Kaç Umut Kaldı ki Geriye, Kaç Hayal?

Sakin,
Sessiz Bir Gece...
Ellerim Titrek 
Gözlerim Dalmış Uzaklara... 
Üşümek Değil Bu Halim, 
İçimin İç Çekişleri Bedenimde...
Suskunluğumun Derin Uçurumunda, 
Duyulmuyor Çığlıklarım...
Bu Gece Yokluğunun Acısına Yaktığım Mum;
Titrek,
Biraz da Ürkek Yanışlarıyla Seni Anlatmak İstiyor Sanki...
Ve Ben Yine Harf Harf Sana Susuyorum...
Seni Özledikçe,
Sensizliğe Bulaşmış Parmaklarım Islanıyor Gözlerimin Nemiyle...
Adını Koyamıyorum Yokluğunla Geçen Zamanın;
Uzun, 
Çok Uzun,
Hep Uzun...!

Ben, Seni Daha Tanımazken,
Varlığından Habersizken,
Seni İçimde Saklarken,
Nefesim Sen Kokarken,
Uykusuz Gecelerime İnat,
Gözlerimden Akan Sevgiyle,
Geleceğin Günü Hayal Ederek, 
Önce Ben,
Ama Ben,
Hep Ben Sevdim...
Yokluğunda Aradıkça,
Yoksunluğumda Buldum Seni...
Hayallerime Seni Kattım,
Sevgimi,
Tutkumu,
Biraz da Aşk...
Kurduğum Hayalleri,
Düşleri Seninle Sensiz Yaşadım...
Bakışların Alev Olup Isıttı İçimi...
Kişiliğimi Seninle Buldum, 
Seninle Yeniden Doğdum...
Kaçamadım Senden, 
Saklayamadım Sözlerimi...
Belki Sen Tutarsın Diye,
Yüreğimi Dipsiz Uçurumlara Getirdim...
Sensiz Geçen Gecelerde Yolunu Bekledim,
Bugünümde Olamadığını,
Yarınlarımda Olmayacağını Bilerek...
Seni,
Seninle Gelen Hayatı,
Seninle Düşlerde Gezmeyi,
Elimi Tutmanı,
Nefesinle Kalbime Dokunmanı, 
Tutkularımın Sende Can Bulmasını Sevdim...
Sen Sustun Ya?
Ben Susmalarında İşittim Seni, 
Susmalarında Duydum Sesini,
Hep Konuştun Benimle, 
Kimse Duymadan,
Sessizce...
Kıskanmak Ne Demekmiş Sende Öğrendim Ben...
Seninle Aynı Şehirde Olanları,
Aynı Havayı Soluyanları,
Aklından Çıkaramadıklarını,
Devamlı Aklının Bir Köşesinde Olanları,
Hiç Tanımadığın Halde Sana Yakın Olan Kadınları,
Gözlerine Bakanları,
Sesini Duyanları,
Gece Düşlerinde,
Gündüz Hayallerinde Seninle Dolanları,
Senin Adınla Yüreği Yanıp,
Senin Adınla Durulanları Hep Kıskandım...
Sevgini Kalbime Sığdıramadım,
Seni Kimseyle Paylaşamadım...
İçimde ki Alev Almış Özleminin Gitgide Büyüdü,
İsteyipte Öpememek,
Ellerimi Uzatıp Sana Dokunamamak Acı Verdi...
Çünkü Sen, Tüm Arzularımın Sahibi,
Kederim,
Suskunluğum,
Aşkla Kalbime Dokunan,
Dokunurken Tenimi Yakan,
Yaktıkça Kendine Bağlayandın...
Hep Mesafeleri Aşmak, 
Koşar Adımlarla, 
Soluk Soluğa Sana Gelmek,
Aldığım Nefesin Kokunla İçime Dolmasını İstedim...
Çünkü Kalp Atışlarımı Değerli Kılan Sendin,
Koklamaya Doyamadığım Nefesindi...
Senle Aşk Oldu Nefesim, 
Ateş Oldu İçim Dışım, 
Yaktıkça Yaktı Bu Aşk Beni...
Aklıma Hiç Gelmedi Sevip Sevmeyeceğin,
Derdim de Değildi Hani,
Ben ki; Hesabını Tutmadım Sana Olan Aşkımın...
Ne Zaman Başlamıştı,
Bir Gün Sona Erecek miydi Diye Düşünmeden,
Kavuşmanın Kaç Adım Süreceğini Bilmeden Sevdim,
Bir "Sen" İnşa Ettim Hücrelerimde,
Yudum Yudum İçtim Sevdanı,
En Temiz Sayfalarımı Yüreğimde Sana Açtım,
Tek Tek Yazdım Seni İçimde,
İçime...
Tarifi Olmayan Fırtınaydın Yüreğimin Derinlerinde Kopan... 
Bazen Bataklıklarına Saplandım,
Bazen Yangınlarına Yürüdüm Yalın Ayak... 
Yüreğimde İç Çığlıklarım Yankılanırken;
Sensizliğin Çıkmaz Sokaklarında,
Sensizliğin Yokuşlarında Geceyi Adımladım...

