Bu Aşk Son, Bu Son, Son...!

Uzun Zamandır Bulutlarda Asılı Kimliğini Kaybetmiş Gölgem...
Dilim Lal,
Kirpiklerimde Çiğ Taneleri...
Can Çekişirken Düşlerim,
Üşüyor Yüreğim...
Kanadıkça Can Kesiği Yaralarım,
Avuçlarımı Yakıyor...
Yuvasız Kalmış Kuş Misaliyim;
Ne Çırpınmaya Mecalim Var,
Ne de Bu Acıyı Taşıyacak Kanatlarım...
Acım Öyle İçime Yerleşmiş ki;
Benle Öyle Bütünleşmiş ki;
Acım Bile Acımıyor Artık...
Alabildiğim Nefesle Yaşıyor,
Ya da Yaşıyormuş Gibi Yapıyorum...
Nefes Alacak Nefesim Yok,
Varlığı Olupta Ruhu Olmayan,
Cansız Bir Varlık Gibiyim... 
Ne Mevsimin Kokusunu Alıyorum,
Ne de Güneşin Sıcaklığını Hissediyorum...
Bakışlarım Bazen Sağanak Yağmur,
Bazen Hırçın Dalga... 
Sessiz Bir Nefes Gibiyim;
Özlem Gibi,
Düş Gibi…
Öyle Bir Zaman ki; Geçmiyor Saatler,
Avuçlarım Nemleniyor Gözlerim Yerine...
Bazen Cümlelerin Anlamını Yükleniyorum Kalemime,
Bazen de Derinlerimde Bir Yerlerde Saklıyorum,
Lal Oluyorum Her Şeye...
Yüreğim Tutuklu Kalıyor Kalemimde,
Dökülmüyor Satırlara...

Ne Kadar Oldu; 
Umutlarım Avuçlarımda,
Düşlerimi Zamansız Zamanlarda Bıraktığım?
Düşlerimi Yağmur Tanelerinden Topladığım?
Yorgun Gözlerimi Aynalarda Seyrettiğim?
Gündoğumlarından Düşürülen Düşlerimi Topladığım?
Kaç Yıl Geçti Kanattığı Hayallerimin Üzerinden?
Kaç Mevsim Baharsız Kaldım?
Hani Layık Olmadığımı Bilerek, 
İç Çekerek,
Bir Yüreğin Kapısında Beklediğim?
Cesaretimi Topladıkça Yüreğinin Kapısına Tekrar Tekrar Gelişlerim?
Bir Işık Görme Hevesiyle Yaklaşabildiğim Kadar Yaklaşışım?
Bu Kaçıncı; 
Beni Yokluğuyla Terbiye Ettiği Geceleri,
Attırdığı Sessiz Çığlıkları,
Gündüz Yaşattığın Geceleri Kaleme Alışım?
Ama Sesim Geçemedi Yüreğinin Duvarlarından İçeri,
İçerlerime Battı  Hep Sessiz Haykırışlarım,
Kendinden Yoksun Bırakışları,
En Kötüsü de Benden Aldıkları,
Kendi İçin Beni Bende Yitirişleri...

Ben ki; Kendimi Yok Edercesine,
Ne Çok Unutmaya Çalıştım... 
Ne Çok Nefes Almaktan Korktum,
Ondan Bir Koku Gelir Diye...
Ne Çok Ayak İzlerine Basarım Diye,
Yürüdüğü Yollardan Uzak Durdum, 
En Çok da Gözlerimi Korudum Uykularımdan,
Rüyalarımda Onu Görürüm Diye...
Onu Kelimelerimden Çıkarmak İstedikçe,
Yağmur Gibi Yağdı Yokluğunun Sızıları...
Parmak Uçlarımdan Dökülen Binlerce Sızılı Satır,
Damarlarından Süzülüp Yüreğime Aktı...
O Geldikçe Aklıma,
Göğsüne Yaslayamadığım Başım Bir Külçe Oldu Omzuma... 
Perdeleri Kapatıp, 
Işıkları Söndürdüğünde; 
Ellerimin Suskunluğunda Düşler Sığdırdım Mısralarıma...
Hayalini Çizdim Gökkuşağının Renkleri Arasına... 
Öyle Büyüktü ki Varlığı; Beni Aştı,
Ama Ona Ulaşmadı,
Bundandı İşte Ben Onu Hep Uzak Sevdim, 
Hep Uzak Öptüm...
Onu Düşünürken, 
Gecenin Zifiri Perdesine Resmini Düşürdüm Gökkuşağı Renginde...
Sensizliği Adımları Ruhumun Tavanıda Gezindikçe,
Tenimde Teninin Nemini Hissettikçe,
Ona Uzanan Ellerim Hayalline Dokundu, 
Sevgisini Tuttu Aşkından Tir Tir Titreyen Ellerim...
Aldığım Her Nefeste Kokusunu Duydukça,
Verdiği Her Nefes Tenime Değdi,
Kalp Atışlarımı Titretti,
Yüreğimin Kıpırtısında Hayat Buldu Sureti...
Adı Yok Ona Yazdığım Şiirlerin,
Bende ki Yokluğunun,
Geçen Zaman Teselli Etmiyor,
Ruhumu Avutmuyor...
Yüreğimin Kaldırımları Onun Varlığına Aşina Ya?
Ne Tarafa Baksam "O" Duruyor Karşımda...
O Benim Gökkuşağım Oldu,
Karanlıklarımdan Aydınlığa Çıkardı...
Rüzgarım Oldu,
Sevda Okyanuslarına Savurdu...
Yüreğim Oldu,
Özgürce Damarlarımda Dolaştı...
Nefesim Oldu,
İçime Çektiğim Her An Yaşattı...
O Benim Baktıkça Bakasım,
Sevdikçe Sevesim Gelen,
Canıma Can,
Ömrüme Ömür Oldu...
Üzerine Titrediğim,
Sevdiğim,
Kaybetmekten Korktuğum Vazgeçilmezim Oldu...
O Bilmese de, 
Her Yağan Yağmurda Yağmur Damlalarıyla Gözlerinden Akıp, 
Buse Kondurfum Yanaklarına,
O Bilmeden Ona Sarıldım...

