevgili, Ben Seni Hiç Unutamadım...
Bazen Bir Sahilde Bazen de Bir Limanda, Rıhtıma Uğramadan Geçen Gemilere El Salladım...
Var Gücümle Bağırıp Seni Sordum, Ama Beni Duyan Yalnız Bendim...
Ve Her Defasında Kollarım Yanıma Düşmüş Yıkık Perişan Halimle Geri Döndüm...
Hayatımı Sarsan Sensizliğimde Ben Hep Seni Aradım,
Aşkın Ummanında, Dolunayın Işığında, Akşamın Mehtabında, Gördüğüm Rüyanın Tabirinde Seni Aradım...
Ellerin Ellerimde, Sen Kalbimde, Tenin Bedenimde, Seni Yüreğimde Bekledim...
Ben Seni Hiç Unutamadım...
Ömrümün Sonbaharında, Sararmış Yapraklar Arasında, Sana Yazdığım Bu Son Mektupta Ben Yine Seni Yaşıyorum Ruhumun Derinliklerinde...
Muradımı Bekler Gibi Seni Bekliyorum...
Artık Gelmelisin...
Çok Gecikmedin mi?
Sence de, Çok Gecikmedik mi?

Aklımdan Çıksan Yüreğimden Çıkmıyor Kalbin...
Unutsam Seni Desem
İçimde Her Gün Yeni Baharlar Açıyor Senin İçin...
Gün Oldu Kendimden Geçtim Zamanı Geldi Canımdan Vazgeçtim, Unuttum Dedim, Unutulursun Zannetim Ama Ben Senden Gidemedim...
Her Şeyden Gittim Her Şeyden Vazgeçtim Ama Senden Gidemedim...
Seni Yaşamak İçin İlle de Senle Konuşmak Gerekmez, Duymak Veya Görmek de Gerekmez...
Bazen Nefes Almak Bile Seni Yaşamak Demektir...
Bazen Yaşıyormuş Gibi de Yapabilirim...
Düşlerini Kurduğum Ağaçların Altında El Ele Dolaşabilirim Seninle, Hatta Seni Öpebilirim de...
Yokluğun Bir Varlık Olsa da İçimde Gözlerim Islak Islak Bakıp Yağar, Gönlüm Sessizce Ağlar...
Keşke Keşkelerle Yaşamak Zorunda Kalmasaydık...
Keşke Ben Çılgınca Severken Seni Bir Nebzede Olsa Sende Sevilebilseydin Beni...
Ama Keşkelerin Sonu Var mı Sevip Sevilmemekte?
Yok...!
Şimdi Ne Kadar Keşke Desem de Sadece Yalnızlığımla Sırdaş Olabildim...
Sadece Hüzünlere Kucak Açabildim...
Çekmem Gereken Bir Cezaya Çaprtırıldığımı Düşünsemde, Sadece Bana Ait Olduğunu Düşündüğüm Bir Ben Kaybettim...!
Şimdi Sus...!
N'olur Sus, Bir Şey Söyleme... 
Söz Geçmiyor Bu Kırılgan Kalbime...!
Kaldıkça Gidiyorum Gittikçe de Ardına Bakıyor Gözlerim...
Tam Arasına Çekilen İnce Bir Çizgi Gibi İnceldikçe İnceliyorum...
Her Yer Siyah, Her Şey Karanlık, Her Şey Ayrılıktan Yana...
Zemheri Bir Rüzgar Esiyor Yüreğime...
Yaklaştıkça İçime Üşüyorum...!
Düşündükçe Yolları Ağlıyor Kalbim...
Bu Sevda Öyle Bir Ateş ki, Kalsam Kor Gibi Yakacak Yüreğimi Gitsem Simsiyah Külleri Öldürecek Kalbimi...
Gözyaşlarımın Anlamsızlaştığı, Nefes Alıp Vermelerimin Manasızlaştığı, Taşıdığım Bu Canın Sıradanlaştığı Hüzün Mevsiminin Sensizlik Ayındayım...
Kokunun Kokularıma Hükmettiği, Gündüzlerimin Geceleştiği, Özlemlerimin Dinmediği Yerdeyim...
Çaresizliğimin Hayal Kırıklığını Gösterdiği Bir Zaman Dilimindeyim...
Yürüdükçe Yol Kat Edemediğim, Durma Noktasına Gelen Düşlerimle Yüzleşemediğim Yerdeyim... 
Çaresiz Bir Çocuğun Haykırışlarını Canlandırmaya Müeebbet Edildim.
Bulanık Hayallerle Semalarda Aradığım Sensizlik Bilinmiyenini Çözemedim...
Bu Son Artık...!
Çektiğim Izdırabın Bitis Noktası...!
Sensiz Bir Limanın Yıkılmaya Mahkum Son Fotografı...!
Son Kez Sessiz Bestelerimle Seni Anlatıyorum Yasamak İsteyipte Yaşayamadıklarım Adına Belkide Ömür Boyu Yaşayamayacaklarımla...
Son Kez Bilmeyeceğin Notaların Arasında Sana Olan Özlemimi Dile Getirirken Sessiz Okyanusun Derinliğinde Büyük Harflerle Boğuluyorum Olabildiğince Sessiz, Olabildiğince Harfsiz...
Sevda Kimliğimi Attı Üzerimden, Hükümsüzdür...!
Yavaş Yavaş Eksilmelisin Ruhumdan, Beni Sevdanın Öksüzlüğüne Alıştırarak, Bir Hayale Sığdırıp, Cümlelerini Kısaltmadan...
Şimdi Susuyorum Belki Ama Elbet Konuşacak Bir Gün Kalbim...
Sen de Bir Gün Duyacaksın Benim Sensizken Attığım O Sesiz Çığlıkları...!