Biliyorum,
Ben Senin Düşlerinde ki Sevgili Olamadım Hiçbir Zaman;
Hani Soluksuz Yazdığın;
Cümlelerinde Tarif Ettiğin...
Ben mi?
Sana Hiçbir Zaman Uzun Cümlelerle Kendimden Bahsetmedim,
Senden Sakladığım O Kadar Çok Yaram Vardı ki,
İşte Bu Yüzden Beni Hiçbir Zaman Göremedin...
Oysa Benim Tüm Gecelerim Senindi,
Gündüzlerim mi?
Kederim...
Bana Uzaktın Ama,
Sevdanla Yetindim...
Bazen Hayal Kurdum,
Bazen Şiir Yazdım,
Bazen de Pembe Düşlere, 
Tozpembe Hayallere Daldım...
Yokluğun, Gözlerime Düşen Sızı,
Boğazıma Sıkışan Nefes,
Kalbime İnen Sancı,
Sensiz Doğan Sabahlar,
Sensiz Kararan Akşamlardı...
Bu Öyle Bir Sevgiydi ki; Anlatılası Değildi, 
Unutulası Hiç Değil...!

Sen, Yıllardır Aradığım Sevdaydın,
Hayalini Kurduğum,
Sevebileceğim Tek Adam...
Sen, Düşlediğim Aşktan Daha Üstün,
Hayallerimin Gerçeğiydin
Yıllardır Hayallerimdeki Seni Aradım,
Ve Yıllardır Hayallerimdeki Senle Yaşadım,
Her Gece "Sen" Dolardı Hayallerime,
Gölgen Düşerdi Düşlerimin Sahillerine,
Hasret Yangınları Sarardı Bedenimi...

Bende ki Aşk;
Şu Kısacık Hayatta Seni Tatmak Değildi,
Seni Bir Ömür Yaşamak Duygusuydu...
Nasıl ki Kalbimdeydin, 
Dilimdeydin;
Gözüme de, 
Gönlüme de Yakın Olmalıydın...
Sevda İle Bağlamalıydı Yüreklerimiz,
Sevgiye Kelepçelemeliydi Ellerimiz,
Çünkü Ben Her Gece Seni Düşünme Zamanları Veriyordum Kendime,
Kurduğum Küçük Dünyamda Varlığını Yaşatıyordum…
Belki Bir Çıkmaz Sokaktı Sensizlik...
Ama Ben Yinede Sözlerime Ekliyordum Seni,
Ne Zaman Aklıma Düşsen,
Bütün Vakitlerimi Sana Susturup,
Seni Düşünüyordum...
Ben ki; Seni Susup Susup Anlatmayı Çok Seviyordum,
Sensizliğimin "Sen" Tarafıyla Sana Yenilmeyi...

