18 Ekim 2017 Çarşamba

Yutkunamıyorlar...!

Bazı Kadınlar Vardır Hani,
Başka Severler,
Başka İşte,
Bambaşka Severler...
Akıp Geçen Zamana İnat, 
O'nu,
Sadece O'nu,
Yalnızca O'nu Severler,
Tek O'nu,
Yalnızca O'nu, Yazar,
Sadece O'na Yazarlar...
Özlemleri Hat Safhaya Ulaştığı Zamanlarda Şiirlere Dökerler O'nu, 
Yürek Kalemlerinden Dökülen Her Sözcükte Ruhunu Öperler...
Gönüllerinde ki Umutla,
Gözlerinde ki Heyecanla,
Yüreklerinde ki Çarpıntıyla,
Yaza Yaza Severler...
Resmi Etraflarını Kuşatır,
Gözlerinin Önüne Resmederler Duruşunu, 
Lisanlarından Tek Bir İsim,
İliklerinden Aşk Dökülür...

Bazı Kadınlar Başka Severler,
Başka İşte,
Bambaşka...
Sabırla Sever,
Sabırla Özlerler...
Dillerine Prangalar Vurur,
Susarak Feryat Ederler,
Bir Parça Umuttur Onları Yaşama Bağlayan, 
Bir Parça Hayaldir Sevgilerini Ayakta Tutan...
Sabah Gözlerini Açtıklarında Dünyaya,
Güneş Doğmaz Onlara,
Sabahlar Huzur Vermez...
Hüzünlüdür Saksıdaki Çiçekleri Bile,
Mutsuzluk mu?
Evlerinin Efendisi...!
Bezen Karıştırırlar Mazilerinin Sayfalarını, 
Okurlar Eskiyen,
Sararmış Mektupları,
Ağlamak İster Ağlayamazlar,
Zehirli Bir Bıçak Saplanır Yüreklerine,
Bir Yara Açar ki Derin mi Derin...

Bazı Kadınlar Başka Severler,
Başka İşte,
Bambaşka Severler...
Geceleri Karanlıktır,
Soğuktur,
Sessizdir...
Kayıp Ruhları  Döner Zaman Çarkının Dişlisinde,
Geceler Onlar İçin Dert Sağanağıdır,
Mutluluk Maskeleri Sahte...
Uyanıp Yanında Bulamazlar Ya Sevdiklerini?
Gözlerinin Ufkuna Yüklenir Kara Bulutlar,
Hüzün Şarkısı Söyler Yüreklerinde Esen Rüzgarlar,
O ki; Hüzünlerinde, 
Hicranlarında,
Dört Bir Yanlarındadır,
Bir Selamını,
Bir Kelamını Umutla Beklerler...
Nerden Bilebilirler ki Bir Anda Gideceğini,
Yüzüstü Bırakıp, 
Onu Ondan Alıp Bitireceğini...
Kolay Değildir Onlar İçin Acıları Tüketmek,
Gözyaşlarına Dur! Demek,
Bağıra Çağıra Severken, 
Sessizce Yitip Gitmek...
Binlerce Söz Gelse de Dillerine,
Susmayı Tercih Etmek,
Kimse Görmeden, 
Kimselere Görünmeden Sessiz Çığlıklarla Yitip Gitmek...

Bazı Kadınlar Başka Severler,
Başka İşte,
Bambaşka...
Ne Umutları Vardır,
Ne de Umuda Yürüyecek Derman Dizlerinde...
Karanlıktır Sokakları, 
Sağırdır Tüm Umutları, 
Dilsizdir Feryatları...
Yürekleri Çaresiz, 
Sözleri Sessizdir,
Kimseye Uzatmadıkları Elleri Vardır Artık,
Boğazlarına Kadar Kederleri...
İçlerini İnciten İç Sancılarını,
Eskiten,
Bitiren Yıllara Rağmen İçlerinde Taşırlar,
Çünkü Onlar Artık Limansız Bir Geminin Tek Yolcusudurlar...
Artık Ne Bahar Gülümsetir Onları,
Ne de Güneş;
Çünkü Bir Kez Sarılmıştırlar Mutsuzluğa, 
Aç Kalmışlardır Huzura... 

Umutsuz da Yaşanırmış, 
Halen Nefes Alıyorlar,
Ama Boğazları Düğüm Düğüm,
Yutkunamıyorlar...!
Gelselerdi Görebilirdiler Acılarını,
İyileştirebilirdiler Yaralarını...
Sormaz,
Sorgulamazdılar;
Neredeydin Bu Zamana Kadar? Diye...
Bir "Canım" Demeleri Yeterdi,
Kapanırdı Açılan Tüm Yaraları,
Bir "Seni Seviyorum" Cümlesine,
Hemen,
Oracıkta Can Verirdiler...

Bazı Kadınlar İşte,
Bazı Kadınlar Başka Sever,
Başka İşte,
Bambaşka Sever...!!!
                      ______________________

Anlamak Yerine Sen Hep Anlamamayı Tercih Ettin Beni...
Sen Başka Yolun Yolcusuydun Ama,
Ben Senin Yolundan Asla Dönmedim...
Sen Sevgimi Çöplüğe Fırlatıp,
Başka Sevgileri Seçtiğin Halde,
Ben Senden Vazgeçmeyi Bir An Bile Denemedim...
Varım,
Yoğum,
Her Şeyim,
Yani Ruhumun Zincirleri Senin Elindeydi,
Yüreğim mi?
Öl Desen Ölecek Kadar Sana Köleydi...

Ben Anlatamadım Bir Türlü Sana Aşkı,
Gücüm Yetmedi,
Çünkü Anlatmaya Çalıştığım O Bilinen Aşk Değildi,
Acıların En Pervasız Olanıydı...!






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.