Özleyeceğim Bizi! (Hayata Mola)

Büyüdükçe Değil! 

Üzüldükçe Anlaşılıyor,  

Yaşamakla Hayatta Kalmanın Aynı Şey Olmadığı! 

Ne Kadar Yalnızdım? 

Ne Kadar Yanlıştım Kendime?! 

Bilmeden, 

Bilemeden, 

Bir Ruh Gibi Yaşadım! 

Her İnsanın Bir Beklediği, 

Özlediği, 

Hasretliği Vardır! 

Ve Herkesin Kendi Yolu Vardır... 

Herkes Nerde, 

Kiminle Mutluysa Orda Olmalıdır! 

Beni Sevmedin Biliyorum, 

Ama Ben Hep Sevdiğini Hayal Ettim... 

Beni Kırdığın, 

İncittiğin Zamanlarda Bile, 

Sımsıkı Bu Hayale Sarıldım... 

Sevgiye Muhtaçlığım Vardı Ya? 

En Çok Bunun İçin Yandım, 

En Çokta Bunun İçin Kandım! 

Sende Biliyordun, 

Beni Biraz Sevsen; 

Biraz Daha Sevmeni İsteyecektim! 

Bana Bir Adım Yaklaşsan; 

Bir Adım Daha Yaklaşmanı Bekleyecektim! 

Bana Sımsıkı Sarılsan; 

Daha Sıkı, 

Sımsıkı Sarılmanı, 

Daha Çok Benim Olmanı İsteyecektim! 

Ama Benim Sevdam Hep Satır Aralarında, 

"Sana Muhtacım,

Seni Seviyorum" Deyişlerim Mısralar Üzerinde Asılı Kaldı! 

Sen En Büyük Eksikliğim, 

Sen Benim Ağlamaklı Yanımdın,

Bu Aşk İse Benim Yapayalnızlığımdı...

Seni Sensizce Yaşamak,

Seni Kendimle Bile Paylaşırken Kıskanarak, 

Keşkelere Tutunmaklığımdın! 

Sonrası Meçhul Bir Aşk Olsa da Yaşadığım; 

Unutmuyor, 

Gözümde Büyütüyordum Seni! 

Çaresiz Bir Çocuk Gibi; 

Sevmek,

Sadece Sevmek, 

Ve Özlemek Gelse de Elimden!

Bu Sevgi, 

Bu Aşk Benimdi! 

Ben Yaşadım, 

Yaşattım da! 

Sahi!

Sen Yaşarken Ölmek Nedir Bilir misin? 

Doğduğu Gün Ölmüş Birine, 

Kerelerce Kefen Giydirebilir misin? 

Gittiğin Yerde Mutlu Olacaksan; 

Sesinden Mahrum Kalmışım, 

Özleminle Canım Daha Bir Yanmış, 

Kahrolmuşum, 

Yıkılmışım, 

Ya da Yaşamışım Boş Ver! 

Ki Ben; 

Kelimelerin En Güzeli, 

Masumane Duyguların En Yücesi İle, 

Koyabileceğim En Güzel Yere, 

Yüreğime Koymuştum Seni! 

Ben Bu Aşkta Senin Tarafından Vurgun Yesem de,

Gönlünden Sonsuzluğa Sürgün Edilsem de, 

Senden Gelen Her Derdi, 

Her Çileyi Kabul Etmiştim!

Benimle Değildin!

Biliyordum Hiç Olmayacaktın!

Fark Etmezdi ki!

Sen Yine de Benim İlk ve Tek Sevdiğim Kalacaktın!

Benim Sevdamda İmkansız Diye Bir Şey Yoktu ki! 

Olmaz Denilen Gecenin Sabahı, 

Ya da Kapanmaz Denilen Yara Gibi!

Tatlı Bir Hatıra İle Kalbimde Yaşatırdım, 

Sevgiyi Gerçek Tadıyla, 

Hayallerimde Bana Yaşatırdın! 

Bu Aşk İçimde Tufanlar Kopardı!

Ellerimi Titretti!

Soluğumu Kesti!

Tutuştukça Dizelerde, 

Alev Alev Yanar,

Dudağına Akardım!

Aşk Bende; 

Benim Gördüğüm,

Ama Senin Görmediğin! 

Benim Duyduğum, 

Ama Senin Duymadığın! 

Benim Dokunduğum, 

Ama Senin Hissetmediğindi! 

Bana "Beni Nasıl Sevdin?"  Diye Sorma!

Ben Seni Su Kadar Saf Sevdim!

Ben Sana Kin Kadar Tutkulu!

Özlem Gibi Duyguluydum!

İşte Bu Yüzden Ben Seni Unutamıyorum! 

