Bir Gün...

Bir Gün Karamsarlığı Yenmiş Ümitlerimle...
Gökkuşağının Renkleriyle... 
Sımsıcak Öpüşlerimle... 
Tenimle... 
Gözlerimle... 
Gözbebeklerimin En Derinindeki İçli İçli Gülümsemeyle... 
Özlemimle... 
Hasretimle... 
Ömrümün Grilerini Beyaza Çevirerek... 
Yenilgilerimi... 
Tutsaklıklarımı Yok Ederek... 
Kollarımdaki İmkansızlık Prangalarını Çözerek... 
Adını Koyamadığım Duygularla Sevginin Kanatlarına Tutunarak, 
Bütün Belkilerimi... 
Keşkelerimi... 
Kederlerimi... 
Tasalarımı Geride Bırakıp;
Safça, 
Masumca, 
Saçlarımı Okşasın, 
Gözyaşlarımı Öpsün, 
Ilık Ilık Gönlüme Dolsun, 
Hasretiyle Sevdamı Büyütsün, 
Son Nefesini Dudaklarımda Tüketsin Diye Bir Sevgiye Tutunacağım, 
Her Şeyin Güzelini Yaşamak, 
Ellerinde Kalbini Hissetmek, 
Gözlerinde Kendimi Görebilmek, 
Dertlerime Sırdaş, 
Hayatıma Nefes, 
Ruhuma Eş, 
Yaralarına Merhem, 
Susuzluğuma Su, 
Açlığına Aş, 
Hayatıma Arkadaş, 
Geceyi, 
Gündüzü, 
Çiçeği, 
Böceği, 
Mevsimleri, 
Denizi, 
Güneşi Paylaşmak, 
Aynı Yastıkta Yaşlanmak, 
Yiten Zaman İçinde Umutlarımı Rüzgarlarla Savurmamak, 
Düşlerimi Dalgalarla Boğuşturmamak İçin, 
Ömrünü Ömrüne Ekleyen; 
Hiç Solmayan... 
Yalanı Olmayan... 
En Sıcağından... 
En Derininden Bir Aşk Yaşamak; 
Sımsıcak Kalbine Yerleşmek, 
Bir Ömür Orada Yaşamak,  
Belki de Ölmek İçin, 
Gözünde, 
Gönlünde, 
Gecesinde, 
Elinde, 
Kolunda, 
Koynunda,  
Yeni Bir Hayata Merhaba Demek,
Her Zerremi Onda Fark Etmek,
Doğan Her Güne Yeni Bir Coşkuyla Bakıp, 
Mutsuz Geçen Her Güne Veda Ederek, 
Ucu Bucağı, 
Gecesi Gündüzü, 
Saati Dakikası Pembe Olan Haykırışla, 
Bir İnanışla, 
Yaslayacağım Başımı Göğsüne...