13 Mayıs 2012 Pazar

Hangi Söz Ödetebilir Dünlerimin Bedelini?!

O Kadar Yılmışım...
Öyle Öldürmüşüm ki İçimde Herşeyi...
Ayrılığın Ağıdı Bile Fazla Geliyor...
Sahi Hiç İyi ki Varsın Demedim...
Çünkü Hiç İyi ki Olmadı...
Yaşadığım Acıların Azıcık Anlamı Olsaydı Keşke!
Birazcık Hayatımdan Çıkana Üzülseydim...
Şimdi İçimde Bir Boşluk Bile Yok!
Çünkü O Hiç Hayatımı Doldurmadı ki!
Yaşayamadığım Dünlerime Değil...
İçimde Kaybolan Heyecanlara Vedalarım...
Yüzüne Baktığımda İçimdeki Tek Hissin Öfke Olduğu...
Dünlerime Gömdüğüm...
Gözyaşıma Değmeyecek Adam Karşımda!
Hangi Söz Ödetebilir Dünlerimin Bedelini!
Bu Yüzden Susacağım!
Şimdiye Kadar Hiç Olmamasına Rağmen...
Onu Hayatımdan Bir Ömür Çıkaracağım!
Bundan Sonra Hayatıma Kimse Onun Gibi Destursuz Girmeyecek...
Mutluluk Belki de İlk Defa Kapımı Çalacak...
Ama Ben Artık Kötü Kaderi Sahiplenip...
Boyun Bükmeyeceğim Hayallerimi Karaya Boğanlara...!!!


Değer Verip de Değersizlikle Karşılaşmak Ne Kadar Acıdır...
Ne Kadar Hazin Bir Durumdur...
Ve Ne Büyük Bir Kayıp...
Bu muydu Acaba Hakettiğim Diye Düşünmeden Edemiyorum...
Verdiğim Değere, Bir de Değersizliğime Bakıyorum da...
İnsanları Anlamak Ne Kadar Zormuş Diyebiliyorum Sadece!

Ağlarsın...
Karşındaki Kahkaha Atar ve Hiçbir Şeyden Habersizdir...
Çünkü Ne Seni Hissedebiliyor...
Ne Anlamaya Çalışıyor, Ne de Dinliyor...
Artık Sözler Yetersiz Gelirse, Ağlarsın!
Ağlarsın ki Anlaşılabilmek İstersin...
Gücün Kelimelere, İfadelere Yetse de Bu İnsan İçin Herşey Yetersiz...

İster Yaz, İster Konuş, İster Çiz, İstersen Ağla!
Hiç Bir Şey Etki Etmiyorsa Bırakacaksın...!
Sen Bildiğini Ancak Onun Anlayabileceği Ölçüde Anlatmış Varsayılacaksın...
Çünkü Algılayamayacak Seni!
Konuşursun...
Cümlelerin Bittiğinde, Sözlerin Yerini Bulduğunda Bir Sessizlik Çöktüyse ve Ufacık Bir Tepki Yoksa, Boşuna Konuşmuşsun, Boşuna Çabalamışsındır...
Çünkü O Çok Değer Verdiğin İnsan, Aslında Seni Hiç Dinlememiş...
O Kendi Dünyasında Ve Senden Kopalı Çok Olmuş...
Hiç Bir Şey Diyemezsin...
Yapamazsın...
Sadece Susmak Kalır...
Susmak!
Ve Sözler Dudaklarının Arasından Çıkarken Titrek Bir Şekilde...
Onda ki Değersizliğini Gördüğün Dakika...
O An Sadece Bir Kelime Çıkar Dudaklarından...
Hoşcakal...!!!!!!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.