Ben ki; Hayatımda Bu Duyguyu Hiç Tatmamıştım,
"Onsuz Yaşayamam" Kelimesini Hiç Ama Hiç Kullanmamıştım,
O Hep İlkleri Yaşattı Kalbimde...
Ondan Uzak Olunca;
Aklım Onda Kaldı,
Hüzünlü Tebessümlerim Onu Aradı...
O Gitmiş Olsa da Kendince,
Benim Yüreğimde Tutuklu Ömrümce...

Biliyorum, Kolaydır "Seni Seviyorum" Demek,
Zor Olan Taşıdığı Yükü Kaldırabilmek,
Ki Bakışı Bana Uzaktan Bakarken, 
Nefesin Uzakta Solurken Hayat Bende Durmuş Sanki...
Böyle Uzaktan Severken Yetmiyor Satırlar, 
Doldurmuyor Yerini... 
İçimde Kocaman Bir "O" Var,
Kalbimde Onu Her An Hissediyorum...
Ben Onu, O Yokken Yaşarken,
Sessizliklerde Sesini Duyarken,
Kocaman Bir "Hiç!" Oluyorum,
Ama Yine de Ben Her Nefeste Onu İçime Çekiyorum...
Ki Ben Umutsuzca, 
Beklentisizce
Hayallerimin Derinliğince,
Yüzlerce Mesafe Uzağından Sevdim...
İlkbahardan Sonra Yazı Beklerken Birden Bastıran Karakış Gibi Birşey Bu Aşk;
Titreten,
Sızlatan Bir Ayaz...
Gözlerimden Akan Yaş, 
Tarafından Görülmeyen...
Onunla Yaşanmak İsteyipte,
Yaşanamayan An'lara Özlem,
Yüreğimde Bir Sızı,
Canını Acıtan...

Ömrün Ona Sürgünken,
Yüreğimde Gözlerinin Kahvesi Var,
Bir de Yokluğunun Nefesi...
Görülmeyen Bir Hasret Bende,
Mesafelerin Ötesinden Sıcak Bir Dokunuş,
Yüreğimin Parmaklarımdan Akışı,
Suskunluğumun Dili,
Gecelerimin Dokunuşu,
Titreyen Mısralarımda Bahsettiğim Sevdam,
Yazılmayı Bekleyen, 
Bir Ömür Yazılmaya Devam Eden...
Ki Cümlelerimde Hep Onu Anlattım,
Birikip Sel Oldu, 
İçime Aktı,
Kim Çıkarsa Çıksın Karşıma, 
Kim Uzatırsa Uzatsın Ellerini, 
Parmak İzi Tenime Bulaşmasın Diye Geri Çekildim,
Çünkü "O" Öyle Güzel İzler Bıraktı ki Üzerimde;
Silinmez, 
Kazınmaz, 
Atılmaz...

Bölüşemedik İşte Sabahları Sıcacık Bir Çayı,
Tebessümle Uyanamadık Sabahları,
Uyku Mahmurluğunda Öpüp,
Başımı Göğsüne Yaslayıp,
Sayamadım İşte Benim İçin Atan Nabzını...
Oysa Sevdasını Öyle Bir Serpmişti ki Kalbime,
Ruhunun Tebessümü Öyle Yayılmıştı ki Gönlümün İklimine,
Utanmıştım Bunca Yıl Kurak Topraklarda Yaşadığıma...

O ki; Başkasıyla Olabilir, 
Birbirlerini Sevebilirler de, 
Ama "O" Hala Benim Herşeyim... 
İçimde Ondan Bir Sevda Var Yalnızlıklarımla Büyüttüğüm,
Ve Ben Artık Anladım ki; 
O Unutmam İçin Dağlar Yürümeli,
Denizler Kaynamalı,
Yani Kıyamet Kopmalı, 
Çünkü; Doğumum Oydu,
Mahşerim de O...

Anlatırım Sandım Harflerle Aşk'ı;
Aşk Anlatılmazmış Meğer,
Cesaretin Varsa Yaşarsın Sadece...
Şimdi Çıkıp Dağlara Haykırsam,
Anlatsam,
Ağlasam...
Desem ki; 
Bu Son Sonbahar,
Kirpiklerimden Avuçlarıma Düşen Son Yağmur Damlaları,
Son Çırpınışlar...
Desem ki;
Bu Aşk İlk,
Bu Aşk Son,
Bu Son, Son...!
Bu Son Olsun,
Bu Son...!!!