Bil ki;

Acım Dünyanın Bütün Acılarına Bedeldir! 

Sevdam Seni Korkutmasın!

Ve Beni Sakın Kınama!

Sevgimle Yargılama!

Paslı Bir Çivi Gibi Olmasın Sözlerin!

Sökülmesi Zaman Almasın!

Geriye Kalan Ömrümde Kocaman Bir İzi Bırakmasın! 

Her Kelimen, 

Her Cümlen Hayatımdan Çalmasın!

Ben Zaten Kendimi Suçluyorum! 

Kendi Düşen Ağlamaz Derler Ya? 

Ben Her Gece Ağlayarak,

Kimselerden Teselli Beklemeden, 

Her Geçen Gün Kendimden Gidiyorum! 

Sanma ki Bu Acı, 

Payıma Düşen İlk Dayanılmaz Acıdır!

Ve Bil ki;

Yorulan Sana Doğru Yürüyen Adımlarım Değil, 

Yorulan Düşüncelerim, 

Susturmayı Başaramadığım Gerçeklerimdir!

Yani Ben Hep Aynı Yerdeyim! 

İçine Tıkıldığım, 

Duvarları Sessizlikle Örülü, 

Kapıları Yalnızlık Örtülü, 

Yarım Kalan Her Şeyimle, 

Yitirdiğim Sıcaklığımla, 

Gözlerime Ektiğin Gözyaşlarımla, 

Aşkımın Hücresindeyim! 

Kısaca; 

Ben Ruhumu Kaybettim! 

Yaşarken Dünyadan Elimi Ayağımı Çektim! 

Bundan Sonra Doğar mıyım Küllerimden, 

Nefes Alıp Vermenin Ötesinde Yaşar mıyım Bilmiyorum!

Sen Beni Boş Ver! 

Sorgusuz, 

Beklentisiz, 

Koşulsuz Sevgimin, 

Kendi Cesaretimin Cezası Çekiyorum! 

Neredeyim? 

Nasılım? 

Kendimde Ne Kadar Kayıbım Umursama Sen! 

Çünkü Aşk Yalnız Kalmaktır, 

Bunu İyi Biliyorum! 

Sahi! 

Neden Gönül Kapın Kapalı Aşka?

Yoksa Sen; Sevgiyi,

Aşkı, 

Sevdayı, 

Tutkuyu, 

Hasreti, 

Özlemi Hiç mi Okumadın,

Ya da Dinlemedin Masallarda?

Neyse!

Sen Sevgime İnanmadın!

Aşkıma Değer Vermedin!

Bana Hiç Güvenmedin!

Artık Gelme!

Ellerin Bana Ulaşmasın,

Kalbin Beni Sevmesin,

Dudakların Dudaklarıma Dokunmasın,

İstemiyorum!

Seni Kalbimde!

Seni Gözümde!

Seni Nefesimde Tutarak, 

Sevgimi Kalbime Akıtmak!

Seni Düşünüp,

Özleyerek, 

Aşk Kapını Vurarak,

Ellerini Tutmak,

Sana Sarılmak! 

Yağmur Tanesi Gibi Saçlarını Islatarak, 

Teninde Kurumak!

Nefes Alışında Doğmak, 

Verişinde Ölmek İstemiyorum!

Ahh!

Ömrümün Bedenimden Akıp Gitmesi Gibi Bir Şey Bu!

Yokluğunda Ne Hale Düşürdün Beni!

Sen Söyle!

Yüreğime Nasıl Anlatırım Bunu Şimdi!

Nefes Almak Yok Artık Bana!

Hayat Yok!

Dünya Yok!

İçin Rahatladı mı Şimdi!?

Neyse!

Diğer Bloğumu Sildim!

Bunu da Siler miyim?

Henüz Net Bir Kararım Yok!

Sadece Çok Uzun Bir Veda Var Gönlümde,

Bu Veda Belki İçimdeki Kasırgalara! 

Belki Güçsüz Yanıma! 

Belki de Yoklukta, 

Boşlukta Yaşattığım Koskoca Bir Yalana! 

Zayıflığımla Değil,

Cesaretimle!

Suskunluğumla Değil,

Durgunluğumla!

Bitmişliğimle Değil,

Yalnızlığımla!

Issızlığımla!

Sakin, 

Telaşsız, 

Bana Yakışan Bir Asaletle; 

Parçalarımdan Kopan Acıyla,

Yitik Bir Sevdayı Yaşamaya! 

Ben Bir Hiçtim Aslında! 

Gören, 

Bilen Olmasa da, 

Bir Ben Geçiyor Dünyadan! 

Bil ki,

En Az Senin Kadar Özleyeceğim Bizi!