Yorulmaz Dediğim Düşlerimde Yoruldu...

Hayal Kırıklıkları, İmkansızlıklar...
Boğazımızda Düğümlenen, Söylenemeyen Sözler...
Bir Bakışa, Bir Gülüşe, Bir Tek Söze Can Verecek Kadar Seven Kalp...
Bir Daha Yaşanamayacak Unutulmaz Dakikalar...
İlk Kez Elimi Nerede Tutmuştun?
Cevabı Olmayacak Sorular...
Gözlerimizin Birbirine Bakıp, Dudaklarımızın Suskun Kaldığı Anlar...
Belki de Tek Bir Sözle; Akışı Değişecek Zamanlar... 
Yani Yaşanamayacaklar...!

Klavyenin Üzerine Düşen Gözyaşlarım Yazının İntizamını Bozsa da Onlar Benim İçinde Bulunduğum Durumun En Güçlü Tercümanları...
Aslında Gönlümden Geçenleri Satırlaştırmasam Duygularımın Tercümanı Olmak İçin Sadece Onlar Yeterdi...
Satırlarda Varlığın Yaşamamalı Derken Yine Burdasın Yine Adını Anıyor Cümlelerim...
Elimde Yitik Umutlar, Yorgun, Yalnız Bir Kalp, Çalınmış Hayallerin Kırıntıları Var...
Yosun Kokuyor Yalnızlıklarım, Güneş Üşüyor Avuçlarımda...
Anlayacağın Sen Gideli Yosun Kokuyor Yalnızlıklar... 
Bütün Sevda Gemileri Alabora, Hasretler Harmanlanmış...
Bir Kıyısı Sen Kokuyor Yüreğimin Bir Kıyısı Sensizlik... 

Ben Ne Zaman Sevsem Ayaz Vurdu Sözlerimi... 
Tutuldum Cümlelerimden... 
Kalemimde İnceden Bir Ağrı Kağıtlar Takatsiz Kaldı...
Sıtma Tuttu Ruhumu, Hayalinin Ateşi Çıktı, Titredim...
Bende ki Seni Sana Nasıl Anlatayım ki?
Nasıl Anlatır İnsan Sevdiğini?
Harfler Tembelleşiyor Senden Söz Açılınca, Kelimeler Yolumu Kesiyor...
Sen Kelimelerimin Bittiği Yerdesin...
Ben ki Asla Kalbimden Geçenleri Satırlara Dökmekte Zorlanmazken Seni Anlatamıyorum Biliyor musun?
Kalbimle Beynim Tartışıyor, Parmaklarım Ne Yazması Gerektiğini Şaşırıyor...
Seni Anlatmak İstiyorum Aslında Yüreğimden Koptuğu Gibi...
İçimden Geldiği Gibi...
İçimden Nefesin Olmak Geliyor...
Anlatırken Seni Kalemime Daha Çok Bağlanıyorum...
Anlatmak Bahane Belki de, Yaşamak İstiyorum Seni...
Anlatırken Yaşıyorum, Yaşarken Ölüyorum, Ölürken Küllerimden Yeniden Doğuyorum...

Seni Boyamak İstiyorum İçimdeki Tuale Ama Renkler Kayboluyor, Renklerin İçime Doluyor, Resmedilemiyorsun...

