7 Temmuz 2015 Salı

Senin Olmak, Nefesini Paylaşmak İstiyorum...

Sevmek, Gecelerde Sezilmesi Zor Bir Yalnızlık Gelişi Olan Ama Bir Türlü Gidişi Olmayan Bir Dert ve Yazmak, İnsanın Kendini Bulması, Gizlediği Kırılgan Yanlarını Dile Getirmenin En Kolay ve Anlaşılır Yolu...
Aşkların En Güzelini Yaşayıp, Hasretlerin En Çekilmez Olanını Çektiğide Kendisini Kendinden Başka Daha İyi Kaleme Alacak Biri Daha Yoktur... 

Bugün Bir Romanı Anlatır Gibi Anlatıyorum Yaşadıklarımı...
İnsanlara Nasıl Açıklayabilirim Cehennem Kalbini ve O Kalpte Cayır Cayır Yanmak İstediğimi...
Kendime Bile Açıklayamıyorum Seni Severken Kendimden Verdiklerimi Kaybettiklerimi Kabul Ettiklerimi...

Kaç Gündür Hayata Bağlanmamı İsteyenlere Sensizliği Anlatmanın Yollarını Arıyorum...

Yeteneksizlik Bende mi Yoksa Sensizlik mi Çok Ağır?
Evet...!
Sensizlik Zor ve Beni Zorda Bırakıyor... 
Anlatılamıyor, Yoksa Neden Susayım Konuşmamın En Çok Lazım Geldiği Anlarda?
Neden Küseyim, Sen Tam da Hayatın Kalbinin Attığı Yerde Kalp Atışım Olmuşken?
Neden Bir Nem Olasın Gözlerimde Canımın Taa İçine Seni Yerleştirmişken?
Yani, Geçmiş Zamanlardaki Varlığının Çokluğuna İnat Şimdilerdeki Yokluğuna Ağlıyoruz Hayatta Kalan Hücrelerimle...
Hayatta Kalan Diyorum, Çünkü Sen Giderken O Kadar Çok Yanım Gitti ki Peşinden Bir Ben Kaldım Bu Halimle Pek Bir Anlam İfade Etmeyen...

