Korkarsın Yüreğini Kaybetmekten...
Sürekli Aynı Kokuyu Duymak İstersin...
Onun Kokusu Cennetten Bir Parça Gibi Gelir Sana, Bırakmak İstemezsin...
O Kokan Bir Parça Kalırsa Sende Düşürmezsin Elinden...
Onunla Uyursun, Onunla Kalkarsın Sürekli...
Sürekli Sarılmak İstersin Ona, Sarılıp Öylece Kalmak...
Çünkü Bütün Dertlerini Atmış Gibi Hissedersin Kendini...
Beklemek Acıtır İçini...
Bir Daha Sevmek İçin Beklemek, Bir Daha Onu Koklamak İçin Beklemek, Sana Dokunmasını Beklemek Ve Onun Gözlerine Bakabilmek İçin Beklemek Acıtır İşte İçini...
İşte Yine Geldim...
Üstelik Kim Olduğumu Bilmiyorum Bu Sefer, Sanırım Daha Vasatım...
Ne Duygularım Duygu Gibi, Ne Konuşmalarım Konuşma Gibi...
Geçen Zaman Isırıyor Ruhumu Acımasızca...
Azaldığımı Hissediyorum Vakit Geçtikçe...
Ruhun Acıması, Benzersizdi...
Hani Ağlamak İstersin Ağlayamazsın Ya?
İşte O, Ruhun Acımasıydı...
Ve Zaman Kemiriyor Ruhumu Umarsızca...
Beni Aldatan, Haykırışlarımı Arttıran da Zamandı...
Ve Her Geçişin Ardından Bana Kalan; Acıyan Ruhum, Yaş Dökemeyen Gözlerim ve Zaman Tarafından Kanatılan Kalbim...
Aşkının Ardından Derin Yaralar Bıraktı Ruhumda...
Her Geçen Saatte İyileşmesi Gereken Bir Yara, İyileşmedi Oysaki Hala...
Bu Yara Ona Aitti ve Olmadığı Her Gün Daha da Derinleşti...
Aşkının Ardından Çizikler Bıraktı Kalbimde...
Çizikler Su Aldı Kalbim Boğuldum Aşkının Zamanla Yok Oluşunda...
Yokluğunda Yağan Yağmurlarda Rengi Aktı Dünyamın...
Siyah-Beyaza Döndü Hayat...
Aşkın Rengi Kırmızı Değil Siyah Oldu...
Sevgiler Neden Bu Kadar İmkansız?
Bir Hayat Benimsenmiş İse Nasıl Çıkartılır Hayatımdan?
Kendi Hayatını Kendinden Nasıl Çıkartır Bu Beden?
Bir Kalp Nasıl Sökülüp Atılır Aşk Tam da Ser’e Yerleşmişken Üstelik...
Aşkı Yazamıyorum Artık, Sanki Tüm Sözlerim Onda Takılı Kaldı...
Ne Zaman Aşk Üzerine İki Satır Yazasım Gelse Hemen Düğümleniyor Boğazıma Cümleler...
Aklıma Geliyor Yalana Çıkardığı Tüm Güzel Sözler...
Sanki Bir Daha Yazsam Yine Yalana Çevrilecek Tüm Duygular...
Başka Bir Tenin Kokusu İçin Yazamıyor Yüreğim...
Aklına O Geliyor, Hemen Oracıkta Kırılıyor Yürek Kalemim...
Neye Yarar O Olmadıktan Sonra Dökülse Kalemimden Dünyanın En Güzel Sözleri?
Kime Yazılır Şiir?
Kime Yakışır Ondan Başka?
Hangi Kulaklara Fısıldayabilirim İçimdeki Aşktan Dökülen Sözleri?
Aklımın Almadığını Yüreğim Nasıl Dile Getirebilir?
Yüreğinden Gelenler, Gelmiyorsa Artık, Hissederek Yazamıyorsan, Yüreğin Sana Nankörlük Yapıyorsa, Anlatamıyorsan Kendini Kaleminle, Yazamıyorsan Artık, Kalemin Dilin Olmuyorsa Kalem, İhanet Eder mi Hiç?
Anlatamadıklarını Yazmayı Bırakır mı?
Sırtını Döner mi Sana?
Ya Kalbin?
İçimden Geleni mi Yazayım Yoksa İçimden Geçenleri mi?
Bir Ses Diyor ki "Geçenleri ve Aklındakileri Yaz" Bir Ses de Diyor ki "Sus Dilin Değil Kalbin Konuşsun...
Kalbime Eğilip Bakıyorum, Kalanlar mı Var ki?
Sonra Dilime Kalbimde Tortulaşmış Duygular Yansıyor ve Yine Her Zamanki Gibi Yüreğimi Elime Alıp Susuyorum...
