Uzun Zamandır Üşümüşlüğümü Kelimelerde Aramıyorum...

Hüzünlerle,
Kayboluşlarla,
Gel-Gitler İçinde Yine Akşam Oluyor...
Birazdan, Umuda Gebe Umutsuzluklarla,
Acıtan Hüzünlerle,
Yanan Hasretlerle,
Gecenin Soğuk Gölgesi Düşecek Kaldırımlara...

Yazmak Çok Zor Bazen;
Yaşamaktan da Zor...
Dengen Bozulur, 
Soluksuz Kalırsın Ama Yine de Yazamazsın,
Yetmez Hiçbir Şey Karalamaya Bir Hayatı...
Uzun Zamandır Bilmediğim Bir Yerdeyim;
Aslında Çok Yakın,
Sadece Bana Uzak...
Kimsesiz...
Uzaklarda, 
Çok Uzaklarda Çalınan Benliğim,
Gerçek Kimliğim...
Umudun Bulutlara Karıştığı,
Gözlerin Yaşa,
Kalplerin Hüzne Büründüğü,
Belli Belirsiz Bir Yerde...
Gökyüzüne Asılı Duran Bahtımız Aslında,
Ya da Kaderimiz,
Bu Süküt,
Bu Tefekkür Koca Bir Çaresizlik,
Tutkulu Bir Ayaz,
Belki de Yara,
Koca Bir Yaradır...
Kimseler Yok Burada, Islak, 
Soğuk, 
Ürkütücü Karanlıktan,
Bomboş Bir Boşluktan Başka...
Ne Bir El Var,
Ne Bir Ses,
Ne de Bir Umut Kırıntısı...
Biliyor musun?
Güneş Burada Başka Doğuyor,
Yürekler mi?
Suskun...
Ben mi?
Uzun Zamandır Tüketmişim Umutlarımı, 
Aynalara Bile Gülümseyemiyorum...
Karşıma Çıkan Kapılar Ardına Kadar Açılırken, 
Heyecan Duymuyorum Geleceğe Dair...
Bitmişim,
Ya da Bitirilmişim... 
Yitmişim,
Ya da Yitirilmişim...!

Uzun Zamandır Böyleyim...
Kalemim Seni Yazıyor,
Duygularım Hayalini Kovalıyor,
Yağmur Yağıyor Rüyalarıma,
Kor Ateşler Avuçlarıma...
Zamanın İçinde Kaybolmuş Bir Yolcuyum,
Yalnızlığa Mahkum Bir Beden...
Biliyorum Tutsak Bir Sevdaydı Benimki, 
Zincirlenmiş, 
Prangalar Vurulmuş,
Yorulmuş,
Savrulmuş
Sürgün Bir Sevda...
Ben Unutsam da, 
Ellerim Unutmadı Ellerini,
Gözlerim Unutmadı Gözlerinde Kaybolmayı,
Yüreğimin Senden Her Kaçışında Düştüğü Karanlıkları, 
Korkuları...
Ben Yalnızca Şiirlerce Seni Sevdiğimi Söyleyebildim,
Mısralarca Seni Çağırdım...
Seni Sevmek Bitmeyen Bir Yolculuktu,
Noktası Olmayan Bir Cümleydi...
Aklıma Düştüğünde Özlemin,
Yangın Yerine Döndüğünde Yüreğim,
Usulca Öptüm Mısralarını...
Bakışın Odamın Doldurdukça 
Her Şey Sana Büründü,
Hasretin Daha da Büyüdü...
Seni Özlemek,
Hayalini Hayalime Düşürmekti,
Uzaklardan Yüreğine Dokunabilmekti,
Tek Suçum Uzaktan Sevmekti Seni,
Hayalinle Sevişmek,
Gözlerinin İçine Bakıp,
Yüreğinin Bir Köşesine Akıp,
Sessizce Sevmekti... 
Ellerinden Tuttum Hasretinin,
Geceler Arkadaşım, 
Cümlelerin Sırdaşım Oldu...
Seni Beklerken Karanlık Geceler Geçirdim...
Özlerken Gökyüzünden Yıldızlar Kaydırdım...
Sana Koştum Nefessiz...
Gözlerine Bakmadan Uyuduğum Tek Bir Gecem,
Seni Sevmeden İçime Çektiğim Tek Bir Soluğum Olmadı...
Kelimelere Sensizlikten Başkan Anlam Yüklemedim, 
Zamanı Sensiz Hiç Düşlemedim,
Seni Sevmediğim Tek Bir An Olmadı...
Tutkularım Sendin, 
Dudaklarımın Dokunduğu...
Yaşamının Sırrı Sendin
Bakışlarımın Ulaşamadığı da...!

Şimdi, Kime Nasıl Anlatabilirim ki Kimsesizliğimi?
Sessiz Gözyaşlarımı?
Anlatamam ki; Sensiz Gecelerde Hayalinin Odamın Duvarlarında Gezindiğini,
Sende Yanıp,
Ele Avuca Sığmayan Kora Dönüştüğümü,
Söylediğin Her Sözde,
Dolaştığın Her Şiirin Hecelerinde Seni Bulduğumu,
Karanlık Odamda Rüyalarına Girebilmek İçin Dua Ettiğimi,
Bir Bakışına Ulaşmak İçin; Şiirlerde, 
Şarkılarda, 
İçimde Tutuşan Ateşle, 
Kelimelerimin Yangınında Kül Kesildiğimi...
Anlatamam ki Ne Kadar Çok Sevdiğimi,
Özlemekten Daha Çok Özlediğimi... 
Hissediyorken Nefesini,
Yokluğun Diye Bir Şeyin Bu Yürekte Olmadığını...
Anlatamam ki; Senin, Benim Seni Sevdiğim Gibi,
Benim Seni Sevdiğim Kadar Sevilmen Gerektiğini...

Evet,
Ben Varlığın İçinde Oluşan Yokluğum,
Kimliğim,
Benliğim Yok...! 
Sadece Yürümekte Olduğum Yollar Var,
Yürürken Yanımda Kimsenin Olmadığı Yollar,
Hasta Yatağımda Saydığım Dakikalar...
Artık Günlüğümde de Yer Yok Yazmaya,
Issızlığımı,
Üşümüşlüğümü Kelimelerde Aramıyorum...
Bu Yolculuğun Sahibi Yok,
Sonu Yok...
Bu Yol; Yüreksiz Olanların Değil,
Yüreğine Dur Diyemeyenlerin Yolu...

Dokun;
Hissedebilirsin Ellerimde ki Yalnızlığı...
Gözlerimde Görebilirsin Kimsesizliğimi...
Çiğnenmiş Umutlarımı...!

Sevmek Diyorum;
Karşındakini Seni Sevmese Bile Sevmek...
Sevmek; Ama Her Şeyiyle, 
Her Şeyine Rağmen...
Sonra Özlemek Diyorum; Sevenin Hasreti,
Sevilenin Gururu...
Hayali Hoştu, 
Birlikteliği mi?
Bir Sevda Masalı...!
Bir Varmış,
Ama Aslında Yokmuş...
Ruhum; Duydun mu? 
Ben Sustum...!