Her Nefeste Kaç Defa Sayıklamışım Seni Sevmeyi Kaç Defa Uyanmışım Hayalinin Dokunuşuyla Diye Soluklarımı Sayıyorum...
Yangınlar Var Yüreğimde Kelimelere Dökemediğim...
Sensizliğe Baş Kaldıran Bir Sen Var İçimde...
Sensizliğe Katlanamayan Bir Kalp Var Bedenimde...
Acılarımı Dillendiremediğim Kelimeler Dolusu Geçen Günler Var Dünde...
Tutmak İsteyip de Tutamadığım Ellerin, Bana O Anı Yaşatan Bakışların Sayısız Pişmanlık, Peşi Sıra Gelen Özlemler Var...
Anlatmak İsteyip de Anlatılamayan, Ölümü Bile Göze Alan, Küçük Bir Çocuğun Öpüşü Kadar Saf, Gurursuz Yaşamaya Cesaret İsteyen Masum Bir Sevgi Var Sana Adanmış...
Duvarlara Yaslanıp Beni İzleyen Karanlık Dün Geceden Beri Yüreğimde Konaklayan Bir Yalnızlık Var Odamda.. 
Sensizliğin İçindeki Suskunluğa Bürünmüş Benliğim... 
Dışarıda Karanlık Diz Çökmüş Geceyi Karşılıyor...
Yıldızılar mı?
Onlarda Sessiz Sessiz Göz Kırpıyor...
Öyle Keskin Bir Soğuk Yok, Sadece Üşüyorum... 
Ağaçlar Yapraklarına Sarıldıkça Yapraklar Şarkılar Mırıldanıyor... 
Bu Gece de Elim Yüzüm Hüzün İçinde...
Pencerenin Önünde Öylece Durmuş, Aslında Orda Olmadığını Kendime Anlatmaya Çalışıyorum... 
Yorgun Özlemlerime Bir Dokunsam Hıçkırarak Ağlayacaklar Belkide... 
Avuçlarımda Birkaç Damla Gözyaşı Bir de Yarım Kalan Hayatım Duruyor... 
Sanki Üzerime Devrilmiş Bütün Kaçışlar 
Bakışlarımı Doldurmaya Çalıştıkça Yaşlar Boşalıyor Gözlerimden... 
Gece Dibe Vurmuş...
Önce Paramparça Yalnızlığıma Bakıyorum Sonra Avuçlarımda Yer Etmiş Dünyama... 
Her Gece Yalnızlığımı Paramparça Edip İçimde Dünyamı Büyütecek Bir Şeyler Arıyorum... 
Bir Masalın Sayfasını Tek Başıma Okumak Çayı Sadece Kendi Bardağıma Doldurmak Acı Veriyor... 
Uslanmaz Hasretler Gibi İç Çekişlerim...
Çaresizce Biçare Ağlarken; Gözümden Akan Damlalar Suskunluğum...!
Oysa Her Bir Damla Sağır Edebilecek Kadar Şiddetli Bir Çığlık...
Kaybolmuş Günlerin Hesabını Sorar Gibiyim Kendime...
Satır Aralarıma Gömüldükçe Buğulu Gözlerimde Bir Sen Yine Geceyarısı Hayallerimdeyim...
Volkanlar Kadar Sıcak Kalbimdeki Yanan Alevlerde Sen ve Sessizlik Var Yine En Sevdiğim Türünden...
Aynaya Baktığımda Gözlerimde Gördüğüm Yine Sen...
Sen Varsın Gecemin Sessiz Namelerinde Gezinen ve Hayallerden Gerçeğe Döndüğüm Anda Karşımda Görmek İstediğim Sessiz Kalbimim Sesli Cümlesi Sen...
Acılar Biriktiriyorum, Şehre Dar Gelen Bir Hayalin Tam Ortasında Kederler Çoğaltıyorum...
Saklı DüşleriminKayıp Adreslerinde Bir Masala Dönüyor Sözlerim...
Zamansızlığıma Sığdıramadığım Derin Acılar Saklı Kimliksiz Düşlerimde... 
Kelimeleri Hüznün Rengine Boyarken Ardımda Yaşayamayacağım Her Şey Bir Uçurum Olup Çıkıyor Karşıma...
Seni Yaşarken Aşkı Yazıyorum Gökkuşağı Rengindeki Kalemimle...
Seni Anlatıyorum Telaşlı Telaşlı...
Gözlerimdeki Heyecan Ellerime Yansıyor...
İçten İçe Senin İsminde Yanıyor Pişmanlıklarım...
Yandıkça Acılarım, Küllendikçe Közlerim Seni Daha Çok Seviyorum...
Benliğimde Umutlarım Seninle Var Oluyor Sanki...
Yarını Bilemem, Ama Bugün Seni Seviyorum...
Dünden Daha Fazla Seviyorum...
Seni Sevdikçe Kelimelerim Ahenge Bürünüyor...
Gecenin Koynunda Adını Bile Bilmediğim Sözlerin Esaretini Yaşıyorum...
Silinmek İçin Yazılan Şiirlerim, Yanağımda Henüz Akmamış Yaşlarım Hayallerim Var, Sonsuz Düşlerim...
Ellerimden Kayıp Giderken Tüm Hayallerim Uzanıp Ardından Tutamıyorum...
Sol Yanımdaki Boşluğu Hissediyor Bedenim,Gitme Kal Demek İstiyorum, Diyemiyorum...
Haykırıyorum Seni Sevdiğimi: Susarak...
Hiç Bir Yere Ulaşamadıkça Daha Bir Seviyorum Seni...
Sana Olan Aşkımı; Çaresizliğimin Gözyaşlarıyla Suluyorum...
Bir Çığ Altında Kalıyorum Seni Gördüğüm Her Rüyadan Uyandıkça...
Aslında Baktığım Her Yerde; Gördüğüm Kadar Uzaksın Bana...
Ve Okuduğum Her Du'a Kadar Savunmasız Kalbim...
Yalnızlığı, Sevmeyi, Özlemi Anlatan Milyonlarca Şarkı Vardı Ama Hiç Biri Senin Sesinin Melodisi Kadar Tatlı Değildi...
Sesinin Ahengini, Sıcak Gülümsemeni Yada Dudağımda Bıraktığın Öpücüğü Hiç Bir Nota Hiç Bir Müzik Anlatamıyor...
Hep İçimdeki Özlemi Bastırmak İçin Farklı Şarkılara Vursam da Kendimi Her Birinin Notasında Senin Özlemin Kokuyor... 
Ve Şimdi Bu Şehir O Kadar Uzak ki Senden Her Gece Senin Yokluğunla Ayrı Bir Yangın Yerine Dönüşüyor... 
Ne Kadar Özlesem de Seni Ne Kadar Canım Yansa da Ne Kadar Gözyaşı Döksem de Bu Yangın Asla Sönmeyecek Gibi...
Ve Ben Her Gece Uzakları Anlatan Başka Bir Şarkı İle Kayboluyorum İçimdeki Şehrin Soğuk, Karanlık Sokaklarında... 
İçimdeki Şehrin Gökyüzünde Yüzün Beliriyor Geceleri, Gözyaşlarımla Karışık Bir Gülümseme Beliriyor Yüzümde... 
O Kadar Uzak ki Sana İçimdeki Şehir ve O Kadar Boş ki Sen Yokken Anlatamıyorum Yokluğunu... 
O Kadar Uzaksın ki İçimdeki Şehirden... 
Anlatmaya Yetmiyor Kelimelerim, Yazamıyorum Daha Fazla... 

