Senin Olanı Sevmek Kolaydır; Eğer Varsa Kocaman Yüreğin...!

Neler Neler Yaşar Şu İnsanoğlu Nefes Aldığı Süre Boyunca...
Nice Aşklar Yaşar, Nice Hüzünler Acıtır Yüreğini...
Yüreği Ağlarken Gözleri Güler, Gözleri Ağlarken Yüreği...
Zaman, Dayanılmaz Ağırlığını Yükleyince Acımasızca Omzuna Paylaşmak İster İnsan...
İçindeki Yangını Yazarak Söndürmek İster, Sonra Yazmak Bir Tutku Olur, Yazmazsa Ölür... 

Öyle Dönemler Oluyor ki İnsanın Hayatında, Her Şeyden Elini Kolunu Çekesi Geliyor, Canı Hiç Bir Şey Yapmak İstemiyor...
Hep Mutsuz, Hep Başı Eğik Yaşıyor... 
Çıkışı Olmayan Bir Yol Sanki, Dönüp Dolaşıp Aynı Duvarlara Çarpıp Bir Türlü Kendine Gelememek Gibi Sanki...

Kendi Kendimle Dertleşmeye Bile Cesaret Edemiyorum Şu Sıralar...
Korkuyor muyum? 
Hayır...!
Neden Diye Soracak Olursanız Eğer Yoruldum Artık...
Hep Kalbim Kırık, Dudaklarım Buruk Gezmekten, Kalbimin Beni Yıpratmasından Bıktım...!
Etrafa Bakıp İç Geçirmekten, Gözlerimin Sürekli Dalmasından, 
Burnuma Huzurun Kokusunu Çekemeyip Gözlerimi Ağlamaklı Kapatmaktan Yoruldum...!

Aşk'ı Kalem Tükenip Bitene Kadar Yazsan da Anlatması Zordur Sayfalara...
Yaz Yaz Bitmez...
İçindeki Sızı Yazdıkça Yazdırır İnsana, Çünkü; Yaraları Kapanmayan İnsan Susamaz Öyle Kolayca...
Bazen Boş Cümlelerde Avutur Bendini Bazen İse Susarak Yatıştırır Hislerini... 
Oysa Bilmez ki; Acı Çeken İnsan Hep Aynı Yerdedir, Hep Bırakıldığı Yerdedir ve Orada Kalmıştır...
hBilmez ki; Hisleri Hissizleştirilmiştir... 
Büyür Yaşadıklarıyla, Susarak Hep Susarak... 
Zaman Geçtikçe  Zoruna Gider Yaşadıkları, Nefes Almakta Zorlanır, Üstesinden Gelemez Bunların... 
Sıkılır kimsesizlikten, Tekrar Hayata Dönmek İster ve Yine Onunla Denk Gelir... 
Yaşadıklarını Tekrar Yaşatır Hayat Ona... 

Düşünüyorum da, Şimdi Hangi Süslü Cümleler Dökülmeli Kalemimden? 
Ellerim Durmuyor, Hep Yazmak Konuşmak İstiyor Ama Ya Gözlerim?
Onlar da Öyle mi?
Sözlerimin En Hükümsüz Tarafını Atsam İçimden ve Hükmetmesem Dağarcığımdaki Tüm Cümlelerle Kendime Sözüm Dilimin Döndereceği Son Harfe Hükümsüz Kalır mı Yine de? 
Cümleler Kendiliğinden, Sessizce Dökülür mü Yüreğimden Gizlice? 
Dilimin Suçu Yok Bu İşte... !
Gönlüme Söz Geçmiyor, Dilim: "Çıkmamalı Bu Söz" Diyor Ama Yüreğim Dinlemiyor... 
Dilim Yüreğime Sözünü Geçiremiyor...