Sözleri Olmayan Şiir Gibi, Müziği Bestelenmemiş Şarkıların Notaları Gibi Anlatılmıyorsun...
Seni Sevmek, Akşamın Alacasında "Acaba Güneş Doğarmı" Diye Beklemek Gibi...
Yağmur Tanesinin Denizle Kucaklaşmasını İzlemek Gibi... 
Bilir misin O Gün Hissettiğim O Mutluluğu?
Uzun Yıllar Geçmiş Olmasına Rağmen Hala İçimde Kalbimde O Kıpırtıyı O Mutluluğu Bugün Gibi Hissettiğimi?
Farkında Ol Ya da Olma Benim Hayatıma Tatlı Bir Tebessüm Gibi Giriverdiğini...
Hayatıma Değer Kattığını, Çok Şeyi Değiştirdiğini, Eksiltmeyip, Hep Çoğalttığını...
Sen Gelince Ben Daha Çok Sevmeyi Öğrendim...
Doyasıya, Her Şeyden Vazgeçercesine Sevmeyi...
Dünyadaki Her Şeye Sahipmişçesine Gururla Sana Bakmayı Öğrendim...
Mutluluğu Öğrendim, Delicesine Mutlu Olmayı, Gözyaşının İçimi Nasıl Acıtabileceğini Öğrendim... 
Seninle Birlikte Uyumayı, Ağlamayı Tekrar Öğrendim ve Tabi ki Gülmeyi de...
Seninle Birlikte İçten ve Masumca Sevmeyi Öğrendim...
Dönüp Seninle Ama Sensiz Geçirdiğim  Yıllara Baktığımda Pişmanlıklarım Yok Sana Dair Keşke Dediğim Şeyler Yok...
Çok Sevdim Seni, Tam da Olması Gerektiği Gibi...
Ben Sende, Sen Dahil Kimsenin Göremediklerini, Sakladıklarını, Gizlediklerini, Sevilmeye Değer Bulmadığın Taraflarını Sevdim...
Hiç Bir Şeyden Mutlu Olamayacak Portresi Çizerken Sen, Seni Mutlu Edebilme İhtimalini Sevdim... 
Seni Bıkmadan, Usanmadan Böylesine Fütursuzca Sevebildiğim İçin, Sana Olan Sevgimden Nefret Etmeni Bile Sevdim...
Ben Senin, Çevrendeki Tüm Kalabalığa Rağmen İçini Kaplayan Kimsesizliğini, Sahiplenmek İsteğiyle Yanıp Tutuştuğum Sahipsizliğini, Paylaşmaktan Korktuğun Yalnızlığını, Çocuksu İnatlarını Sevdim... 
Beni Sevip Sevmemen Umurumda Bile Değildi, Ben Seni Sevmeyi, Seni Böyle Sevebilmeyi Sevdim... 
Ben Seni Her Gün Her Gece Hep Başka Türlü Sevdim... 
Seni Ben Sevmek İstedim Diye Sevdim, Sevmek İçin Seni Seçtim, Pişman da Değilim...
Yokluğunun Girdabında Dönerken Ömrüm Bir Bardak Çayın Sıcaklığın da Bir Sigaranın Yanışında Aradım Seni... 
Aldığım Her Yudumla İçime, Çektiğim Her Nefesle Yüreğime Koydum... 
Bir Yudum Tesellinin Gölgesinde Geçerken Günlerim, Ufuktaki Güneşin Işığında, Bulutlar Ardındaki Hayal Ülkesinde Aradım... 
Soğuğun ve Karanlığın Derinliğinde Geçerken Gecelerim, O Gecelerin Korkutan Sessizliğinde, Bir Hazan Mevsimi Gibi Geçerken Baharlarım Bir Yağmur Damlasında ve Sonbahara İnat Kurumayan Yapraklarda Aradım... 
Düşen Her Damlayla Gözyaşlarıma, Hazana İnat Çiçekler Açan Dallarıma Koydum... 
Hep Yanımda Olacağın Günleri Beklemekle Geçerken Yıllarım, Ansızın Kapının Çalınışında ve Sabah Uyandırmak İçin Omzuma Dokunan Elde Aradım...
İçimden Dökülen Sendin Kalemimin Dokuduğu Sen...
Sensizlik Her Ne Kadar Zor Gelse de Yorgun Yüreğime Sensizliği Her Gece Yeniden Alevlendirirdim Kor Gecelerde...
Sensizliğin Sukutu Dolardı Dilimin Ucuna, Avuçlarımdan Düşen Mutlulukla Karşılaşırdılar Sensizlik Diyarinda...
Buram Buram Sen Kokardı Her Satırımın Arası, Katre Katre Sen Damlardı Yürek Mürekkebimin Ucundan...
Aşkı Dokurdum Beyaz Sayfalara, Harf Harf İsmini Heceler Sensizliği Haykırırdım... 
Sessiz Çığlıklarımın Arasında Kaybolurdun Çoğu Zaman...
Sensizlik Öyle Bir Şeydi ki, Aşkını Unutturamaz Her An Her Dakika Seni Hatırlatır Dururdu Ta Buralarda... 
Sensizlik ve Sessizlikti Her Gece Usulca Kapımda Duran, Her Gece Sensizliği Bana Hatırlatan... 

