Niçin Böyle Üzgünsün Yüreğim?

Niçin Böyle Üzgünsün Yüreğim?
Sanki Bir Çıkmazda Gibisin Neden?
Sanki Adını Koyamadığın Acılar Var Benliğinde...
Gün Gelir Üzülüp Ağlarsın, Dayanamayacakmışsın Gibi Gelir Çektiğin Sıkıntılara...
Öylesine Umutsuzluğa Kapılırsın ki, Kalemin Ağlar...
Yazı Yazdığın Kağıdın Ağlar...
Tüm Harfler, Kelimeler, Cümleler Ağlar...
Göz Yaşlarından Kan Damlar Taa Kalbinin Derinliklerine...
Tüm Umutlar Bitmiş, Hayaller Yıkılmıştır...
Gecenin Ayazında, Bakışlarında Boğulup Gider Düşünceler...
Yakar Yıkar...
Ama Birden Silkinir ve Kendine Gelmen Gerektiğini Hissedersin...
Çünkü Sana İhtiyacı Olanlar Vardır Etrafında...
Sevdiklerin Değer Verdiklerin Vardır...
Çocukların Vardır Mesela Senin Yüzünde Bir Tebessüm Arayan...
Kardeşlerin Vardır Annen ve Baban Vardır Yavrusunu Ayakta Dimdik Durduğunu Görmekten Mutlu Olan...
Belki de Çok Sevdiğin Dostların Vardır Senin Bu Halini Görüp İçin İçin Üzülen...
Onlar İçin Yıkılmaman Gerektiğini...
Başına Ne Gelirse Gelsin Ayakta Dimdik Durman Gerektiğini Anlarsın...
Sen Bir Öğretmensin Sana Rabb'inin Verdiği Emanetlerin, Can Parelerinin Öğretmeni...
Hayat Okulundan Geçerli Not Alabilmeleri İçin O Emanetlere Tevekkülü Öğretmekle Mükellef Bir Öğretmen....
Dertlere ve Sıkıntılara Tevekkül Etmen Gerekir...
Gerekir ki Sorumlusu Olduğun Yavruların Tevekkülü Senden Öğrensinler...
Hayatın Sıkıntılarına Göğüs Germeyi Çok Sevdikleri Senden Öğrenebilsinler...
Unutma !!!!!
Mahlukat Sabrın İpliğiyle Bağlıdır Birbirine...
Dünya Sabırla Döner...
Görmüyor musun?
Ay ve Güneş Bile Doğabilmek İçin Sabırla Vakitlerinin Gelmesini Beklerler...
Sabırlı Ol...
Büyük Sırlara Ermek İçin Önce Tevekkül Ateşinde Yanmak, Sonrada Sabır Denizinde Yüzmeyi Öğrenmek Gerekir...
Çünkü Sırlar Sabır Denizinin Dibinde Saklıdır...