Ben Belirledim Doğrumu...!

 Zaman Acımasızca İlerlerken; Bu Dünyada Düşe Kalka Yorulmaya Değmiyor... 
Birileri İçin Yokuş Yukarı, 
Nefesin Kesilmeden Yürümeye, 
Kendini Eksilterek, 
Sevileni Yüreğinde Çoğaltarak Yaşamaya Değmiyor... 
Değmiyor Gözyaşları İle Islatılan Yastığa... 
Kan Çanağına Dönen Gözlere... 
Sabaha Dönmeyen Gecelere... 
Değmiyor Duvarları Sırdaş, 
Geceleri Kendine Yoldaş Eylemeye... 
Çünkü Sakat Bir Ruhun Gölgesine Sığınmak Yaraya Kar Etmiyor...! 
Söylesene; Kaç Kişinin Yüreğinde Aşılması Zor Yollar, 
Kıyısı Olmayan Uçurumlar Bıraktın? 
Kaç Kişiyi Rüzgarlarda Savurdun, 
Kor Ateşlerde Kavurdun? 
Kaç Kalbi Harabeye Çevirdin? 
Kaç Kalp Mezarlığı Kurdun Yüreklerde? 
Sahi, 
Ne Uğrunaydı Kırıp Geçirmeler, 
Vurup Parçalamalar, 
Yakıp Yıkmalar, 
Onulmaz İz Bırakmalar? 
Sana Kim Geri Verebilir Hiç Uğruna Harcadığın Yılları? 


Sevgili Blogum... 
Seni Sırdaş Ettim Kendime.. . 
Ne Şiirler Yazdım, 
Ne Çok Acılarımı Anlattım... 
Satır Satır, 
Nakış Nakış İşledim Duygularımı... 
Bazen Sel Oldu Gözyaşlarım,
Bazen Deli Bir Fırtına... 
Öyle Bir Girdabın İçine Girdim ki...!
Hapsolduğum Odamın İçinde,
Özgürlüğe Alışkın Ruhum Azap Çekti... 
Tükenen Umutlarımla,
Biten Sabrımla Öylece Kalakaldım...
Affet...! 
Ne Çok Kederlere Gebe Bıraktım Seni... 
Kalbim Kapattı Artık Kapılarını Aşka,
Sevgiye, 
Beni Anlamayan Herkese; Kör, 
Sağır, 
Dilsizim... 
Sonunda Kaybetmeyi de Öğrendim... 
Beni Yanıltan İnsanlara Kızmıyorum, 
Sadece Gerçeği Göremeyecek Kadar Kör Olanlardan, 
Doğruları Duymak İstemediği İçin Sağır Taklidi Yapanlardan,  
Kalbimi, 
Yıllarımı, 
Umudumu Çalanlardan Yoruldum...!
Artık Hak Ettiğim Değeri Kendimden Alıp,
Hak Etmeyenlere Vermiyor, 
Gitmek İsteyene El Sallıyorum... 
Sorgusuz Sualsiz Kabullenen... 
Bir Mısra'ya Sığmayan... 
Şiir Gibi Yaşayan... 
Ruhumu Saran... 
Benliğimde Kaybolan...
Sevmekten Korkmayan... 
Sevilmek İçin Yanlış Duraklarda Beklemeyen... 
Umutlarını Kaybedip Boşluklarda Savrulmayan...
Sınırsız Düşleri Olan... 
Kendi İçine Hapsolmayan...
Sınırları Kaldırıp,
Tabuları Yıkan...
Ummadığım Bir Anda Hayatımın Anlamı Olan... 
Özlemini Duyduğum... 
Arzularımın Doğup Battığı Yerde Kaybetmekten Korktuğum... 
Sevdikçe Doyamadığım...
Üzüldüğümde Sarılabileceğim,
Avunacağım Biri Olacak... 
Ben Belirledim Doğrumu...
BEN Olmayan Ötekilerden Arınma Zamanı... 
Gönlüm Artık Sevmeyi Değil,
Sevilmeyi Bekliyor...