Geç Kalınan Her Şey mi? Sadece Pişmanlık Veriyor...!

 Hayat; Her An Ders Veriyor Bize... 
Bazen Bazı Şeyleri Dokundurup Geçiyor, 
Bazen de Bazı Şeyleri Çivi Gibi Beynimize Çakıyor...! 
Geç Kalınan Her Şey mi? 
Sadece Pişmanlık Veriyor...! 
Esirgediğince Ezilmek, 
Koruduğunca Dövülmek, 
Ayakta Tutunmaya Çalıştığınca Yıkılmak, 
Ulaşamadığın Şeylere Ağlamak, 
Kavuşamadıklarına Ağıtlar Yakmak; 
Yazmakla Dinmeyen, 
Susmakla Bitmeyen Bir Sancıya Dönüşüyor...!  
Velhasıl, 
Bazen Deli Fırtınalar, 
Azgın Dalgalar Ruhun En Kuytu Köşelerine Vuruyor...! 
Adeta Kurşun Gibi Parça Parça Ediyor Yüreği...! 
Sabahı Gelmeyen Gecelerin Kederleri, 
Kabuk Bağlamayan Yaralar, 
Hançer Yarası Gibi Ömürde Hüküm Sürdükçe, 

Rüzgar Saçlara, 

Kelimeler Boğaza Düğümlendikçe; 

Bir Dal Sigara Eşliğinde; 

Hüzünlü Gözlerle, 

Mağlubiyetini Seyrediyorsun...!

Yüreğim Ellerimde Ağlıyorum Yine... 

Bir Yanımda Koyu Bir Yalnızlık, 

Diğer Yanımda Kocaman Bir Boşluk... 

Bir Elimde Kırılmış Yıllar, 

Diğer Elimde Sayısız Kırgınlıklar... 

Öylesine Yorgun, 

Öylesine Kırgın Bir Çırpınış...! 

Uzak Durdukça Gözlerimden Mevsimler

Sığınmaz Oldum Tozpembe Hayallere,  

İmrenerek Bakmaz Oldum El Ele Gezinen Sevgililere... 

Bir Ömür de Böyle Kalsın; 

Sonu Gelen Hayallerle...!

Kırık Ümitlerle...! 

Neticelenmeyen Bekleyişlerle...!

Yazılmamış, 

Yaşanmamış Zamanlarda; 

Hiç Yaşanmamışçasına, 

Hiç Olmamışçasına,

Yorgun Saatlerin Yalnızlığında...!