14 Nisan 2017 Cuma

Kelepçelenmiş Duygular...

Bazen Kelimelerin Seni Güçsüz ve Yetersiz Kılar...
En Naif Cümlelerinle Bile İfade Edemezsin Hislerini...
Korkularını,
Çaresizliklerini,
Yazıp Çizmek İmkansızlaşır...
Beklersin...
Gelsin İstersin,
Çok Özlersin,
Seversin de Üstelik, 
Hem de Çok Seversin,
Ellerin Bağlı,
Gözlerin Kapalı,
Umutsuzca,
Yalnız Onu Beklersin,
Ama Gelmez İşte, 
Gelmek İstemez...
Her Şeyin Bittiği Yerde,
Yine,
Yeni,
Yeniden Başlangıcın "O" Olur...
Esaretinin Acımasızlığına İnat, 
Yine,
Yeni,
Yeniden Onun Esiri Olursun...
Kördüğüm Olup Çözemezsin Kendini,
Dinlemezsin İçinde Haykıran Benliğini...
Çözemediğin Sorulardan Kaçıp,
Sığınacak Kuytu Köşe Ararsın Hayallerinde...
Dokunuşların,
Yazışların,
Bakışların,
Hayallerin Onadır... 
Dile Gelen Her Dizende,
Her Mısranda O Vardır...
Yaşanmışlıklarında,
Yaşanmamışlıklarında,
Sessizce Haykırışlarında...
Yaprağın Dalından Düşüşü Gibi, 
Yavaş Yavaş,
Sessiz ve Sakin Damlar Yanaklarına Gözlerindeki Hasret...
Deli Fırtınalar, En Kuytu Köşelerinden Alıp Götürür Bütün Hatıralarını...
İçindekileri Duvarlara Anlatmak,
Fırtınalar İçindeyken Yüreğin, 
Avazın Çıktığı Kadar Bağırmak İstersin O An,
Ama Kelimelerin Yetersiz Kaldığı Anlarsın...
Dilinle Söyleyemediklerini Gözlerinle Söylemeye Çalışırsın,
Ama Araya Gözyaşın Girer,
Sen Ağladığını Saklamaya Çalışırken,
Anlatmak İstediğini de Anlatmaktan Aciz Kalırsın...
Yüzüne Bakamadığım Aynalardan Kaçarak,
Kendinden Uzaklaşmak,
Başını Buğulu Camlara Yaslayarak,
Gidebildiğin Kadar Gitmek İstersin Bilinmezlere...
Hani Dünya Hiçbir Şeydir Ya Gözünde, 
Hani Dokunsan Ağlayacak Derler Ya, 
Sessiz Feryatlar Vardır Ya,
Kelepçelenmiş Duyguların,
Hiç Yaşanmamış Bir Aşkın Sessiz Çığlıkları?
Fırtınalar İçindeyken Yüreğin, 
İçindekileri Duvarlara Bile Anlatamamak, 
Kör Duvarlardan Bile Cevap Alamamak Yorar Seni... 
Buz Gibidir Ya Yalnızlığın; 
İliğini,
Kemiğini Üşütür,
Titrersin İçin İçin,
Yüreğin Donar,
Katılaşırsın...
Isınmaz Ne Nefesle,
Ne Ateşle,
Ne Güneşle...
Biter Renklerin,
Mavin,
Yeşilin,
Pemben Yok Olur...
Yalnız Kalmadan Asla Bilemezsin Bu Kadar Üşüyeceğini...
Ellerinin,
Gözlerinin,
Odanın Duvarlarının Bile Ağlayacağını...
Kor Ateşlerde Yürürsün,
Sonsuz Ateşle Yanan Yüreğin,Yanar...! 
Kor Olur, 
Biter, 
Erir,
Fakat Bu Yangından,
Ne Duman Ne de Kül Görebilirsin...

Bir Gün,
Evet Bir Gün Dinlemeyeceksin Kendini...
Kurduğun Bütün Hayalleri Sileceksin Aklından... 
Gözlerini Kapatıp, 
Boğazında Düğüm Olan Kelimeleri Teker Teker Çözeceksin...
Geçecek...
Yakında Özlemini Duymayacağın Günlerde Gelecek...
Alışacaksın Onu Görmemeye... 
Bir Gün Gelecek, Yüreğin Onu Sevmenin, 
Düşlemenin Hiçbir Şeyi Çözmediğini Öğrenecek...
Geçecek,
İnan ki Geçecek/meyecek...!!!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.