Belkide Sen Hiç Farketmedin; Gecelerin Kayıp Zamanlarında Gözlerinde Işık Aradığımı...

Ve Hiç Farketmedin Belki Umut Koktuğunu...
Eğer Bilseydin; Ufuktaki Tepelere Doğru Niye Sızlandığmı Anlayacaktın...
Sen Bana; Okunmamış Bütün Şarkıların Bir Gün Okunacağını Anlatılmamış Bütün Masaların Anlatılacağını, Yazılmamış Bütün Şiirlerin Bir Gün Yazılacağını, Söylenmemiş Bütün Sözlerin Bir Gün Söyleneceğini Hisettirdin... 
Çünkü Sen Umut Kokuyordun... 
Bütün Ümitleri Hayalin Fısıldıyordu Kulağıma... 
Bak...!
Yüzüm Eskiyor Damla Damla Çoğalan Hasretinle...
Kapında Kahrediyorum Günlerce Gecelerce... 
Karanlığın Perdeleri İniyor Azalan Umutlarına... 
Bundadır Sesi Olmayan Karanlık Günlerimin Suskun Nameleri... 
Canıma Yakan Bu Hazan Hep Yokluğunun Eseri...

Bunları Yazarken Bile Gözlerim Dolu Dolu Oluyor...

Bu Nasıl Bir Şey? 
Nasıl Dayanılmaz Bir Şey Seni Özlemek... 
İçimdeki Bu Aşkı Nasıl Anlatacağımı Bile Bilmiyorum...
Tarifsiz Bir Şey Bu, Anlatamıyorum...
Düşünsene; Yıllardır Günlerdir ve Kaç Milyar Saniyedir Bu Hayattasın...
Yazık! 
Nasıl da Seni Tanımadan Geçmiş Onca Sene... 
Sanki Çok Geç Kalmış Gibiyim Bir Şeylere...
Sanki Peşinden Koşuyorum Sensiz Geçen O Günlerin...
Yanında Olmadığım Her Saniyeye Sitem Ediyorum...
Ömürse Yaşayacağım Seninle Yaşamak İstiyorum...
Bir Yudum Suysa İçeceğim Seninle Olsun İstiyorum...
Senin Olmak ve Nefesini Paylaşmak İstiyorum... 
Kimi Zaman bana "Sevgilim" Dediğin Anları Hayal Ediyorum ve İnan Bana; Ben Her Şeyi Hayalden Öte Gerçeğin En Acıtan Yerinde Yaşıyorum... 
İnadına Sevda Yollarında Cenneti Taşıyorum Gözlerimde... 
Sokak Sokak Kapı Kapı Sözlerini Arıyorum... 
Gökkuşağını Gördükçe Ağlıyor Siyahım... 
Yorgun Güzelliğimle Gülümsüyorum Şiirlerde... 
Derin Hüzünlerde Boğulsam da Sensiz Hiç Bir Şey Olurum Dizelerimde... 

Seni ve Sesini Özlüyorum... 

