Kaç Kez Seni Sevdiğimi Anlatmalıyım?

Yüreğime Dokunuyor Hüzün Rüzgarı, İçimde Esip  Duruyor...
Yağmur Hüzün Yağdırıyor Üzerime, Hüzün Yağıyor Yüreğime...
Hüzünle Bakıyor Gözlerim...
Hüznü Konuşuyor Dilim...
Yüreğim Asi...
Yüreğim İsyanlarda...
Yüreğim Yokluğunda Kor Ateşler İçinde...
Gözyaşlarım Biçare...
Sevdam Suskun!
Nasıl Geçecek Nasıl Yaşanacak Bu Sensizlik?
Acıtıyor Sol Yanımı Derinden Bir Sancı!
Sahipsiz Duyguları Ağırlıyorum İçimde...
Buz Kesiyor Elim Ayağım...
Ilık, İnce Bir Kan Sızıyor İçime...
Yoruldum Artık Sevgili!
Canım Acıyor, İçim Kanıyor!
N'olur Yakma Canımı!
Acıtma İçimi!
Gittiğin Gün Uykularımı Çaldın Gözbebeklerimden...
Sevinçlerimi Kopardın Yüreğimden...
İzlerinde Avuttum Kendimi Yanarak İçin İçin...
Seni Tanımadan...
Hele Seni Böyle Deli Divane Sevmeden Yalnızlık Güzeldir Diyordum...
Oysa ki Senden Kaçılmazmış...
Yokluğuna Bir Gün Bile Dayanılmazmış Bilmiyordum!
Anladım Sensiz Yaşanmaz Bu Dünyada İmkanı Yok!

Bazen Gözümden Yüreğime Akan Bir Damla Yaş, Bazen İçimi Isıtan Güneş, Bazen Bitmek Tükenmek Bilmeyen Umudum, Bazen Ümitsizliğim Oluyorsun...
Bazen Yüreğimdeki Yarama Tuz Basıp İçimdeki Beni Öldürüyorsun, Bazen de Yarama Merhem Olup Canıma Can Katıyorsun...
Daha Kaç Kez Seni Ne Kadar Sevdiğimi Anlatmalıyım?
Sana Kavuşmak İçin Kaç Gece Karanlığa Işık Yakmalıyım?
Kaç Geceyi Sensiz Yaşamalıyım?
Kaç Sabah Senin Gelişini Gelemeyişini Beklemeliyim?
Kaç Sabah Hayalini Bana Çağırmalıyım?
Kaç Akşam Alaca Karanlığında Kaybolmalıyım?
Söyle Sevgili Kaç Defa Ölmeliyim?!
Kaç Defa Çağırmalıyım Seni Bana?
Kaç Hazan Yaşamalıyım?
Kaç Güz Geçmeli?
Kaç Karakış Geçmeli?
Söyle Sevgili Kaç Ömür Bitmeli?
Kaç Defa Sensiz Doğmalı?
Kaç Defa Sensizliğe Şiirler Yazmalı?
Sahi Sevgili Sen Nerdesin?
Ben Sensizliği İçime Çekerken, Ben Seni Yokluğunda Var Ederken, Ben Yokluğunda Seni Yaşarken Sen Nerdesin Sevgili?

Ahhh Suskun Sevdam!
Keşke Kalabalıktan Sıyrılıp Yalnızlığımla Baş Başa Kalabilseydim...
Düşünmeyi Unutup, Acılardan Sıyırabilseydim...
Kapkara İçi Dolu Bir Bulut Olmayı Bırakıp İçimdekileri Tüm Fırtınasıyla Akıtabilseydim...
Söyleyebilseydim...
Suskunluğumu Bırakıp Dökebilseydim Doyasıya Yaşlarımı...
Keşke Bu Kadar Zor Olmasaydı Haykırmak...
Saplanmasaydı Kalbime Yokluğun...
Keşke Gitmek Yerine Kalmayı Becerebilseydin Hayatımda...
Belki Bu Kadar Perişan Olmazdım....
Boğulmazdım Sensizlik Girdabında...
Tüm Acılara Birde Yokluğun Eklenmezdi...
Daraltıcı Havasıyla Bunaltan Şu Şehirde Birde Sensizlik Yarası Kanamasaydı Yüreğimde Belki Bir Nebze Daha Nefes Alabilirdim...
Keşke Bu Kadar Zor Olmasaydı Beni Sevmen....
Keşke Anlatabilseydim Hissettiklerimi...
Avazım Çıktığı Kadar Bağırabilseydim Seni Sevdiğimi...
Doyasıya Sarılsaydım Boynuna Bir Daha...
Bağrıma Yokluğun Yerine Varlığını Basabilseydim...

Sen; Yaşadığım Kadar Beklediğimsin ve Yaşayamadıklarım Kadar Sevdiğimsin...
Sen; Benim Yaşamak İstediğim Ama Yaşıyamadığım...
Sen; Doyasıya Sarılmak ve Omzunda Sessiz Sessiz Ağlamak İstediğim Ama Ağlıyamadığımsın...
Gel N'olur Sevgili Gel!
Yarın Güneş Doğmadan...
Kalbe Hüzün Dolmadan...
Sorular Çoğalmadan Gel!
Gel Sevgili!..
Bedenim Can Çekişmekte...
Bir Nefes Ver Bana...
Uzat Ellerini Tut Yüreğimden...
N'olur Sevgili Gel!
Özledim, Çokkk Özledim Seni...!

Hangi Dalı Tuttuysam Yapraklarında Gözyaşımı Bıraktım, Hangi Sevdaya Kucak Açtıysam Boşluğu Bağışladım Ömrüme...
Şimdi Mahçup Bakışlarımla Mazimi Selamlıyorum..
Geçmişim Selamımı Alır mı Bilmem Ama Bildiklerim Canımı Yakıyor..!
Bildiklerimin Sancısıyla Kıvranmaktansa Bilinmezliğin Karanlığında Yolumu Bulmayı Tercih Ederdim Oysa ki...
Kurumuş Bir Gül Yaprağından Medet Umar Haldeyken Hangi Şiiri Yazsam da Kurtulsam Bu Karanlıklardan?
Sorularımın Tümü Cevapsız Farkındayım...
Sonunda Anlıyorum ki Ben Hüzünlerin, Hiç Bir Otobüsün Uğramadığı Son Durağındayım..!

  Yaralı Bir Yürekten Ç/alıntı...