Öyle Kadınlar Vardır ki...!

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
En Asil Aşkı Kendilerine Yakıştırır... 
Aşkı Yaşarken Aşkla Güzelleşir, 
Aşkın Değerini Bilir, 
Vuslat Kadar Ayrılığı da Sahiplenirler... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Sevmeleri Riyasızdır... 
Kalbinin Acıdığı Anılarda, 
Ellerin Buz Tuttuğu Soğuklarda, 
Gittiğince Yakın, 
Sarıldığınca Hayattır... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Muammadır... 
Ne Sıfatlandırabilirsin, 
Ne de Adlandırabilirsin... 
Yoktur Ama Yaşanır... 
Görülmez Ama Dokunulur... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Bilinmeyen Bir Alfabenin Harfleri Gibidirler... 
Mısralarıyla Uçurtmalar Gibi Gökyüzünde Uçurur... 
Kuşlarla Yarıştırır, 
Özgürlüğünü Tadını Tattırır... 
Cümleleriyle Doyururken Ruhunu, 
Yüreğini Dinlendirir... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Aldığın Nefes, 
Soluduğun Hava Gibi Yanında, 
Yaşamının Tam Ortasındadırlar... 
Gidince Kendinin, 
Hayal Ettiğince Senin Olur... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Yasaklı Bahçe Gibidirler... 
Kanat Çırpmaya Hazırlanan Kuşlar Gibi, 
Bir Yanları Hasret, 
Diğer Yanları Vuslattır... 
Zaman, 
Mekan, 
Mevsim Kavramına Takılmadan, 
Gecenin Zifirisinde Tüm Odanı Aydınlatır... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Vuslatsız Hasret Gibidirler... 
Yalnızlık Kadar Ürkek, 
Geceler Kadar Sakin Suskun Çığlıklarla, 
Araf'ın Tam Ortasındadırlar... 
Gözleri Kalbini Yakarken, 
Gönlüne Su Gibi Akarlar... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Asaletleri Farklıdır... 
Umutları Sevilenin Umutları İle Buluştuğu An, 
Yüreklerde Kıyamet Koparır, 
Nefesiyle Depremlere Maruz Bırakır... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Gülüşleri Yasaklıdır... 
Yüreklerinden Tüten Duman Eşliğinde, 
Hesapsız, 
Delicesine, 
Çılgıncasına, 
Ölesiye Sever, 
Ruhunu Sevilenin Ruhuna Hediye Ederler... 

Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Hasretleri Bıçak Yarası Kadar Derindir... 
Tüm Hayal Kırıklıkları Örselenmiş Ömürlerindedir...
Her Şeyin Suspus Olduğu Saatlerde, 
Ayaz Kimsesizlikleri İle Hüznün Duraklarında Soluklanarak, 
Dünlerin Hesabını Sorarcasına, 
Hayattan Yılmışçasına;
Umutları Sağ Omzunda, 
Geçmişleri Sol Omzunda, 
Gözlerindeki Kara Bulutlarla, 
Akşamın Sessizliğinde, 
Kalabalığın Ardındaki
Kimsesizlikleri İle Karanlığı Delerler... 
Umutları Kayıp Gittikçe Ellerinden,
Hece Hece, 
Nefes Nefes, 
Dalga Dalga Hasretle,
Büyütürler Sevdiklerinin Varlığını...

Ve Öyle Kadınlar Vardır ki; 
Duygulu, 
Hassas, 
Sevecendirler...
Onların Adı Sevdadır...
Hasrettir...
Özlemdir,
Sevgidir...