25 Şubat 2015 Çarşamba

Belki Yeniden, Aslında İlk Kez!

Bir Yaprak Daha Koparıldı Takvimlerden...
Yarınlara Bağışladık Umutlarımızı, Bu Güne Hiçbir Şey Kalmadı... 
Geçmişe Kalabalık Yanlızlıklarımızı Ekledik, Takvim Yaprakları Hayallerimizi Boşa Çıkardı... 
Sevinçlerde Yarımdı, Hüzünlerde... 
Başka Yollar Vardı, Yürüdüğümüz Başka Ufuklar... 
İlk Kez Dinlediğimiz Bir Şarkı Gibi Eşsiz Gelmişti Duygularımız... 
Oysa Şimdi Şarkılarda Birbirinin Aynı, Bizimkisi Farklı Sandık... Mutluluk Oyunlarıyla Avunmak, Zamanı Doldurmak İçin Gerekliydi Belki... 
Başka Bir Olasılık Var mıydı? 
Hiç Hesaplamadık... 
Yıllar Sırtımıza Birer Ok Saplayarak Geçiyordu, Yaraların Kapanmasına İzin Vermiyordu Vakit... 

Sensizliğimden ve Bensizliğimden Yana Bir Günüm Daha Eksildi Bugün...
Aynı Sızıyla Titredi mi Senin de Yüreğin?
Sessiz Sedasız Aktı mı Gözyaşın?
Ya da Kulaklarında mıydı Sesim?
Bilmiyorum Ama, Yüreğim İnim İnim Bu Sensizlikten!
Bu Bensizlikten...

Ne Olduğunu Anlayamıyorum Belki Ama, Neyi Yitirdiğimi İyi Biliyorum Şimdilerde...
Artık Koyabiliyorum Senin Adını... "Gönlümün Tebessümü"...
Gülün Ömrü de Kısaydı, Tebessümün Anı da... 
Kısacıktı Yaşanmaya Değer Herşey...
Şimdi Adın da Değişti... "Yitik Tebessümüm" Hüznüm, Gözyaşım Oldu...
Keşke Yüreğimi Söküp Sana Gönderebilseydim de O Anlatsaydı Ahuzarını...
O Anlatsaydı Soluğumun Nasıl Kesilişlerini...
Kalbimin Tekleyişlerini...
Ve Ben Anlatabilseydim Kabuk Altında Hala Kanayan Yarayı...
Hayır!
Dön Demek Değil Bütün Bu Sızılar... 
Giderken Söylemiştin Zaten Dönmeyeceğini...
Gidişinin Dönüşe Yolu Yok...!
Yeni Yolculuklar İçin Biletin Varsa Hala.. 
Başka Bir Yerde, Başka Bir Zamanda Belki Yeniden... 
Aslında İlk Kez! 
Kimbilir?


Satırlar Çaresiz Suskularda... 
Yüreğim Feryatta, Yazmak İstiyor Yazamıyor... 
Yazdırmıyor Parmaklarım, Kelimeler Lal Oluyor Cümlelerimde... Sahibi Yok Yüreğimden Çıkan Kelimelerin Artık "Kime, Neye Şiir Yazayım ki" Derken, Ne Onla, Ne Onsuz Oluyor Yüreğim...
Ne Git Diyebiliyor, Ne Gel... 
Ne Veda Edebiliyorum Sevdiğime, Ne de Kökten Yok Edebiliyorum... 
Çaresizliğine Çare Ararken Yüreğim Çaresizlikler İçinde Boğuluyor!

Bütün Dallarım Aşk İçinde Kırılırken, Tutmadın! 
Can Kayıplarımda, Gözlerime Dolan Yağmurlarda Islanmadın... 
Hatırlıyacak Kadar Bile Sevmedin! 
Görmedin! Avuçlarımdaki Nasırlaşmış Vedanı! 
Seni Her Güne Ayrı Sığdırıp Sevişlerimdeki Sesi Duymadın İşte... Kapattın Yüreğinin Kulaklarını! 
Ruhumun, Tenimin Sıcaklığını Hissedemedin! 
Ben Yandım Sıcaklığınla, Sen Üşümelerde Kaldın! 
Ben Kalmak İstedim Gözlerinde Bir Ömür, Sen Gözlerini Kaçırdın! 
Ben Başucunda Yaşlanmayı İstedim, Sen Kendinden Kaçmak İstedin! 
Yüreğimdeki Sabır Damlaları Sele Döndü, Sen Beni Anlamadın!  Bir Bana’mı Yoktun Sevgili?
Belki Bir Gün Sevmeyi, Sevdiğine ve Sevgine Sahip Çıkmayı, Emek Harcamayı Öğrenirsin... 
Bana Acı Verese de Bu Anlamsızlıklar Canın Sağ Olsun... 
Yine de Seviyorum, 
Çok Ama Çok Seviyorum Seni...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.