Susuyorum Sevgiye, Aşka, Huzura, Mutluluğa, Hayatı Güzel Kılan Her Şeye...
Artık Hiç Bir Şey Yazamıyorum, Oysa ne Kadar İnce Yazardım Eskiden...
İçimdekileri Ne Güzel Dökerdim Kağıda...
Şimdiyse İçimdekiler mi Tükendi, Yoksa Ben mi Tükendim, Bilemiyorum...
Belki Günlerdir, Belki Aylardır Öylece Yatıyorum Bir Köşede...
Aslında Tekrar Yazabilmem İçin Neyin Eksik Olduğunu Biliyorum...
O Eksik, Yokluğu da Varlığı da Vardan Yok Eden O Eksik...
Ve Ben Yaşama Amacımı Kaybetmek Üzereyim...
Elbet Onsuz da Yaşarım, Ama Ben Onsuz Yazamam ki...!
Etrafımda Dönmüyor Artık O, Benden Çok Uzakta Bir Yerde, Öyle ki Göremiyorum Onu...
Nitekim Gözlerim de Yok Benim, Yazdığımı Hissederim, Hissettiğimi Yazarım Sadece...
Sadece Yazdığımda Duyumsarım Dünyayı da, Onu da...
Yazmazsam Tüm Dünyamı da Onu da Kaybederim...
Yaşamama Anlam Katabilmek İçin Yazmaya, Yazabilmek İçin de Ona Muhtacım...
Direnmeksizin Yola Atılmış ve Deli Divane Bir Geleceğin, Bilenen Gerçeğine Yola Çıkmıştım...
Belki Rastgele Atılan Adımlarımın Doğru Yola Gitmeyeceğini Biliyordum, Belki Her Fırsatta Ortalığa Attığımı Yalancı Tebessümlerimin Bizi Bir Kahkahada Buluşturmayacağını da, Ama Üstü Başı Yaşamaktan Saklanmış, Yüzü Gözü Çaresizlikten Çökmüş Bir Sarhoş Edasıyla Attım Adımlarımı Ona Doğru Yalpalaya Yalpalaya, Umarsız, Düşünmeden...
Peki Ne Oldu?
Kabul Ettirebildim mi Varlığımı?
Ben Söyleyeyim...
Yandım, Yanıldım...!
İçimde Pişmanlıklarım, Ceplerimde Umudun Gölgeleri, Yüzümde Belirip Kaybolan, Gerekçeden Yoksun ve Ara Ara Nereden Aksettiği Belli Olmayan Garip Gülüşlerim, Öylece Yapayalnız, Öylece Naçar, Yokluğa Yüz Tutmuş Bedenime Güç Katacağını Düşlerken, Kısacası Onda, Onunla Çocuk Olmayı Özlerken Yanmış, Yanılmışım...!
Bir Hayata Nokta Koymadan Önce, Gelmişten Geçmişten Tüm Yaşanılanlardan Hesap Sormak Gerek Sanki de...
Bir Haricinin, Dahili Olma Girişimleri de Burada Son Buluyor, Çığlık Çığlığa Bir Geceden, Saçma Sapan Sessiz Bir Çırpınışa Kaçışlardaki Nedenler Sorulmadan...
Gittiği Günden Beri Ayağıma Taş Bağlayıp Her Gün Atıyorum Kendimi Bulduğum En Derin Kıvrımına Denizlerin...
İşkenceler Yapıyorum Yüreğime Gaflet Uykusundan Uyandırmak İstercesıne...
Özlüyor musun Diye Soranlara, Kendimi Özlediğimi Anlatamıyorum...
Gölgelerin Takipçisi Oldum O Gittiğinden Beri...
Artık Anlaşıldı ki Kovulduğum Karanlığa Aydınlık İstenmiyor...
Güçler Tükendi Adım Atmaya Dair...
Çıkış Yolu Yok...
Ve Arkasından Su Dökmek Dışında Bir Çare...
Sakın Onu Eksik Sevdiğimden Şüphelenmeyin...
Ben Bu Hayata Gerekli Olduğu Söylenen Bir Sürü Şeyi Bu Sevgi Yüzünden Öğrenmek İstemedim...
O Varken Öğreneceğim Her Şeyi, Ona Rakip Saydım...
O, Notalarım da Bulduğum Bir Şarkı, Satırlarımda Bulduğum Bir Şiir, Mutluluğumun Gülüşü, Kalp Atışım, Dünyamın Güneşi, Kimi Zaman da Bütün Renklerim Olan Adam...
O, Her Hareketini Zihnime Kazıdığım, Her Cümlesiyle Alnıma Yazılan, Her Nefes Alışımda Ölümüm Olan Adam...
