Kim Bilir, Belki Bir Gün

Sonsuzluktur Derler Sevgi...

Sevdikçe Anlam Kazanır, Sevdikçe Sevesin Gelir...

Acı Çekeceğini Bilsen de Seversin...

Canını, Bütün Her Şeyini Kaptırırsın...

Elinden Her Şeyin Gitmiş Gibidir...

Tüm Varın Yoğun Her Şeyin O Olmuştur...

Yaşadıklarının Adını Koyamazsın...

Aşk Desen Değil, Daha Öte Bir Şey...

Sevgi Desen Değil Daha Büyük Bir Şey...

Yokluğunda Doğup,

Yokluğunda Kaybolmakmış Benim Payıma Düşen…

Adın Bende Hüzne Dönüşse de,

Kırılsa da Yürekteki,

Benim Sevdam Seninle Ufukların Ötesinde…

Ne Kadarda Kızsam, Ne Kadarda Bitti Desem, Bitmediğini/Bitmeyeceğini En İyi Sen Bilirsin...

Sen Yüreğimi de Bilirsin, Gözlerimi de Tanırsın...

İçin İçin Ağladığını,

Dileklerim de Tutuklu Kaldığını,

Kalbimin Konuşan Yanı Olduğunu En İyi Sen Bilirsin...

Kim Bilir, 

Belki Bir Gün,

Her Şeye Rağmen,

Birlikte,

Yine,

Yeni,

Yeniden Besteleyebiliriz Hayallerimizi… 

Seninle Yaşarız Aşkların En Bitmez Halini, 

En Güzelini…