Kocaman Bir Denizde Zerre Kadar Umudun Kalmadıysa, Küçücük Bir Kıvılcımla Yüreğin Kül Olduysa, Rengarenk Baharlarda Yeşilin Kalmadıysa, Çok Zordur Amaçsızca Yaşamak...
Ne Zaman Düşünsem Seni İçimde Hep Aynı Sızı, Ne Vakit Kuşatsa Beni Özlemin Ne Kadar Sıkı Giyinsem de O An İliklerime İşler Soğuk, Ağlarım...
Sonra Titrerim Yine Ağlarım Sonra...
Gözlerim Susar Avazlara Bürünür Yüreğim...
Ne Zaman Gelsen Aklıma Bu Şehri Terk Edip Gitmek İsterim...
Hani Düşünce Gözlerin Yüreğimin Aklına Derin Derin Sızlıyor...
İçine Düştüğün Yer Önce Yanıyor Sonra Kanıyor Ardından...
Mahpusluk Sadece Demir Parmaklıklar Arkası mıdır?
Yok Değildir, Öyle Değildir Elbet; Mahpusluk Sensizliğe Mahkum Oluştur...
Ölüm Sadece Kara Toprağa Mahkumiyet midir?
Yok Ya, Öyle Değil Sadece; Ölüm Sensiz Yaşamaya Mahkum Oluştur...
Vurulmak Sadece
Kurşunlara Mahkum Oluş mudur?
Yok İşte, Öyle Değil Sadece; Vurulmak Sevgiye Mahkum Oluştur, Yanmaya Mahkum Oluştur...
Önce...
Bir Hayli Zaman Önce...
Heyecandan, Sevinçten Ölecekmişim Gibi, Her An Seni Görecekmişim Gibi Yaşamaya Başladım Hayatı...
Böyle Değildim Senden Önce Tam Her Şey Bitti Derken Tanıdım, Sevdim Seni...
Seni Göreceğim O Gün Tarifsiz Bir Mutluluk, Engel Olunamayan Bir Tebessüm Vardı Dudaklarımda...
Sonra...
Aniden Durdu Zaman Senden Sonra...
Yok Oldu Tüm Heyecanlarım, Sevinçlerim...
Dört Yanım Sessizlik, Dört Yanım Sensizlik Oldu...
Kaçtım Kendimden Gelen Haykırışları Duymamak için..
Sessizliğin İçindeki Sesleri, Karanlığın İçindeki Yüzleri Görmemek İçin Kaçtım…
Saklandım, Tüm Kelimelerimi Yanıma Alıp Saklandım...
Cümlelerimin Beni Terk Etmesine İzin Verdim...
Herkesten ve Her Şeyden Saklandım...
Sustum, Tüm Şiirleri Sözsüz, Cümlelerimi Anlamsız, Kelimelerimi Çırılçıplak Yalnız Bıraktım...
Döndüm, Buz Tutmuş Düşlerim, Eksik Kalan Günlerimle Yaşanmamış Yarınlarıma Döndüm…
İşte Yine Gün Batımı, Yine Hüzün…
Güneş Battı, Yine Akşam Oldu...
Sensiz Sessiz Bir Karanlığa Büründü Sokaklar...
Yüreğimde Amansız Bir Sızı, İçim Alabildiğine Karışık...
Yaralı Bir Kuşun Kanat Çırpışı Kadar Sitemliyim Hayata...
Hiç Hesapta Yokken Yaşanılan Şeyler Takılıyor Zihnime...
Sabahın Buğusunda, Akşamın Esen Yelinde, Kuytu, Çok Uzak Yerlerde Arıyorum Seni...
Buralar Soğuk, Buralar Karanlık Sensiz...
Dipsiz Bir Kuyu, Hayatın Tek Gerçeği Belki de...
Yılların Birikmişliği Var Yüreğimde...
Suskunluğu, Özlemi, Yılların Heyecanı ve Yalnızlığı, Fışkırmaya Hazır Bir Sevda, Ardısıra Bekleyen Umut, Sıcak Bir Elin Hazzına Özlem Duyan Beden, Bir Çift Gözün İçindeki Sevgi, O Göze Seni Seviyorum Demeyi Özleyen Yürek Var...
