Yüreğim Küskün Bu Aralar Sayfalara...

Bazen Öyle Bir An Gelir ki,
Hissettiklerini Anlatabilmek İçin Bulamazsın Doğru Kelimeleri... 
Ne Anlatabilirsin, 
Ne de Kendin Anlayabilirsin...
Bazen Çalan Bir Şarkıda,
Ya da Sessizlikte Hissedersin O Duyguyu... 

Yaşantımızda Öyle Anlar Vardır ki; 
Anlatmak İsteriz Ancak Bir Türlü Anlatamayız... 
Sözcükler Yetersiz Kalır... 
Boğazımıza Bir Şeyler Düğümlenir... 
Kalırız Öylece Olduğumuz Yerde... 
Gözyaşlarımız Bizden Habersiz Yanaklarımızdan Süzülür,
Duygularımızın Yoğunluğunu Taşımakta Güçlük Çeken Yüreğimize Doğru... 

Yağmurumsu Islak Hüzünler...
Rutubet Kokan Geceler...
Acısını Dindiremediğim Acılar...
Ayak Seslerimin Uzaklaştırdığı Sessizlik...
Mutsuzluğun İzdüşümleri...
Hissettiğim Acımtırak Çaresizlik...
Notalarda Olmayan Hüzünler...
Yüreğimin Labirentlerinde Yitirdiğim Sıcacık Sevgiler...
Yalnızlığın Ortasında Hissettiğim Duygular...
Yüzüme Kapadığı Sürgülü Kocaman Bir Demir Kapı...
Üzerine Astığı Asma Kilit...
İçimdeki Yalnızlığın Tuttuğu Gece Nöbeti...
Uykusuzluğum...
Sigaramın Ucunda Tutuşup Yanışım... 
Konuştuğum Sessiz Cümleler...
Hayallerim...
Dinlediğim Şarkıların Ortasında ki Umutsuzluk...
Bu Ağlayamamak...
Susmak...
Öylece Kalakalmak...
Acı Çekmek Ölesiye...
Defalarca Ayaklarımın Altına Aldığım,
Paramparça Gururumun Son Nefesi...
Sessizim, 
Sözsüz...
Yalın Bir Sessizlik Benimkisi...
Belli Belirsiz Bir İç Çekiş... 
Bazen Nefessiz Kalmak...
Bazen Hıçkırmak... 
Bazen Susmak...
Yüreğim Küskün Bu Aralar Sayfalara...
Yüreğim Kapandı... 
Kilitledi Kapısını... 
Söze Değmiş Olan Her Duygum Biraz Islak, 
Değmeyenler İse Kırık... 
Hüzün Kokuyor Yarım Bırakılan Sevda Masalım... 
Aslında Kalemim Değil,
Yüreğim Küskün Olunca Yazmıyor...
Dökülmüyor Kelimelerim Satırlara... 
Yazamıyorum...  
Hüzün Çöküyor, 
Ve Hazana Dönüyor Birden... 
Ben Değil miydim Oysa ki Tüm Kırgınlıklarımı, 
Özlemlerimi, 
Umutlarımı, 
Umutsuzluklarımı Buluşturan Sayfalar İle?
Ne Oldu da Yazamıyorum? 
Bilmiyorum...! 
Fırtınalara Alışan Bir Yüreği Topluyorum Sokaklardan...
Lime Lime Edilmiş Birçok Duygu Var Beynimde...
Oysa Ben Hiç Yalnız Kalmayı İstememiştim... 
Ama Sırf Sevmeyi , 
Gerçekten Sevmeyi İstediğimdendi Bu Yalnızlığım... 
O Yüzden Pişman Değilim... 
Ben Hep Aşk'ı Büyütmek İstedim Kollarımda... 
Aşkla İnancı, 
İnançla Güveni... 
Hepsi Bir Bütün Olsun İstedim...

Bu Ben miyim? 
Yüzüme Karışan Bu Manasız Bakış Bana Hangi Hüznün Hediyesi? 
Ne Zamandır Böyle Bu Hüzne Bulanmış Yüz?
Daha Ne Kadar Sürer Böyle?  
Ne Zaman Geri Alırım Silüetimi?
Her Gidenin Ardından Canı Yanar mı İnsanın?
Yalnızlık mı İnsanı Yakar,
Yoksa Yalnızlığa Sebebiyet Verenler mi?
Kalbimin Gözyaşları Ne Zaman Diner?
İçimdeki Bu Acı Ses Ne Zaman Susar?