Ne Olurdu Senin Olsaydım!

Hasretin Volkanında Alevler Başlar Bu Bedende...
Bir Bebek Ağlar İçimde, Saklı Sevdama Yanan...
Herkes Hep Bir Yüzümü Görür Mutluk Maskesi Takdığım...
Oysa Hep Islaktır Gözlerim...
Bir Gözüm Ağlar Bir Özüm...
Bazende Her Kelimem, Her Sözüm...
Daha Anlamadın mı?
Ben Seni Sensiz de Severim...
Yokluğun da Başlar Hiç Dinmeyen Kalp Sancılarım...
Kül de Uçar, Alev de Söner, Ama Hiç Dinmez ki Benim Yangınlarım...
Daha Çok Alev Alır Senli Sensizliğimde...
Adını Bilmeden Bağırır, Seslenirim...
Tüm Gücümle Haykırıp Bağırmaz mıyım Adını?
Mesafeler Vız Gelmez mi Deli Sevdama?
Başka Kollarda Uyusan da Uyansan da, Sabahların da Güneşin, Gecelerin de Yıldızın En Güzel Düşlerin Olmaz mıyım Yarınlarında?
Sevdam Bir Umutlu İmkansızlık Olsa da Benim Ol Diye Ettiğim Tüm Du'alar Gelir Seni Bulur Sisli Akşamlarında...

Bir Görebilseydim, Bilebilseydim Yüreğinde Nereye Koyduğunu Beni...
Tutabilseydim Ellerini...
Bir Kere Öpseydim, Koklasaydım Sadece Bir Kere...
Bu Adam Benim Diye Haykırabilseydim Tüm Dünyaya, Tüm Sevemiyorum Diyenler Utansaydı...
Bir Yağmur Olsaydım Kuruyan Topraklarına...
Seller Misali, Sağnakların Olsaydım...
Yağsaydım Günlerce, Gecelerce Hiç Dinmeden, Çekseydin Beni Taa Derinlerine...
Suyun Olsaydım Her Yudumda İçtiğin Kana Kana...
Nefesin Olsaydım, İçine Çekseydin Beni Her Nefeste...
Tadın Olsaydım Sevdam Tadın Damağında...
Yüreğindeki Çarpan Sesin Olsaydım...
Ahhh Ne Olurdu Senin Olsaydım!
Ahh Ellerin Değil de Benim Olsaydın!
Sakladığım Değilde Haykırdığım...
Hissettiğim Değilde Kokladığım...
Tadamadığım Değilde Koynunda Uyandığım...
Özlemim Değilde Kavuştuğum Olsaydın!
Ahhh! Sen Elin Değil de Benim Olsaydın!

Yangınlar Var Yüreğimde Kelimelere Dökemediğim...
Yalnızlığa Baş Kaldıran Bir Sen Var İçimde...
Sensizliğe Katlanamayan Bir Kalp Var Bedenimde...
Bir Türlü Acılarımı Dillendiremediğim... 
Anlatmak İsteyip de Anlatılamayan...
Ölümü Bile Göze Alan... 
Küçük Bir Çocuğun Öpüşü Kadar Saf...
Gurursuz Yaşamaya Cesaret İsteyen, Masum Bir Sevgi Var Sana Adanmış...

Elini Tutamadan,
Gözlerine Bakmadan Mutluluğunla Mutlu Olmayı...
Sen Sevmesen de,
Asla Söylemesen de Seni Seviyorum Demekle Yetinmeyi...
Seni Dolu Dolu Yaşamak Varken Ömrümce, 
Sensiz Resminle Yetinmeyi Öğrendim Ama,
Asla Sevdiğin Olmayı Öğrenemedim 
Ve Hiçbir Zaman Öğrenemeyeceğimi Öğrendim...!
Aslında Ben Senden İki Şey Öğrendim...
Gülerken Ağlamayı Öğrendimİçimden Gizlice,
Ve Ağlarken Gülmeyi Sensiz Acı İçinde Olsam da...
İşte Ben Tüm Bunları Öğrendim de,
Sen Bir Türlü Beni Sevmeyi Öğrenemedin!