4 Kasım 2020 Çarşamba

Hayattan, Yıllardan Ölesiye Yorgunum...!

Üşüten Sabahlardan...! 
Buruk Gülüşlerden...! 
Bilinmez Boşluklardan...! 
İçimle Dışımı Birbirinden Ayıran Taze Hüzünlerden...! 
Derdimi Anlatacak Cümle Bulamamaktan...! 
Göstermediğim Yaralarımdan...! 
Mevsimlerimin Hazan, 
Rüyalarımın Karanlık, 
Umutlarımın Kırık, 
Gözyaşlarımın Kan Revan Oluşundan...! 
Kuytu Köşelerde Yutkunamadığım Çığlıklarla Ağlamaktan...! 
Yani Hayattan...! 
Yani Yıllardan...! 
Yani Bu Yüreği Taşımaktan...! 
Ölesiye Yorgunum...!!! 






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.