Hüzünler, Bekleyişler, Sessizlikler ve Yine Bekleyişler...
Sensizliğin Yorgunluğu Çöktü Üstüme, Sis Bulutları Gibi...
Sanki Dermansız Bir Kuşun Kanatlarındayım, Bakışlarımla...
Hüzün ve Yalnızlık Var İçimde...
Dilimde Dönmüyor, Söyleyemediğim Bir Şeyler Var İçimde...
Her Gün Aynıyım...
Zaman Aynı Zaman...
Her Şey Yerli Yerinde...
Bir Sen Yoksun...
Sana Alışmak Çok Zor, Alışınca da Bırakmak...
Alışmaya Yürek, Bırakmaya Cesaret İstersin...
Alışılmayan, Bırakılmayan Bir Şeysin Sen...
Seni Anlatmak Bazen Sevdamın Sancısı, Bazen Yüreğimin Acısı...
Ve Seni Yazmak; Yazılmamış Şiirlerin Olmayan Mısralarında Kalmak Gibi..
Bazen, Baharı Yaşatırsın Karakışın Ortasında, Bazen, Bahara Susatırsın Sıcacık Bir Yaz Gününde, Bazen de Olmayacak İmkansız Hayaller Kurdurursun
İstesem de, İstemesem de Sürüklersin Peşinden...
Ben Seni, Adını Bilmeden, Yaşını, Gözünü-Kaşını Bilmeden Sevdim...
Ben Seni, Sesini Duymadan Sevdim ve Duymadan Nefesini Ama Sevdim...
Üşüyüşünü Sevdim, Onüçüncü Ayın İlk Günü "Gel Isıt" Deyişini...
İsimler Koydum Sana; Gökkuşağım, Işığım, Pembe Rüyam...
Seni, Adını Bilmeden Sevince Öğrendim, Seni Sevmek İçin Gerekmiyordu İsmini Bilmem...
Eğer Seni Sevmeseydim İnan Bana Bu Kadar Özlemezdim...
Anmazdım Adını...
Geçen Günleri An ve An Hatırlamaz, Mazi Deyip Kapatırdım...
Hiç Bilmedim, Tanımadım Sayardım...
Uyutmazdım Kara Geceleri Kendi Uykusuzluğumda...
Unutmazdım Kendimi Senden Yoksunluğumda...
Her Yağmurda Sen Yağmaz Her Rüzgarda Sen Esmezdin...
Sararmazdı Rengi Umutlarımın, Sonbahara Kucak Açmazdım...
Yaslanmazdım Eğreti Düşlerin Duvarlarına...
Satırlara Dökmezdim, Anlatmazdım, Dili Olmayan Kalem İle...
Seni Sayfalarca Yazmazdım...
Kanamazdım, Acımazdım, Yanmazdım...
Dönmeni Beklemek, Duvarda, Hasrette Duran Bir Saatin Vuslat Tiktaklarını Duymak Ümidiyle Devamlı Üşümekti Yüreğin İçindeki Zemherilerle...
Her Kışın Ardından, Gelen Yazla Isınamamaktı...
Umut, Sönmeye Yüz Tutmuş Bir Yıldız Gibiyken Du'a Etmekti Sönmesin Diye...
Tekrarlamaktı Günlerce, Gelecek, Geri Dönecek Diye...
Kendi Umuduna, Umutsuz Kalmak ve Haykırmaktı Kimsenin Duymadığı Sessiz Çığlıklarla…
"O Dönmez Artık" Lafını Duymamak İçin Kimseye Söyleyememekti Derdini...
Ağlamaktı Gecenin Kuytu Karanlıklarında...
Dağlamaktı Yaralı Yüreği, Her Bekleyiş Sonunda...
Anlamsız Gülümsemelerde Bocalamak, Umarsız Kalmaktı Yaşamın Her Haline...
Sadece Yüreğin Kilitlendiği Yerde Görememekti Yok Oluşu, Bir Mum Misali Eriyerek...
Güneşinin Yörüngesinden Çıkmış Bir Yıldız Misali Kararmak Yitirmekti Işığını...