Keşke Anlatabilseydim Sana Başımı Omzuna Koyduğum Andaki Mutluluğumu...
Yüreğimde Hissettiğim O Doyumsuz Huzuru...
Parmak Uçlarımdan İçime Akan Sıcaklığın Beni  Tutuşturup Yaktığını,
Dudaklarından Çıkan Adımın Tınısının Başımı Nasıl Döndürdüğünü... 
Yaşamak Gibiydi Sana Dokunmak,
Derin, 
Uçsuz Bucaksız...
Nefes Almak Gibiydi Seni Öpmek,
Heyecan Dolu...
Soluksuz Kalmak Gibiydi Nefesini Hissetmek,
Her Anını Unutulmaz Kılmak,
Yaşamayı Unutmak,
Nefes Almayı Unutmak Gibi...
Ama Sen Beni Düşlerde Bıraktın,
Toz Pembe Rüyalarda...
Sen Beni Dünde Bıraktın,
Son Şiirinin Son Mısrasında...
Sen Beni O Gün Bıraktın,
Can Çekişen Bir Sevda Masalında...

Şimdi Aklımla Yüreğim Arasındaki Bir Nokta da Kaybettim Kendimi...
Ve Ben Unutmadım,
Seni,
Gözlerini,
Teninin Rengini,
Kokunu,
Ama Susuyorum,
Dilim Acıyor "Seni Seviyorum" Diyememekten...
Ve Çok Yorgunum Ayrılığın Kelepçelerini Kollarımda Taşımaktan...

Biliyor musun?
Her Gece Aynı Düşü Görmek Çok Yoruyor Beni,
Karşında Yerle Bir Olmuş Gururuma Sığınamıyorum Bile...!
Sen Bana Acıların Rengini Verdin Ama,
Benim Yıllarım Usanmadan,
Seni Düşünmek,
Sana Hüzünlenmek,
Sana Birikmek, 
Sana Yanmakla Geçti...

Biliyor musun?
Seni Özlemenin Adı "Yalnızlık" Buralarda...
Özlem Duygularıma Umutsuzluk Vurduğunda,
Hayalin İlaç Oluyor Hasret Sancılarıma...
Damarımdaki Akan Kanımdasın, 
Kalbimin Her Atışında...
Hayalin Gözlerimde,
Sesin Kulaklarımda,
Nefesinde Nefesimde...
Ben Yalnız Değilim;
Aşkın Yaşıyor Benliğimde,
O Aşkla "Sen" Yaşıyorsun Kalbimde...
Şimdi Yüreğimi Çıkarsam İçimden,
Versem Avuçlarına, 
Sana Söyleyecek Ne Çok Şeyi Olacak,
Ama Biliyorum ki; Seni Görünce Tutuşacak,
İçindeki Kelimeler Sana Söylenmeden Yanıp Kül Olacak...!

Bil ki; Kırık Kalbiyle, 
Acıyan Canıyla, 
Eksik Yanıyla, 
Yarım Kalan Cümleleriyle, 
Eksik Kalan Benliğiyle Sende Çoğalan,
Seni Seven,
Deli Gibi Özleyen,
Senden İzinsiz Gözlerini Gözlerine,
Yüreğini Yüreğine Hapseden Bir Kadın Var Burada...
Bir Kadın Var Burada,
Hayallerini Doldurduğun,
Ümitlerle Düşlerini Süslediğin,
Yüreğini Hasrete Mahkum Ettiğin,
Kalbine Sevgini Zincirlediğin,
Sensizliğe Müebbet Ettiğin Bir Kadın...
Suçu Seni Sevmek,
Cezası mı?
Bir Ömür Sensizliğe Müebbet...!
Oysa, Ben Sana, Zamansız Zamanlarda Bile Sevdalıydım, 
Ama Sen, Islattın Düşlerimi Zamansız Yağmurlarda,
Sevdanı Soluksuz Yaşadığım Anlarda Öksüz Bıraktın,
Zamansız,
Mekansız Zamanlara Savurdun Sevdamı,
Mutlu musun?!

