Biliyorum, Bilseydin Seni Bu Kadar Özlediğimi

 Bugün de Kayıp Mısralarıma, 
Anlamsız Cümleler Eşlik Ediyor... 
Ruhumun Çıkmaz Sokaklarında, 
Kayıp Bir Şehir Gibiyim... 
Kayıp Şehrin Sokaklarında Parça Parça Sessizlik, 
Avuç Avuç Sensizlik Var... 
Sen Duymuyorsun İçimde Kırılanları, 
Kırıklarımı Toplamıyorsun, 
Ve Ben Yine Birkaç Düşün, 
Birkaç Masalın, 
Birkaç Hikayenin Takatsiz Mısralara Tutunuyor, 
Çıkmaz Sokakların Rüzgarlarında Savruluyorum... 
Birkaç Tükenmiş Umutla, 
Birkaç Hasret, 
Birkaç Özlemle, 
Sonsuz Duyguların Belirsizliğinde, 
Sana Düşmeyen Düşler Eşliğinde, 
Hesapsız, 
Sorgusuz, 
İstemsiz Yalvarışa Esir Düşüyorum... 

Elbet Bir Gece Ilık Bir Rüzgarla Hayalin Konar Pencereme... 
Umudun Bittiği Yerde, 
Güneşe Hasret Kaldığım Bir Mevsimde, 
Çisil Çisil Yağarak Gönlümün Çiçeklerine, 
Mutluluğun Resmini Çizersin Hayallerime... 
Kalbimle Kalbin, 
Gözlerimle Gözlerin, 
Ellerimle Ellerin, 
Dudaklarımla Dudakların Arasındaki Uçurumları Kaldırırsın...

Biliyorum, 
Bilseydin Seni Bu Kadar Özlediğimi, 
Hayallerimin Virane, 
Umutlarımın Dağınık Olduğunu... 
Soğuk Duvarlardan Başka Gidecek Yerim Olmadığını... 
Uçan Kuştan Yerini, 
Yerde Gezen karıncadan İzini Sorduğumu;  
Elimi Uzatsam Tutar, 
Fısıldasam Yankımı Duyur, 
Hayallerimi Yakmaz,
Umutlarıma Kurşun Sıkmaz Gelirdin...
Gelmesen,
Gelemesen Bile, 
Sesinle,
Kokunla,
Nefesinle,
Kendinden Bir Haber Verirdin...