İşte Bunlar, Bir Ömür Ruhu Bedenden Boşamak
İşte Bunlar Seni Sensiz Yaşamaktı...
Seni Arıyorum Gecenin Karanlığındaki Düşüncelerimle...
Mehtaplar Senle Batıyor, Şafaklar Senle Söküyor...
Uzun Uzadıya Yolların Kenarlarında Bitmiş Dikenlerin Yalnızlığı Gibi Yalnızım...
Yaz Gecelerinde Öten Kuşların Sedalarındaki Nağmelerin Notasız Kalışı Gibi Sensizim...
Arıyorum...
Seni Sensiz Arıyorum...
Nefesimsin Diye Soluyorum Seni...
Hani Olur Ya Belki Tutmak İstersin Elimden, Seviyorum Seni Dersin Diye...
Demedin...!
Baktığım Her Yerde Sen Vardın...
Denize Vururken Yakamoz Ay Işığında Yüzün Yansıdı Gölgelere Ama Sen Yoktun...
Sana Dair Ne Varsa Aldım Avuçlarıma ve Yağan Yağmura İnat Yürüdüm Boş Sokaklarda...
Üşüdüm, Biraz da Islandım...
Titredim...
Bittim...
Islak Kaldırımlarda Ayak İzlerimi Bıraktım Belki Nerde Olduğumu Merak Edersin, Belki Gelirsin Diye...
Gelmedin...!
Ve Ben Hala O Bitmeyen Gelişleri Yaşıyorum...
Bende Kalan Varlığın Devam Ederken Öylece Seni Bekliyorum...
Yokluğun Üşüyor Avuçlarımda...
Saymadım Hiç Bana Bıraktığın Sensizliğin Üzerinden Kaç Gün Geçtiğini...
Sensizlik Damlıyor Şimdi Parmak Uçlarımdan...
Kan Kırmızı Renginde Sensizlik...
Kendimi Bulamama İçinde Bocalayan Ben Hasretin Vuslata Dargın Olduğu Yıldayım..
Kaybedenler Hanında Seni Bekleyen Yolcuyum ve Sen Hayatın Aldatıcı Gülüşünde Saklısın...
Sen Bilmesende Aşk Kokuyor Şehrimdeki Sokaklar, Sen Kokuyor Her Yer...
Sessiz Issız Bir Sokakta Ellerim Soğukları Tutmuş Üşüyor İçin İçin, Titriyor Bedenim...
Sen Uzaklardasın ya, Hasret Kokuyor Uzaklar...
Kelimeler Hiç Olmadıkları Kadar Suskun Şimdi, Şiirler Hiç Olmadıkları Kadar Yalnız...
Sen Uzaklardasın, Ben Sensiz Çok Yalnızım Bu Karanlık Şehirde...
Avutmuyor Ne Şarkılar, Ne Şiirler....
Gece Güne Kavuşmuyor, Hasret Vuslata Ulaşmıyor...
Sensizliğe Alışılmıyor...
Özlem Yağıyor Saçlarıma Yağmur Yerine, Özlem Kanıyor Yüreğimde...
Beni Unutacaktın Elbet Bir Gün Biliyordum...
Elbet Birine Rastlayacaktın...
Seninleyken Sana Hasretle Coşan, Çılgın Kıyılarında Dalgalarınla Taşan, Yorgun Sessizliğinde Seni Anlayan, Bana Aktığın Gibi Akacağın Biri Olacaktı Biliyordum...
Hatıralar Aklından Silenecek, Unutulup Gidecektim Mutlaka, Ne Öpüşlerim Kalacaktı Aklında, Nede Elerimizin Kenetlendiği...
Biliyordum, Benle İlgili Her Şeyi Unutturacaktı Sana Yepyeni Aşkın...
Birlikte Yağmurlarda Dolaşacaktınız Sarmaş Dolaş...
Belki Dizlerinde O Uyutacaktı Seni, Belki de Sen Onu...
Belki Bir Gün O Yeni Aşkın Bırakır Gider Seni, O da Seni Unutur, Tıpkı Senin Bana Yaptığın Gibi...
Ardından Şiirler Yazarsın Geceler İçinde, Tıpkı Benim Sana Yazdığım Gibi...