Gülüşlerini, Yüreğini Arıyorum Gözlerimin Mavi Denizlerinde Ama Bulamıyordum Sevdaya Dair Bir Nefes... 
Dudaklarımın Suyu Özlediği Gibi Gözlerini Özlüyor, Kurak Toprakların Yağmuru Beklediği Gibi Ilık Nefesini Bekliyorum... 
Her Şeyi Ertelemiş Senin Dudaklarından Dökülecek Bir Kaç Satıra Bırakmışım Kendimi... 
Sesinle Aydınlanacak Bir Kaç Cümleye Bile Razıyım...
Tek Bir Cümlene, Tek Bir Satırına Hasretim... 
Çölün Ortasında Susuz Kalmış  Gibi Hasretini İçiyorum... 
Seni Severken Özlemin Ateşinde Kavruluyorum... 
Özlemin Nice Boşluklar Açtı Yüreğimde... 
İsminin Geçmediği Cümlelerim Hep Kurak Sesinin Çınlamadığı Odam Karanlığa Düşmüş Yetim Bir Çığlık...
Nefesini Özlüyorum...
İçine Delicesine Çekip İki Dudağının Arasından Hayata Ödül Diye Bıraktığın Ilık Nefesini Arıyorum... 
Yok Saydığım Hayatımda Bu Kalabalıkların Mahşerinde Yalnızım Şimdi, Yapraklarını Göğsünde Dinlendirmek İsteyen Mahzun Bir Goncayım... 
Canıma Eziyet Eder Yokluğun... 
Dermansızım...
Yağmalanmış Düşlerim...
Hasretlerin Avazında Ağıtlar Yakıyor Gözyaşlarım... 
Damlalar Düştükçe Göğsüne Canlanıyor Hakikatler... 

Susmalı mıyım Şimdi?

Kapıları Çalıp Kaçan Bir Çocuk Gibi Saklanmalımıyım Bıraktığın Karanlıklara? 
Oysa Ben Hala Bıraktığın Gibiyim... 
Kimse Söküp Alamadı Seni Zavallı Benliğimden...
Bir Gün Gelirsin Diye Hep Bekledim Seni Karanlığın Ardından, Paramparça Bir Yürekle...
Başka Gölge Düşürmedim Dokunmadığın Sevdama...