Artık Sana Olan Özlemlerim Sığmıyor Kağıt Yapraklarına...
Anlatabilsem Seni...! 
Yazabilsem Şu Kağıtlara Ama Olmuyor İşte...! 
Belkide Bu Yüzden Kalbim Her Geçen Gün Daha da Sızlıyor...
Seni Kaybediyorum Bazen Yazdıklarımda Arıyorum Köşe Bucak Kağıtlarımın Arasında... 
Aşk Dolu Yazılarımı Arıyorum Senle Beraber... 
Onlar Beni Ben Ediyor Sadece Seni Hissettirebiliyorlar Her Gece... 

Senden Geçemeyen Aklım, Kendinden Geçti... 
Kendime Gelemiyorum Senden...
Denedim, Meyletsin Diye Gönlüm Başka Yere, Düşsün Diye Gündemimden Adın, Yıkılsın Diye Umitsiz Umutlarım... 
Yanıldım...! 
Umudumun Uumutsuzluğa Düştüğü An Yokluğunla Tutuklayıp Hasretinle Yüreğime Kelepçe Taktı Geceler... 
Acımasızca Kulaklarıma Vurdu Aşk Şarkıları...
Yokluğun Her Sokakta Kol Gezdi, Kime Baksam Sana Benzedi...
Kurşunlar Yağdı Düşlerime, Vuruldum...!
Ve Ben Her Gece Aynı Rüyaları Görmekten Yoruldum...!
Nasıl Seviyorum Bilmiyorum Ama Yaptığın Hiç Bir Şey Seni Benden Uzaklaştırmıyor...
Neden Her Şey Bu Kadar Zor ki... 
Neden Bırakmak Bu Kadar Güç... 
Denemedim mi Sanki Seni Bırakmayı? 
İstemedim mi Sanıyorsun?
Olmuyor İşte...!
Atamıyorum Seni İçimden... 
Acıtıyorsun Beni...! 
İncitiyorsun...  
Ne Yaptım Ben Sana da Bu Çözülmeyen Halatla Beni Sana Düğümledin...!?

Artık Kırılıyor Direnişim...
Yorulmaz Dediğim Düşlerimde Yoruldu...
Oysa Ne Çok İsterdim Bir Umut Aramaya Yeltenmeyecek Heveslerim Olmasını...
Nasıl Bu Kadar Çabuk Tüketildi Her Biri...!?
Nasıl Böyle Umarsızca Çıkarıldı Gözden...!?
Bu Hikaye Nasıl Bitti Böyle...!?
Başladığım Noktaya Dönmekten, Döne Döne Kendime Dolanmaktan, Dolandıkça Nefessiz Kalmaktan Bitkinim...!
Gerçek Bellediklerim, İnanıpta Benim Bildiklerim, Ezberleyipte Kendim Yaptıklarım, Yaşadıkça "İyi ki" Dediklerim Keşkelerle Anılıyor Artık...!
Senin Yaşattıkların, Yaşarken Benden Çaldıkların, Kırdıkların, Döktüklerin, Gözyaşlarım, Mutsuzluğum, İsyanlarım, Aldanışlarım, Kızgınlığım, Kırılan Hayallerim, Yanan Canım, İçimdeki Çocuk, Sesimdeki Heyecan, Hepsi Ama Hepsi Geride Kaldı Artık...
Gerçek Sanıp Aldandıklarımın Aslında Hiç Olmayanlar Olduğunu Farketmenin Hüznü Sardı Kimliğimi...
Tüm Kalbimle, Çıkarsızca, Hesapsızca Yaşadıklarımın İnkar Edilemez Soyutluklar Olduğunu Öğrenmenin Sızısı Sardı Yüreğimi...
Senin Bilmediğin Değil, Bilmezden Geldiğin Bir Acıyım Şimdi...
Yürüdüğüm Yollara Attığı Dikenler Kanattı Beni, Paramparça Oldum...
Bu Nasıl Bir Aşkmış Sevgili...
Bu Kadar Acı Çekerken Bile Mutlu Olmak Benimki...
Kılavuza Gerek Yok...!
Bir Mum Sönerde Işığı Nereye Giderse Bütün Senlerim Orada Şimdi...