9 Ocak 2015 Cuma

Adın Düş'tü Senin...!

Senli Zamanlardaki Seni Sevdim...
Belki Birlikte Olamadık...
Başımı Omzuna Koyamadım Hiç...
Ama Seni Daima Sevdim...
Gün Batımları Dostumdu, Çünkü Seni Bana Getirirdi...
Seher Vakti Ayrılıktı, Kollarında Uyanıp, Göz Açma Aralığında Kaybetmekti Seni...
Gerçeğe Dönmek Bu Kadar Kolaydı...
Senli Zamanlarda Sensizlik İdi Zor Olan...
Adın Hayal’di, Eksik Yanımı Tamamlayan Parçam...
Adın Aşk'tı Senin...
Bir Rüyaydın Sen, Birazda Hayalim...
Karar Veremedim Nerede Olmalıydım/n!
Belki de Hep Korktum, Belki Sende Kaybolurdun!
Adın Sevgi'ydi Senin...
Ömrüm Boyunca Seni Bekledim, Sensizliği Yaşadım...
Ne Garip, Seni Yaşadığım Her Saniye Sanki Yeniden Kaybettim...
Senli Zamanlarda Sensizliği Hiç Sevmedim...
Adın Düş'tü Senin...
Her Gece Aynı Düş'e Uyur, Gözlerimi Araladığımda Seni Umardım Yan Yastığımda!
Sensiz Zamanlarda,"Sen"i Çok Sevdim...
Sen En Zor Anlarımda, Can Sıkıntımda, Yere Düşen Her Yağmur Damlasında Yüreğimde Büyüttüğüm Sevgi Çiçeğimdin...
Belki de Gerçekleşmeyecek Hayallerimin Beyaz Atlı Prensiydin...
Adın Umut'tu Senin...
Yaşayamadığım Hayallerim...
Okuyamadığım En Sevdiğim Kitabımdın...
Sen Benim Diğer Yarımdın Bulduğumda Kaybettiğim... 

Üşüyen Tenimin Üzerine Yorgan Yerine Sıcak Nefesini Örtüyorum...
Sensizliği Dudaklarımdan Parmaklarıma Akıtıp, Senli Şiirlerimde Tek Başıma Ağlıyorum...
Yorgun Gözlerimi Bu Gece Hasretinin ve Özleminin Altında Kapatacağım...
Uyanmayacağım Bu Ayrılık Uykusundan Sen Gelene Kadar...
Sen Yüreğindeki Sıcaklığı Elleriyle Bana Taşıyan...
Beni Isıtan, Sımsıcak Saran Sevgili... 
Şimdi Ellerim Üşüyor, Buz Kesiyor Sessizliğinden... 
N'olur Bir Ses Ver!
Sensizliği Taşımak Ağır Gelir Bedenime!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.