Yeter Artık Dur Kalbim...!

Şu Yaşıma Kadar Bir Yığın İnsan Tanıdım, 
Ama Hep Yalnızdım... 
Başkalarını Tamamlamak İçin, 
Kendimi Hep Yarım Bıraktım... 
Kendime Bencil Olduğum Kadar, 
Herkese de Bencil Olabilseydim, 
Bu Kadar Mutsuz Olmazdım... 
Birileri Beni İncitip, 
Yıprata Yıprata Eksiltip, 
Örseledikçe İçim Parça Parça Oldu... 
Düştüm Ama Kalktım, 
Canım Çok Acıdı, 
Ama Ben Acılarımı Hep Yok Saydım... 
"Kötü Günler Geçecek, 
Bu Günleri de Atlatacaksın, 
Az Kaldı, 
Sabret, 
Bu Acılar Geçecek!" Dedim, 
Ama Ne Kötü Günler Bitti, 
Ne Acılarım Geçti... 
Ben Dik Durdukça "Sen Güçlüsün!" Dediler, 
Omuzlarıma Yeni Yükler Yüklediler... 
Herkese İyi Gelmek Çok Yordu Beni... 
Kendimi O Kadar Değersiz, 
Hiçmişim Gibi Hissediyorum ki, 
Kimde Varım, 
Kimde Yokum Onu Bile Bilmiyorum...! 
Kendimden Öylesine Sıkıldım ki, 
Ben, Bana Tahammül Edemiyorum... 
Dört Bir Yanı Mutsuzlukla Çevrili Bu Hayat, 
Dışarıdaki Dünya Beni İnanılmaz Bir Şekilde Beni Yoruyor... 
Beni Kendime Bu Kadar Nasıl Küstürdüler? 
Bu Savaştan Nasıl Sağ Çıkılır? 
Bilmiyorum...!
Öyle Bir Hale Gelmişim ki, 
Nefes Alırken Bile Yoruluyor, 
Büyük Bir Boşluğun İçinde Yeni Bir Boşluk Oluyorum... 
Hayata Karşı Tek Başıma Savaştığım İçin, 
Her Şeyden Kopuk Yaşıyorum... 
Nasıl Oldu da Kendime Bu Kadar Hoyrat Davranabildim, 
Kendime Bu Kadar Nasıl Acımasız Olabildim ki, 
Her Gün Biraz Daha İnsanlardan Uzaklaşıyorum... 
Artık Sevemiyorum Bile...! 
Birini Sevmek Nasıl Bir Şeydi? 
Birine Özlemle Sarılmak Nasıl Bir Histi? 
Hatırlamıyorum... 
Bir Şeylerle Baş Edemeyip Yorulduğum Zaman, 
Geleceğe Dair Tüm Umutlarımın, 
İnançlarımın, 
Hayallerimin Bir Bir Tükendiğini Görüyorum... 

İnsan Kendine Neden Ağır Gelir? 
Ben Kendimi Neden Büyük Bir Yük Gibi Hissediyorum?
Her Şeyin Son Bulmasına O Kadar Çok İhtiyacım Var ki, 
Anlatamıyorum...!
Pes Ettiğimden Değil, 
Bir Şeylere Gücüm Kalmadığından, 
Ansızın, 
Derin Bir Sessizlik İçerisinde, 
Kendimi Terk Edip, 
Sonsuzluğun Uçsuz Bucaksız Diplerine Karışmak İstiyorum...! 
Kendimden Kurtulabilirsem, 
Her Şeyden Kurtulacağım,
Biliyorum... 

Bir Gün Belki Birileri Beni Anlar... 
Ölü,  
Ya da Sağ,
Hiç Fark Etmez, 
Yeter ki Anlasınlar...

Yeter Artık, 
Dur Kalbim...! 
Daha Fazla Yol Kat Etmek İçin,
Ne Gücüm,
Ne de Tek Bir Umut Kaldı...!