11 Nisan 2013 Perşembe

Sıkıldım Bu Masala Yazılan Senaryolardan...!

Farkındayım, Her Geçen Gün Eksiliyor Kendimden Bir Şeyler Kaybediyorum...
Hava Kapalı...
Dışarıda Yağmur Var...
Yüreğim Kırgın...
Bir Yanım Eksik...
Nefes Almakta Zorluk Çekiyorum...
Halsiz ve Mecalsizim...
Ve Ben Çok Sıkıldım Artık "Bir Sevda Masalı" Adına Yazılan Senaryolardan...!
Sıkıldım Bu Aşk Masalıyla Alakası Olmayan Kişilere Sürekli Yakıştırma Yapılmasından...!
Usandım Sayfalarca Kendimi Anlatmaya Çalışıpta Anlatamamaktan...!
Her Yazdığım Yazıda "Acaba Bu Yazıdan Kime Pay Çıkaracaklar" Diye Düşünüp Kelimeleri Özene Bezene Seçmekten...!
Sıkıldım Hakkımda Bilgi Sahibi Olmayanların Hakkımda Fikir Sahibi Olmasından...!
Sıkıldım Herkesten, Sıkıldım Herşeyden...!
Sıkıldım Kendimden...!
Allah Aşkına Yapmayın...!
Hayata Tutunmama, Acılarımı Bir Nebze Olsun Hafiflemesine Sebep Olan Yazmaktan Beni Vazgeçirmeyin...!
Yürek Kalemimi Susturmayın...!
Yapmayın N'olur Yapmayın...!
Hayata Pamuk İpliğiyle Bağlanmışken Bu İpi Çekiştirip Kopmasına Sebep Olmayın...!
Üzüntü ve Mutsuzlukla Başladı Yine Bu Günüm Öyle de Devam Edecek...
Eğer Elimde Olsaydı Sevgiler Aşklar Tam Manasıyla Yaşansın Ölümsüz Olsun İsterdim...
Sende Doğmak, Sende Sen Olmak İçin Benim Adım Aşk Olsun İsterdim...

Ve İsterdim ki; Beni Geçmişten Bir Anı Olarak Kendini Kendinde Sakladığın Gibi Benin de Yüreğinde Sonsuza Kadar Hep Sakla...
Keşke Şu Bloga Sana Seni Yazdığımı Bilseydin ve Keşke Yazdığım Yazıları Okuyabilseydin...
Keşke Gözlerimden Akan Yüreğimden Taşan "Seni" Nasıl Bir Aşkla Sevdiğimi Anlayabilseydin...
Sen!
Sevmemem İçin Duygularıma Gem Vurmak Zorunda Bırakıldığım Adam...
Bitmesini Hiç İstemediğim En Güzel Rüyam...
Unutamadığım...

Unutma Sözü Dahi Edildiğinde Yüreğime Saplanan Dayanılmaz Acım...
Anlatmaya Kalksam Anlatamadığım, Sevmeye Kalksam Sevmekten Korktuğum Aşk'ım...
Dayanamadığım En Derin Acım, En Derin Sancım...
Her Aklıma Geldiğinde Yüreğime Yaş Olup Akan, Yüreğimde Irmaklar Gibi Çağlayan Adam...
Bundan Sonra Bilemeyecek Hiç Kimse Seni Ne Kadar Sevdiğimi, Bilmeyecek Senin İçin Öldüğümü...
Hep İçimde Kalacak Aşkım Hep İçimde Yanacak Deli Sevdam...
Ve Biliyorum ki İçimde Kaldıkça İçimde Yandıkca Beni Kahredecek, Ömrümü Tüketecek...!
Bundan Sonra Seni Ne Çok Sevdiğimi İstesende Bilmeyeceksin...!
Yüreğimi Yalnız Sana Açtığımı...
Kendimi Senin İçin Yaktığımı...
Yalnız Sana Yandığımı...
Yüreğimi Sadece Sana Ayırdığımı...

Sana Hasret Yaşadığımı Bilmeyeceksin...!
Bilmeyeceksin Seni Nasıl Düşündüğü mü...
Geceleri Rüyalarımda Gördüğümü...
Hayallerimde Gezindiğini...
Ruh'umda Dolaştığını Bilmeyeceksin...!
Yüreğimin Sana Dair Neler Fısıldadığını Duymayacak, Gözbebeklerimde Neler Yazdığını Bundan Sonra Okuyamayacaksın...!

Bu Sevgi Hep Sakıl Kalacak İçimde, Bir Sır Olacak Yüreğimde...
Bir Tek Kalemim Bilecek Sana Olan Sevdamı Bir de Gözyaşlarım...

İçim Yansa da Yüreğim Kavrulsa da Sen Üzülme Diye Bu Sevdayı Bitirdim Zannedeceksin...
Ve Asla Bilmeyeceksin Seni Nasıl Sevdiğimi, Bilmeyeceksin Sensiz Nasıl Tükendiğimi...!
Sana Olan Deli Sevdamı Sadece Dünlerim, Bugünlerim Yarınlarım Bilecek...!

