18 Aralık 2012 Salı

Yüreğimdeki Varlığına Ağlıyorum...


Merhametsiz Yalnızlığımın Bile Merhamet Dilediği Yerdeyim...
Kendisine Aşık Yalnızlığımın Bile Yalnız Kaldığı Gündeyim...
Her Sıkıştığımda Sığındığım Yalnızlığımın Bile Aciz Kaldığı An’dayım...
Yaz Diyorsun Ya Bana, Kalbin Kanar Yazarsam, Anlatamam Senin Boşluğuna...
Hiçbir Şey Koyamam Bıraktığın Yalnızlığa...
Nasıl Anlatacağım, Senin Bıraktığın Yalnızlığı İçimdeki Boşluğa?
Uymaz Kelimelerim Bu Şehrin Sessizliğine ve Yalnızlığına...
Susuyorum...

Aşkların Büyük Büyük Cümleleri, Yalnızlıkların Küçük Küçük Kelimeleri Varmış Anlıyorum..
Aşklar Konuşur, Yalnızlıklar Sessizmiş...
Boğazıma Kadar Sessizlik, İliklerime Kadar Yalnızlık Doluyum...
Unutmak Aşkından Daha Fazla Zaman Alıyor...
Unutmaya Çalıştıkça Yalnızlaşıyorum...
Yalnızlığımla Sana Yeniden Aşık Oluyorum...
Yalnızlığım Kadar Aşık Oluyorum Sana...

Yalnızlığım Kadar Seviyor, Yalnızlığım Kadar Özlüyorum Seni...
Yalnızlığımı Bile Unutuyorum Bazen, Seni Unutamıyorum...
Yalnızlığımdan Utanmıyorum, Sensizliğimden Utanıyorum...

Ben Bu Günümü Sana Ağlamak İçin Ayırdım...
İçimden Değil Bu Sefer, Bağıra Bağıra, Kalbimi Acıta Acıta!
Ben Bu Gün Dünyamda ki Yokluğuna Yüreğimdeki Varlığına Ağlıyorum...


Sensizliğin Her Dakikasında Bomboşum!
Meğer Senmişsin Beni Yaşatan Nefessiz Kaldım!
Bedenim Bende Ama Ruh'suz Kaldım!
Sen Ruh'umu Aldın Ben Sende Kaldım...!
Her Şey Düzleşti Birden Hayat Yok Sanki, Senmişsin Hayatım...
Sen Gittin Ben Ölüme Açıldım...
Gülmek Yok...!
Düş Yok...!
Hayal Yok...
Gerçek Yok...!
Hayat Yok...!
Nefes Yok...!
Senmişsin Herşey...
Şimdi Hiçbir Şey Yok...!
Hüznüm Saçılmış Her Yere...
Odam Darmadağın...
Tesellilerimi Kaybettim Bu Dağınıklıkta...
Aramak Kolayda Sevgili, Bulmak Var mı Sonunda Bilmiyorum...
Bildiğim Tek Şey Var Sen Yoksun ve Ben Tek Başıma Yaşıyorum Yüreğimdeki Sevdayı...

Koynumda Senin Boşluğunu Taşıyorum...
Göğsümün Sol Tarafı Yüzünün Şeklini Almış Gibi Duruyor...
Ruh'um, Sanki Bana Küsmüş Gibi, Arada Bir Uğrar Oldu Bedenime...

Ne Olurdu Sanki Sevgini Bana Saklasaydın...
Yastığında Biriktirdiğin Gözyaşlarını Beraber Kurutsaydık...

Ne Tuhaf, Gidenin Ardından Sözler Mırıldanabilmek...
Yazmak Ne Kadar Zor...
Yazmak Kolay mı Sanıyorsun, İnan Harflerde Asıyorum Çaresizliğimi...
Koynumda Ağır Bir Sevdanın Yüküyle Yaşıyorum...
Her Sabah Hayalinle Uyanıp, Sol Yanıma Bakıp Göremeyince Seni Yaşamak İnan Hiç Kolay Olmuyor...
Hep Bir Şeyler Eksik Kalıyor...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.