Yüreğini Sökmek İstersin Yerinden, Yüreğinde Onun Olduğu Aklına Gelir, Ellerin Varmaz...
Ölmek İstersin, İçindeki Onu Öldürmek İstemezsin, Ölemezsin...
İşte O An Ben Geleceğim Aklına, Birde Bana Yaptıkların...
Utanacaksın Kendinden, Utanacaksın Sana Olan Sevgimden...
Biliyorum Sen Beni Anlayamazdın...!
Çünkü Ben Mavi Düşlerin İçinde Saklanır, Sessiz Gecelerin Koynunda Ağlardım...
Filizlenen Hayal Aşkın Çırpınırdı Yüreğimin Hazan Çıkmazlarında...
Her Sağanak Sonrası Üşürdü İçim...
Mavi Düşler Asılırdı Islak Kirpiklerime...
Zaman Vurgunuydu Yarım Kalan Besteler Dudak Kıvrımlarımda...
Dedim Ya; Sen Beni Anlayamazdın...!
Bu Satırlar Sana;
Yakıp Yıktıkların, Kanatıp Bıraktıkların İçin...!
Bu Satırlar Sana;
Bir Avuç Kırıntı Sevgilerin,Yetersizliğini Yüzüme Fırlattığın İçin...!
Bu Satırlar Sana;
Öğrettiklerin İçin, Yaşattıkların İçin...!
Bu, Sana Son Şiirim...!
Bil ki; Bir Daha Sevemem, Ama Şunu da Anla; Yaşayamam...!
Gamsız Olamam, Boş Verip Geçemem...
Gezerim Deliler Gibi Kendimden Uzak...
Arada Bir Şuurum Yerine Gelir Belki, Belki Ağlarım...
Belki de Hiç Gelmez, ''Yoktu ki'' Derim, Silerim...!
Yol Verdim Sana Artık ve Ayak Seslerini Duyuyorum Yüreğimden Giden...
Her Geçen Gün Sanki Bir Öncesinden Çalıyor...
Gözü Yaşlı Bir Sevgili Rolündeyim Sonrasında Gidişinden...
Yanına Aldığın Bana Dair Cümleleri Çıkartma Bavulundan, Sakla...
Gün Olur Tersine Döner Yaşananlar ve Aşk Var Olur Yeniden...
Ve Ben Durgunum Bu Sefer...
Sensizim de Ama Seyirciyim Ardından Sadece...
Sevmiyor Olduğumdan Değil, Aksine Deli Deli Sevdiğimden Yol Verdim Sana Yüreğimden...
Sende Bilirsin ki Sevda Konuşulmayan Kalpteki Duygulardandır...
Seni İstemem Nasıl Geçmişte Kaldıysa Şu An ki Düşüncelerimde O Boşlukta Kaybolacak...
Bil ki Anılar Yeniden Canlanacak, Bil ki Hayaller Hiç Susuz Kalmayacak...
İnan Bir Uçuruma Düşmüş Gibiyim, Yada Bir Boşlukta Beklemekteyim...
Çıkarım Yada Çıkamam, Kurtulurum Yada Kurtulamam Bu Boşluktan...
Tek Derdim, Sana Olan Sevgimden Sonra Şimdi Sana Hissettiklerim...
İşte Sadece Budur, Sadece Budur Derdim...
Şimdi Ölmek Vardı Koynunda...
Ellerin Avuçlarımda, Başım Göğsünün Üzerinde, O Çok Sevdiğim Yüreğin, Yüreğimin Dibinde Allah'ın Huzuruna Gitmek Vardı Şimdi...
Diyorum Ya Şimdi Ölmek Vardı Koynunda Öylece Sere Serpe...
Gözlerine Dalıp Birkaç Saniye Gitmek Vardı Seni Bekleyeceğim O Yere...
Son Kez Resmine Değdi Gözlerim, Kanadı Durdu Yaralarım...
Kan Revan Her Yanım...
Göğsüme Sapladığın Hançeri Çıkardım...
Yüreğimin Karanlık Yerlerinde Bir İdam Sehpası Kurdum...
Artık Yoksun...