_____________________________________________

Ey Ömrüm...!
Can Suskun; Paramparça...
Can Uzaklar da; Bedensiz...
Can Hasrette; Giz İçinde...

Ey Ömrüm...!
Yere Göğe Sığmayan Yangınlarım,
İncinen Gururum,
Sonu Olmayan Karanlığım,
Hayallerim,
Düşlerim, 
O Kadar Çok Şey Vardı ki Söylemek İstediğimiz,
Dizelere Sığdırıp, 
Sıralayamadığımız...
Yazdık, 
Beğenmedik,
Sildik,
Çünkü O Anlatamadıklarımızda Saklıydı,
Söyleyemediklerimizde Gizliydi,
Sahi, Nasıl Anlatsak Ona Yaşadığımız Cehennemi?
Ellerimize Kelepçe,
Ayaklarımıza Pranga Olduğunu,
Canımızın En Can Alıcı Yerinde Yaşadığını,
Usul Usul Sızlayıp
Oluk Oluk Kanattığını,
Sözcüklerimizin Toplamı,
Anlaşılmazımız,
Ulaşılmazımız,
Paylaşılmazımız Olduğunu,
Özleminin Deli Dalgalar Gibi Geldiğini,
Yıkıp Geçtiğini, 
Ruhumuzun Derinliklerinde Dolaşan Yokluğunun, 
İliklerimize İşlediğini,
Ellerinin Sıcaklığını Aradığımızı,
Nefesini Koklayıp, 
Teniyle Isınan Olduğumuzu,
Bizi Ateşten Alıp, 
Yangınlara Attığını,
Tüm Değerlerimizi Hiç Yapan,
Dönmesi İmkansız Yollara Saptırdığını,
İçimizde ki Alev Almış Özleminin Gitgide Büyüdüğünü,
Gözlerimizde Yollar Biriktirip,
Gidemediğimizi...
Her Nefes Alışta Kokusunu İçimize Çektiğimizi,
Sayısız Ölümlerimizin,
Özlemlerimizin  Sebebi Olduğunu?
Keşke Sevgimizi Anlatmanın "Seni Seviyorum" Demekten Başka Bir Yolunu Bulabilseydik,
Keşke Anlatabilseydik, 
Dökebilseydik İçimizi,
Mısralarda Haykırdığımız Sevgimizi
Kulağına Fısıldayabilseydik...
Bilmedi İşte O'na Susadığımızı, 
Üşüdüğümüzü,
Yandığımızı,
O'na Canımızın Acıdığını...
Bilmedi,
Duymadı İşte Ona Sayıkladıklarımızı? 
Bir Gülüp Sonra Ağladıklarımızı? 
Kalemimizden Dökülen Her Hecenin;
Her Sabah, 
Her Gece, 
Her An Sadece Ona,
Tek Ona Aktığını...

Ey Ömrüm...!
Yere Göğe Sığmayan Yangınlarım,
Sonu Olmayan Karanlığım,
İncinen Gururum,
Hayallerim,
Düşlerim, 
Sudan Çıkmış Balığa Dönen Gururum...!
Artık Sona Yaklaştık,
Kaç Umut Kaldı ki Geriye? 
Kaç Hayal?
Daha Ne Kadar Özleriz Bakışını,
Nefesini?
Vakit Var mı Ona Sınırsızca Doymaya?
Yokluğa Sığınmadan,
Hayatı Kollarında Yaşamaya?
Boşverelim...!
Bırakalım Bu Dünyanın Bize Bir Vuslat Borcu Olsun... 
Ölüm Diyorum,
Bize Çok Yakışacak,
Biliyorum...!