Hepimizin İçimize Sığdıramadığımız Hayalleri Vardır ve İçimizdeki Çcuktur O Hayalleri Büyüten...
Kendi İçimizden Çıkanı Sığdıramadığımızda Dünyaya Yıkılır Hayaller, Yerine Daha Küçükleri İnşa Edilir Ama Yıkılan Bir Aşk Geride Öyle Acılar Bırakır ki Tek Bir Tuğlasını Koyamazsın Yerine... 
Ve Biliyorum, Dönüşü Yoktur Zamanın...
Vakti Yoktur Ayrılığın...
Ve Biliyorum Hüzünlerde Saklıdır Ondaki Zulüm...!
Tebessümün Dudaklarda Donması, Bitimsiz Bir Elem, Gönülde Sönmeyen Yangındır...
Yıldızlar Söner...
Ay Kaybolur...
Ne Bir Anlamı Kalır Güneşin Ayı Kovalamasının, Ne Bir Tadı...
Her Şey Yarımdır...
Ona Dair Cümlelerin Yüklemine Yükleyince Aşk'ı, Kimsenin Okuyamadığı, Bugüne Kadar Kurulmamış Cümleler Dökülür Yürek Kaleminden...
Yağmurlar Gibi Yağar Kelimeler...
Onun Adını Duyunca, Adını Anınca Satırların Kendiliğinden Şiirler Oluşturur... 
Kurduğun Cümlelerde  
Ayan Beyan Belli Edersin Öznesinin "O" Olduğunu...
Gizli Öznelere Saklayamazsın "O"nu, Tüm Cümlelerine Onunla Başlayıp Son Cümleni Onunla Bitirirsin...
Görünen Görünmeyen Tüm Öznelerin Onu Gösterir, Lirik Şiirler Okursun Ona ve Ona Olan Sevdana... 
Şehrin Kaldırımlarına Düşen Yağmurla Birlikte, "Son Bir Kez Olsa da Öp Kırılgan Hayallerimi" Diye Du'alar Edersin... 
Sessizce Sokulursun Onun Duygularının Ortasına... 
Sıradan Değildir Bu Başlangıç;
İnanarak...
Aldanarak...
Kanarak Gelirsin Aşk Sağanağının Altına...
Üşürken de Sessizce Seversin...
Aldırışsız Titrerken Eklersin İliklerine Yüreğini...
Sabrederek Sessizce Beklersin...
Kirpiklerinden Akan Aşk, Dudaklarından Dökülen Sevda Anlatırken Seni Ona, Nefes Almayı Unutursun Susturan Bakışlarında...
Şehirler Farklı Olsa Ne Yazar? 
Sen Sevmişsindir...
Aynı Güne Uyanmasanda, Aynı Nefesi Alamasanda, Kokusunu Uzkalardan Alsanda, Yan Yana Olamasanda, Gözlerinin İçine Bakamasanda Bardır İşte...
Varlığına Delilleri Sorgulamazsın, Olduğu Gibi Kabullenirsin Onu...
Özlediğin Zamanlarda, Nefesini Bile Soğuk Hissettiğin Saatlerde, Kendi Nefesin Bile Üşütüyorken Hayal Kurmaya, Onlu Rüyalar Görmeye Meyledersin...
Aslına Bakarsan; Onun Olmadığı Bir Dünyada Kendini Yaşayacağın Bir Mekanın Yoktur Senin...
Elin, Ayağın, Kalbim, Ruhun, Her Şeyden Öte Tek Varlığın "O" dur...
Hayat Onunla Güzel, Hasret Onunla Özel, Umut Onunla Anlamlıdır...
Ve Önünde Uzun Bir Yol Vardır...
Adımların Uzağa Gideceğini Bilerek Basar Yere...
Yer Kayar Ayağının Altından, Farkına Varamazsın...!
Zannedersin ki Çok Yol Aldım, Az Yaralandım...
Oysa Sen Az Yol Alıp Çok Yaralanmışsındır Geriye Dönüp Baktığında...

Senin Olanı Sevmek Değildir Aşk; Senin Olanı Sevmek Kolaydır; Eğer Varsa Kocaman Yüreğin, Gel Başkasına Ait Olana Yolla Tüm Du'alarını...
Göster Vazgeçilmesi Mümkün Olmayan Bağlılığını, Çeksende Aşk-ı Kıyamet Sancıları.. 
Her Günün Sonunda Tükensende, Kapansada "O"na Uzanacak Yollar, Yorulmamaktır Aşk...
Öyle Üç-Beş Sözle Değil; Sevdiğinin Yüreğini Yüreğine Düşürmektir Aşk...
Kolay mı Sandınız?
Canını Canına Katar Gibi Diyorum... 
Du'alarına Katacak Kadar Diyorumm...

Sevgili...
Gözlerimden Yüreğime Ilık Ilık İndiriyorum Seni... 
Ama Bu Sefer Silmeyeceğim Seni Benden...
Çünkü Yüreğimin Sorumlusu Olmaya Niyetim Yok...!