Sanki Koskoca Bir Yıl Geçmiş İçimden...
Yormuş, Vurmuş, Yakmış, Usulca Almış Ömrümden...
Koskoca Bir Sessizliği Almış Yağdırmış Gözlerimden...
Bile Bile Atmak Gerekiyor Kendini Ateşe, Yanmak Gerekiyor Diri Diri İçinde Aldırmadan Ölüme...
Bırakasım Geliyor Gönlümü Acı Kadere...
Hiçbir Şey Bilmiyorum, Tek Bildiğim Bunlar Sadece, Son Satırlarım Sevgiye...
Şöyle Gider Ayak Yazmak İstedim Sadece, Hani Boşa Gitmesin Dedim Gözyaşlarım Boşa Gitmesin Dedim Yaşadıklarım...
Yazmak İstediğim Son Satırlarım Bunlar...
Daha Yazacak Çok Şey Vardı Elbet Ama Şimdi Hepsini Alıp Gidiyorum...

Sende Biliyorsun ki; Parmaklarından Dökülen Her Harf Onun Gözünde Sıradan Bir Kelime Olmaktan Öteye Gidemeyecek...
Herhangi Bir Yazının Kenarında Herhangi Birkaç Kelime Gibi Öylece Duracak...
Düşlerin Öyle Sarhoş Etmişti ki Seni, Olmayan Bir Şehirde Olmayan Bir Adama Aşk Yarattın Kelimelerinle...
Şimdi Mavisini Derinlerinde Saklayan Bir Okyanusun Kıyısında Uzaklara Bakmaktasın...
Yıldızlar Yok Bu Sahilde... 
Bir Dilek Dilemek İçin Bekleme Boşuna, Düşmeyecek Hiçbiri Avuçlarına..
Ve Sen Yıldızlardan Yoksun Bir Gecede Bakarken Uzaklara Diline Bir "Hiç" Gelecek...
Ağırlğınca Çökecek İçinin Kuytularına...
Dökülemeyecek, Süzülemeyecek, Söylenemeyecek Dudaklarından...
Sıradan Bir Kaç Cümlenin İçinde Kalacak Tüm "Hiç"lerin...!