O, Hayatımın Tüm Acılarını Yazdığım, Hayatımın En Mutlu Anlarından İzler Taşıyan, Hem İlk Hem de Son Çığlığım, Son Çırpınışım Olan Adam...
O, Adını Gecede Haykırdığım, Aldığım Her Nefeste Yeniden Başladığım Şiirim Olan Adam...
O, Tedavisi Meçhul Bir Kalp Sancısı, Bana Gelen En Güzel Hediye ve O, Bu Satırların Tek Sahibi Olan Adam...
Onu Sevmek Hayata Tutunma Sebebimdir...
Onsuz Nefes Alamayışlarımı, Boğazına Takılan Düğümleri Bile Seviyorum...
Her Özlediğinde Onu Her Yere Koyup Hayaline Sarılıyorum...
Onu Sevmem İçin Bir Neden Gerekmiyor, Ben Nedensiz Sevdim Onu...
Kimileri Bir Neden Aramaya Çalışırken Ben Öyle Değilim...
Öylece Seviyorum İşte...
Bir Neden Olsun İstiyorsanız Eğer; Nedeni O Olduğun İçin Seviyorum Derim...
Sevilmek En Çok Ona Yakışıyor Derim...
İlla Bir Neden Arıyorsanız Sevmem İçin; Onu Sevmeye Aşık Olduğum İçin Seviyorum...
Koşulsuz Sevmenin Ona Yakıştığını Düşündüğüm İçin, Onu Sevmeyi Becerebildiğim İçin Derim...
Şu An Ona Sarılamayacağım Kadar Uzak Benden, İnan ki Sorun Değil...
Gökyüzünde Bir Parça Bulut Görüyorsa Şu An Ona İyi Baksın, Özlemim Onda Gizlidir, Bilsin...
Denizde Esen Bir Tutam Rüzgar Varsa O da Ona Ulaşmayı Bekleyen Kelime Taneciklerimdir...
Nereye Giderse Gitsin Bir Yanım Onunladır Bilsin...
Ama O Gidermedi Susuzluğumu...
Gidermedi, Aşk Üzerine Bütün Bildiklerimi...
Gidermedi, Avuçlarıma Bırakılan Özlediğim Her Şeyi, İşte Bu Yüzden Kendimden Başka Biri Olmak İstemiyorum...
Çok Ama Çok Acı Çeksem de Almasın Beni Benden Kimse, Bunu Çok İstiyorum...
O, Benim İçin Herkesten Daha Önemli Ama Ben, Kendisini Özleyen Bir Başkasıyım...
Ve Biliyorum Kendimi Anlamak, Hayatı Anlamak Kadar Düş Kırıcıydı...
En İyisi Gitsin, Ben Toplarım Geçmişimi...
Atarım Kendimi Kör Kuyulara...
Dar Ederim Dünyayı da...
Beni Öptüğünü de Unutsun, Unutsun Tüm Öpüşlerini, Sevişlerini...
Hiç Sevmemiş Saysın Beni...
Unutsun Onu Sevdiğimi de...
Yokluğumu Atsın Penceresinden...
Ve Okuduğu Her Satırda Yırtsın Beni...
Belki Onu Çok Özleyeceğim, Ama Bilsin ki Onu Hep Çok Sevdim ve Her Zaman Seveceğim...
Söz Veriyorum, Döneceğim Yine Zamansız Zamanlarda Kapısına...
Ertelenmiş Yarınlarımı Çalıp Dünlerimden Yeniden Yazacağım Bu Aşkın Namelerini Satır Satır...
İşleyeceğim Nakış Misali Yüreklere...
Söz, Döneceğim Yine Doğduğum Yere...
Yani Onun Kalbine...
En İyisi Unutsun...
Gölgesini de Elleriyle Birlikte Alıp Gitsin...
Çünkü O Hayallerimi Süslemeye Değmeden Yüreğime Değdi...
Ne Olur Söyleyin Ona Unutsun...!
Bir Kaç Cümle Yazıp Geçecektim Oysa...
Durduramadım Yine Yaramaz Kelimelerimi...
Elimde Olmadan Çıkıyorlar Yerlerinden...
Acı Şeyler Yaşadım, Keyifli Olsam Ona Dair Şiirlerle Donatırdım Sayfamı Zaten...
Sevmiyorum Hayatı Demek Geliyor Dilimden...
Mutlu muyum?
Tabiki Değilim Ama Seviyorum...
Olmadğına İnandığınız Aşkı da, Sevgiyi de Seviyorum...
Neyse...!
Ona Söyleyecek Bir Şeyim Yok Artık...
Sadece Allah'a Du'a Edeceğim Onu Yarattığı İçin...
Ben Hep Allah'a Varlığı İçin Şükredeceğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.