Bilin İstiyorum...!

O Kadar Çok Doluyum, 

Yüreğimde Öyle Çok Kırgınlıklar Var ki, 

Her Geçen Gün Biraz Daha Soğuyorum İnsanlardan...! 

Kime Umut Bağladıysam Yandım...!

Kime İnandıysam Ağladım...! 

Kimileri Yerden Yere Vurdu, 

Kimileri İnsanlıktan Çıkardı Beni...! 

Gülmek İçin Küçücük Bir Sebep Ararken, 

Ağlama Nedenlerim Çoğaldı...!

Tanıdığımı Zannettiğim Kişileri, 

Aslında Hiç Tanımadığımı Yavaş Yavaş Anlıyorum...! 
Yer Yerinden Oynasa da Yerleri Hiç Değişmez Dediğim İnsanların, 
Vefasızlık İçerisinde Savrulduğunu Görüyorum...! 
Hayatımdan Asla Gitmez Dediğim İnsanların, 
Herkesten Önce Benden Gittiklerine Şahitlik Ediyorum...! 

Herkes Hak Ettiğini mi Yaşar? 

Ben Herkesin Acılarına Ortak Oldum, 

Onlar Huzurumdan Çaldılar...! 

Ben Gözlerinde Yaş Oldum, 

Onlar Hayallerimi Aldılar...! 

Ben Onların Karanlıklarına Umut Oldum, 

Onlar Hayatıma Hüsran...! 

Ben Hepsinin Zor Zamanında Destek Oldum, 

Onlar Düşmeme Sebep...! 

Hayat Bu İşte...! 

O Kadar Büyütüyorsun ki Bazılarını Gözünde, 

Gönlünden Düştüklerinde En Çok Sen Sarsılıyorsun...

Zamana Karşı Yarışarak Bazı Şeyleri Değiştiremeyeceğini, 

İstemesen de Öğreniyorsun...!

İstediğin Kadar Dik Dur, 

İstediğin Kadar Diren Tüm Olumsuzluklara, 

Doğru Bildiğinin Aslında Yanlış Olduğunu;

Boynunu Büke Büke, 

Saçlarını Ağarta Ağarta Hayat Öğretiyor İnsana...! 

İnsan Bu Ya? 
Ne Kadar Zor Olsa da, 
Ne Kadar Canı Yansa da, 
Öğreniyor Her Şeyi Zamanla...! 

Hayallerimi Bıraktıkça Derin Bir Boşluğa, 
Yavaş Yavaş Gittikçe Umutlarımdan, 
Ders Çıkardım Hatalarımdan...! 
Yoruldum Gidişleri Maharet Sayan İnsanlardan...! 
Gölgesini Dahi Benden Kıskananlardan...!

Yarı Yolda Bırakanlardan, 

Her Şeyi Bir Elvedaya Sığdıranlardan...!

Ne Geldiyse Başıma Akılsızlığımdandır...! 

Yıkımlarımın Nedeni mi? 

Saflığımdandır...! 

Ne Gidenin Hesabındayım Artık, 

Ne de Olmayanların Derdinde...! 

Umutsuzluk Öylesine Yol Almış ki İçimde, 

Hiç Bir Şeyin Önemi Yok Gözümde...!

Demek ki,

İnsan Sevdiklerinden Bile Soğuyormuş Kırıldıkça...!

Kıyamam Dediği İnsanları Bile Gömüyormuş Yüreğine...!

Beni Bir Hiç Gibi Değersizleştirenler...! 

İliklerime Kadar Mutsuzlukla Dolduranlar...!

Kimseye Verecek Ne Bir Günüm, 

Nede Gönlüm Kaldı...!

Umutlarımdan, 

Hayallerimden, 

Yarınlarımdan Gidin Artık...!

Sessizce Sırtlayıp Yaşananları, 
Ve Yaşattıklarınızı, 
Gidin Gidebildiğiniz Kadar Uzaklara...! 
Çekip Gidin...! 
Aklımdan, 
Yüreğimden, 
Kalbimden, 
Hayatımdan...!
Beni Daha Fazla Yok Edemezsiniz, 
Bilin İstiyorum...!