9 Kasım 2020 Pazartesi

Yarınsız Sabahlar...

Önemseyeceğin En Son Kişi Olsam da, 
Yaprak Dökümü Olan Ömrüme, 
Kırık Dökük Kalbime, 
Bugün de Ateşten Elleri İle Senin Özlemin Dokundu... 
Ama Sen Duymadın Sevgimin Haykırışlarını, 
Yakarışlarını, 
Yalvarışlarını... 
Satırlarım Özlemle Seni Çağırırken, 
Duygularım Tarifini Sende Yitirip, 
Sensizliği Hecelerken, 
Kuytularda Can Çekişip, 
Hasretinden Bitmişken, 
Sen Kayıtsız Kaldın Haykırışlarıma, 
Yakarışlarıma, 
Yalvarışlarıma... 
Ben Kaybolan Kadınlık Onurumu, 
Gururumu, 
Ruhumda Bıraktığın Ayak İzlerinde Seyrettim...! 

Şimdi Sensiz Geçen Her Andan, 
Zamandan Ümitlerim Yorgun Argın Düşüyorsa, 
Yağmurla Birlikte Ağlıyorsam, 
Üzülme, 
Tut ki Deli Deli Çarpan, 
Sevdalı Bir Yürek Taşıyorum... 
Tut ki Sevdan Gönlüme Prangalı, 
Söküp Atamıyorum... 
Tut ki Gözlerimde Perde Hayalin, 
Kaldırıp Atmaya Yetmiyor Mecalim... 
Çok Özlüyorum...!!! 
Keşke Kokunu İçime Derin Derin Çeksem, 
Sonra Yıllarca Yine, 
Yeni, 
Yeniden Seni Beklesem, 
Ya da İçime Mıh Gibi İşlemiş Sensizliğimle, 
Kaybolan Adımlarla,
Yarınsız Sabahlarda,  
Sonsuzluğa Yürüsem... 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.