İki Ayrı Dünyayız Artık Seninle...!
Say ki; Gelmedim, Görmedim, Gözlerimden Aşk'ın Dökülmedi Gözlerine, Gözlerimin İçi Sana Baktıkca Işıl Işıl Gülümsemedi…
Say ki; Yazmadım, Dökmedim Say Ruh'umdaki Sen'i Dizeler Yoluyla Ruhuna, An’lık Şiirler Nakış Nakış Dokumadım Sayfalara...

Say ki; Birbirimize Ulaştıramadığımız İki Ayrı Sestik ve Bir Boşlukta Yankılandık Durduk Seninle...
Say ki; Ne Sen Benim Beklediğim Sevgiliydin Ne Ben Senin Özlediğin Sevgiliydim...
Say ki; Yaşananlar Kocaman Bir Yalandı, Kurulmaması Gereken Hayaldi, Görülmemesi Gereken Rüyaydı...
Say ki; Senin İçin Ne Ateşlere Attım Yüreğimi Ne de Ağlattım Gözlerimi...!

Şimdi Veda Ediyorum Sana!
Bundan Sonra Hiç Bilmeyeceksin Gecelerce Nasıl Yandığımı Uğruna...
Artık Hiç Anlatmayacağım Beni Nasıl Parçalara Böldüğünü, Darmadağın Ettiğini...
Kalp Ağrılarımı, Gönül Sancılarımı, Ruh'umun Çektiği Azabı da Bilmeyeceksin!
İçimin Nasıl Daraldığını, Yüreğimin Nasıl Ağladığını, Sensiz Köşe Bucak Gizli Gizli Gözyaşlarına Boğulduğumu Bilmeyeceksin!

Artık Ne Yazmak Geliyor İçimden Ne de Aşkımı, Sevdamı, Hasretimi, Özlemimi Haykırmak...
Ben Susuyorum...!
Ne Kelimeler Kaldı Anlatılacak Ne de Duygular, Ne de İçimde Bir Dirhem Nefes...
Şimdi Sen İstediğin Kadar Yaz Çiz...!
İstediğin Kadar Haykır...!
Ama Kendi Duyacağın Kadar Bağır Çağır...
Çünkü Ben Artık Hem Dilsizim Hem Sağır...!

Kimbilir Belki de Bir Yok Oluştur Bu Susuşum...
Gecelerimde Gündüzlerimde, Seni Daima Hissedeceğimi...
Acılarda Boğulacağımı...
Sende Hep Tutuklu Kalacağımı...
Hayata Küseceğimi Bile Bile Susuyorum...
Aşk'ımı Sevda'mı İçime Gömerek, Mutluluğun İçin, Gözyaşlarımla Susmaya Ama Seni Asla Unutmamaya Gidiyorum...


Engel Olamıyorum Gözlerimden Yüreğime Akan Gözyaşlarıma... Yağmur Misali Akıyorlar İçerime...
Kimse Görmesin Kimse Duymasın İstiyorum Hıçkırıklarımı, Yüreğimde Kopan Fırtınaları...
Biliyorum Onun Yokluğunu Kaldıramayacağım...
Onsuzluğa Çok Fazla Dayanamayacağım...

Hasreti Yakacak Yüreğimi...
Ağlatacak Gözlerimi...
Biliyorum ki; Aşk'ta İmkansız Diye Bir Şey Yoktu...
Aşk İçin Dağlar Delinmiş Çöller Aşılmıştı...
Aşık İçin Vuslat, Sevgilinin Yüreğine Dokunmak Demekti; Tenine Değil...
Yüz Sürmekti Yüzüne; Omzuna Başını Koymaktı; Dizinde Sevdiğini Uyutabilmekti...
Sadece Nefesinin Sıcaklığıyla Yetinebilmekti...
Bir Ömrü, Bir Kaç Saate Sığdırabilmekti...
Ona Dokunmadan, Onu Ondan Almaktı Belki de...
Gözyaşlarını Zincir Yapıp, Onun Yüreğine Bağlamak; Bırakmamaktı...

Önce Aklımı Aldı; Başka Bir Şey Düşünemez Oldum, Sonra Sözlerimi Aldı, Ondan Başkasını Yazamaz Oldum...
Yüreğimin Onda Olduğunu Fark Ettiğimdeyse Çok Geçti...
Ben, Bende Değildim Artık...
Beni Benden Almış, Beni Benden Çoktan Çalmıştı...

Ben Ona Aşık Olmak Onu Sevmek Hiç İstemedim...
Öyle Bir Aktı ki Yüreğime, Öyle Bir Karıştı ki Benliğime  Engel Olmak İstedim, Bir Türlü Olamadım...!
İmkanı Yok Kavuşmamızın Biliyorum Ama Ne Çare ki Onu Deliler Gibi Seviyorum...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.