Bin Defa Daha Sevsem Seni, Bir Defa Bile Göremesem, Bin Defa Vurulsamda Sana Bir Defa Bile Sevilmeden, Bin Defa Özlesem Seni Bir Defa Kavuşamadan Bir Kez Bile Dişmanlık Duymam... 
Yine de Seni Yaşamaya Devam Ederim...
Ne Güzel Şey Seni Yedi Renkte Sevebilmek Gökkuşağına İnat...
Tutabilmek Ellerinden Zincirlere İnat...
Susabilmek Seninle Sözcüklere İnat...
Sen Diyebilmek Her Kelimede Ben'e İnat...
Bir Tutku sun Bende, Sıcacık sın...
Hiç Bıkmadan Dinlediğim Senfonim, Mutluluğumsun...
Durmadan Yorulmadan Anlattığım Masalım, Aşk Öykümsün...
Özlediğim, Geceler Boyu Sayıkladığım Unutamadığımsın...
Aşkı Hissettiğim Sevdiğimsin...
Hayatımın Anlamı, Vazgeçemediğimsin...
Affet Sevgili...
Aşk Sarhoşu Gözlerinde Kaybolmayı Hasretlere Tutunmamı Sağlayan Yüreğinin Dallarını Özledim...
Yüreğin Titrediğinde Gözlerinin Benden Başkasını Görmez Olduğu Anları, Yüreğime Esir Düşüp, Zamana Savaş Açan Çılgın Düşüncelerini Özledim... 
Bana Uzanan Ellerini Tutabilmeyi Özledim... 
Durmasını İstediğim Zamanı, Her Gece Bir Köşene Sakladığın Şiirlerinin Haykırdığı Sevgi Sözcüklerini, Seni Yüreğimde Bulduğun Anlardaki Çocuksu Sevinçlerimin Çığlıklarını Özledim... 
Tebessümlerindeki Meltem Esintilerini, Seni Seviyorumların Sıcaklığını, Ben Seni, Ben Sevmeyi, Ben Bizi, Ben Varlığındaki Beni Bulmayı Özledim...
Tutma Kara Geceleri Uçup Gitsin Duman Gibi...
Seveyim Seni Bir An Gibi...
Hikayemiz Anlatılsın Şiirlerde, Şarkımız Söylensin Dillerde...
Soluk Ol Ruhuma Gir, Uyku Ol Geceme Gir, Aşk Ol Heceme Gir...
Seni, Sadece Seni Sayıklayayım...
Aşkımsın Kanımdasın...
Ruhumdasın Aklımdasın...
Şehirlerce Uzak Olsan da Sen Benim Canımdasın...
Kapama Gözlerini, Sesini Uzak Tutma...
Hadi Gel...
Gök Gürlemesin, Rüyalarımın Bir Yerlerinde Ağlayan Bir Kız Çocuğu Belirmesin Rüyalarımın Derinliklerinde Bir Yerlerde...
Hadi Gel...
Sokul Cümlelerime...
Lehçem Ol Söyleyemediklerimin...
Senden Başka Sevgili Bilmesin Yüreğim...
Dillendirmediğim Cümlelerimle Söylemediğim Özlemlerimin Tercümanı Ol... 
Avaz Avaz Bağır Beni...
Susmalarımda Sözüm Ol Dudaklarımdan Dökülen... Konuştuğumda Susuzluğum Ol Damarlarımda...
Avuçlarıma Süzülen Özüm Ol Canımda Tazelenen...
Sözüm Ol Dudaklarımda Bir Çay Misali Demlenen... 
Sevmelerim Ol...
Seni Severken Du'alarım Yorgun Düşsün Dudaklarımda...
Özlemim Ol... 
Yak Beni Her Cümlende...
Sana Varmak Olsun Her Yolculuğum...
Sana Kavuşmak Olsun Sonum...
Gel Hadi...! 
Bul Beni...
Gözlerimin İçine Gir, Kaybol Hatta... 
Yüreğinle Sar Sarmala...
Uzaktaki Yakınım...
Yangınım...
Tutuştuğum Bir Başınalığım... 
Yeri Göğü Yak, Varımı Yoğumu Al Hadi...
Her Şeyin Bir Çaresi Bar Derler Ya Hani?
Tek Çaren Olayım...
Sessiz Ol...!
Gecenin Karanlığına Değmesin Sesin... 
Usulca Bas Parmak Uçlarına, Öyle Gel Düşlerime...
Düşlerimde Hiç Bir Şey Düşünme Sadece Sana Olan Sevgimi Dinle...
Şşşşttt...!
Sessiz Ol... 
Benimsin Sadece Gecenin Sessizliğinde...
Sana Sonsuz Güvendiğim Yere Seni Hesapsız Sevdiğim Düşlerime Gel... 
Dindir Hasretimi...
Bitmemiş Düşlerim Nihayete Ersin Artık... 
Yıllardır Geciken Güneşim Doğsun...
Şu Bitmeyen Çilelerimin Günü Dolsun... 
Sancılarıma Düşlerimle Direniyorum...
Susma...
Sen Susunca Dönmeye Korkuyor Dünyam...
Tüm Renklerim Bir Anda Donuyor, Gecenin Zifirisine Benziyor... 
Hiç Yakışmıyor Bu Dilsiz Duruşun Yaşanılası Zamanlara... 
Kimsesiz Bırakıyor Sonunda... 
Susma... 
Konuşunca Sen Tüm Melodiler Siliniyor Kulaklarımdan, Adı Konmamış Çiçekler Açıyor Ruhumdan...
Sesinin Buğusu Var Ya?
Hani O İçimde Saklı Kalan Yere Dokunuyor...
ÜrpertiyorDderinlerimi...
Susma... 
Sen Susarsan Kimsesiz Kalırım Bu Dünyada...
Susma Sen, Sakın Susma...! 
Kelimelerinle Yaşat Beni...
Dilimde Bir Bekleyiş Var...
Gelip Bozmanı Diliyorum...
Çünkü Kendime Sözüm Var...
Göğsümde Dinlendireceğim Islak Dudaklı Başını...

Bu Şiiri Sana Yazdığımı Bilmeyeceksin...!

Satırları Birleştirip Mısralar Oluşturduğumu, İçimde Sana Yazmasını İçin Bir Şair Büyüttüğümü, İçimdeki Fırtınanın Saatte Kaç Kilometre Yol Aldığını, Yüreğini Yüreğime Kelepçelediğimi Bilmeyeceksin...
İnan Dönüşüne Bağlı Değil Sevdamın Büyüklüğü...
Yokluğuna ve İmkansızlığına Direnmek Her Şeyden Daha Anlamlıydı...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.