Son Kez Seni Özlediğimi Söyleyip Yüreğimdeki Seni İdam Ediyorum…
Hecelerimde Saklı Birisin Artık, Harfsiz Bir İsim, En Bildiğim Yanımın En Meçhul Ünlemi...
Gidebilirsin...!
Ama Gözlerime Bakma Sakın Giderken...
Bakarsan Vazgeçersin...!
Bazen Öyle Bir An Gelir ki; Sevdanızın Gerçekle Yüzleşmesini Yaşarsınız...
Sizi Çok Sevdiğini Sandığınız Ses Geçiştirmek İçin Bir "Seni Seviyorum" Kondurur Yüreciğinize, En Kimsesiz En İlgiye Aç Halinizde...
Halbuki İçten Bir "Canım" Kaç "Seni Seviyorum" Eder Değil mi?
Yalnız Hissedersiniz Kendinizi, Sığınmak İstersiniz Delice, Sarılmak Ağlamak Sonra da Gülmek...
Işık Açıktır Ama Etraf Karanlık Gelir, Yazdır Ama Nedense Soğuktur...
Kim Seviyor Beni Gerçekten Diye Haykırmak İster Yürek...
Annem Dersiniz Buruk Sesinizle Ama O Sayılmaz ki...
Kimsesizliğin Hikayesidir İşte Bu...
Yanlış Bir Yerdeyim Dedirten Hikaye...
Herkes Bilir Herkes Yaşar Bu Hikayeyi, Tıpkı Benim Şu An Yaşadığım Gibi...
İnsanoğlu Olmaktan Gelir Bu Hikaye
Biraz Eksik Çoğu Fazla...!
Sanırım Yürek Kalemimi Kırmayı Unutmuşum...
Nasıl Olduysa Geçti Elime ve Yazmaya Başladı Parmaklarım...
Her Şeyi Hatırlattı Bana Yeniden...
Sana Yazdım İçimde Bunca Zaman Biriktirdiğim Satırları...
Yazdıkça Hatırladım, Hatırladıkça Daha Çok Yazdım...
Hatırladım Hatırımdan Hiç Çıkmadığını...
Kalbimi Yerinden Sökemediğimi...
Hatırladım Seni Unutmayı Bir Türlü Başaramadığımı...
Meğer Yürek Alfabem Olmuşsun Sen, Ne Mümkünmüş Unutmak...!
Aslında Eksik Olan Çok Şey Var Bu Seslenişte...
Kelimeler mi Tükendi Gerçekten?
Sebebini Bilmediğim Islak Tükenişlerini Seyrediyorum Hislerimin...
Ruhumun Yorgunluğu Değil Yüreğimin Ezilişi Bu...
Kalk ve Yola Devam Et Diyor İçimdeki Ses Ama Daha Ben Kalkarken Sırtımdan Bastıran ve Beni Tekrar Düşüren Teslimiyetler Var...
Neye Yada Kimeydi Seslenişim?
Anlamlarını Yitiren O Kadar Çok Şey Varken Ben Ne İçin Mücadele Ediyorum...
Kalkıp Gitmek Kolaydı Ama Direniyorum İşte Neye Direndiğimi Bile Bilmeden...
Sevmezdim Belirsizlikleri Ben, Kendime Bile Açıklayamazken Sebebini, Soranlara Ne Diyebilirim...
Sonunun Ne Olduğunu Bilmediğim Bir Yolun Başlangıcında Gibiyim...
Ya Yitip Gitmeler Var Sonunda Ya Çıkıp Gelmeler...
Eksik Olan Çok Şey Var Bu Seslenişte...!
Bir Gün, Elbet Bende de Son Bulacak Bu Hikaye...
Arasına Serpiştirilen Küçük Öykülerde Yaşanan Yalnızlıklar, Mahrem Sayılan Düşünceler Dile Gelirken, Sessizliği Kıran Anlamlar Hayat Bulacak Sayfalarda...
Karanlığa Dönüşürken Ayrılıklar Darboğazında Kelimeler,
İmkansızlığa Yazılan Her Cümleyi Ayıklayacağım Bir Bir Sayfalardan...
Bu, Sayfalarda Hayat Bulacak Biliyorum Kirletilmiş Yürekler...
Tertemiz Yazılacak, Yeniden Yaşanacak Yarınlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.