İnna Lillahi Ve İnna İleyhi Raciun

Neydi ki Hayat? 
Tarifi Var mıydı?
Bir Oyun muydu?
Bir İmtihan?
Engebeli Bir İniş?
Düz Bir Yokuş?
İnce Bir Çizgi?
Sırat Köprüsü?
Hızla Akan Bir Nehir?
Akıp Giden Su?
Küllenen Umutlar?
Ah İle Karışık Derin Bir Nefes?
Çığlık Veren Sancı?
Yaralardan Kalan Köz?
İçinde Gurbeti Taşıyan Tahammül?
Boşluğa Resmedilmiş Bakış?
Keşkelerin,
İyikilerin Savaştığı Meydan?
Sorgulanan Günlerin Toplamı?
Yoklukta Varlığı,
Sevgisizlik de Sevgiyi,
Ölmekte Yaşamayı Aramak?
Tam Bir Yere Ait Oldum Derken, 
Bir Yerde Olmadığını Fark Etmek?
Geçen Saatlerden Umarsız,
Yaşamak Belki de...

İçimde Sıkışıp Kalan Cümlelerim Var,
Sessiz Bir Bekleyiş...
Avuntularla Kendini Dinledikçe Ruhum,
Uykusuz Gecelerin Ardından,
Med-Cezirlerimle,
Girdaplarımla,
Sağanaklarımla,
Benliğimin İçine Düşen Korlarla,
Yüreğimi Lime Lime Eden Hasretle,
Araf'a Açılan Pencerelerde Sabahlıyorum Çoğu Zaman...
Gündüzlerim Gecelerim Kadar Siyah,
Umudunu Yitirmiş Dünlerde Kaldığımı Kimse Bilmiyor...
Hiçbir Şey Göründüğü Gibi Değil...
Onca Gürültünün Arasında Öyle Bir Sessizlik,
Doğan Her Günün Arkasında Öyle Bir Karanlık  Var ki,
Bir Asır Gibi Sanki Zaman.
Bazen Boş,
Bazen Anlamsız,
Ama Uzun İşte,
Upuzun,
Geçmek Bilmeyen...

Kimisi İz Bırakmadan Geçer Gider,
Kimisi Ağlatır...
Yüreğimdeki Sızı Tarifsiz...
Koca Çınarım,
Ellerini Avuçlarıma,
Bakışlarını Gözlerime Bıraktığında,
Sözlerini Kulağıma Fısıldadığında,
Nefesim Kesildi,
İçimin Bütün Kuşları Sustu,
Yetim Çocuklar Gibi Boynum Büküldü,
Ölmüş Umutlarıma,
Yenileri Eklendi....

Koca Çınarım,
Yaprak Misali Dalından Düşmeye,
Yavaş Yavaş Ömür Merdivenlerinin Zirvesinden İnmeye,
Yolun Son Virajından Dönmeye Başladığında,
Kanım Çekildi Damarlarımdan...
Ferini Yitirmiş Gözlerimde,
Dilsiz Perişanlıklar Büyüdü...

Sahi Neydi ki Hayat?
Tarifi Var mıydı?
Evet,
Vardı...!
Hayat; 
Son Duraktan Sonsuza Giden,
Tek Bir Nefestir...
Alamadın, 
Veremedin,
Bitti...!

İnna Lillahi Ve İnna İleyhi Raciun

Nurlar İçinde Yat  Babam...