Nasılsa...!

Dilim, 
Sözüm Öyle Yorgun ki,  
Başımı Bile Çevirip Bakmıyorum Artık Umutlara... 
Sanki Hiçbir Şey Kalmamış Ne Önceden, 
Sonradan, 
Geceden, 
Şafaktan... 
Bekleyişler, 
Gelmeyişler, 
Her Gün Umut Edişler Benden Öyle Uzak, 
Öyle Ben'sizler ki...! 
Peki Ne Kalmış Hayattan Bana? 
Kim Gelmiş? 
Kim Gitmiş? 
Kim Kalmış?
Kim Ne Söylenmiş?
Kim Ne Susmuş? 
Bana Ne...!
Nasılsa, 
Gelen Yakacak, 
Giden Yakacak, 
Yine Sürgün Olacak Sükutum...!  
Nasılsa, 
Yüreğim Yine Ayaklarının Üzerinde Duramayacak, 
Saçlarıma Astığım Hüzün, 
Gittikçe Kalabalıklaşan Yalnızlığımı Dağıtacak...! 
Nasılsa, 
Anlamsız, 
Bomboş Zamana, 
Yüzümden Çalınmış, 
Bir Tebessüm Daha Dökülecek...!

Nasılsa, 

Araf ta Bir Yerde, 

Garip Bir Ruh Dinginliğiyle, 

Uyku Girmeyecek Gözlerime... 

Tutuşacak İçim Bu Sonbahar Gününde...! 

Hayali Gözlerimde Gezindikçe, 

Ömrüm Eriyecek...!  

Belki de Kendini Anlatamamış Bir Kadın İçin, 

Böylesi Çok İyi Olacak...! 

"Bir Sevda Masalı" Son Yapraklarını Döküyor...!

 Bu Gün de Saatin Tik Takları Yalnızlığıma Arkadaş... 
Yine Aynı Oda da, 
Aynı Resimde, 
Aynı Duygularla, 
Tükenmişliğin Sınırını Çiziyorum... 
Elimi Sana Uzattıkça, 
Umutsuzlukların, 
Çaresizliklerin Hıçkırıklarını Yudumluyorum... 
Dalgalı Bir Ömrün Ortasında, 
Umutsuzluğun, 
Çaresizliğin Girdabına Sürüklenmekten Ölesiye Korkuyorum... 
Biliyorum, 
Artık Yokluğumun Farkına Varmıyor, 
Gözlerin Varlığımı Aramıyor... 
Ne Kadar Haykırırsam Haykırayım, 
Sesimi Duymuyorsun... 
Nefesin Merhemken Bana, 
Yarama Üflemiyorsun...
Ve Ben, 
Aşkın Kör Karanlıklarında, 
Soluksuz Çırpınışla, 
Sevginin Yolunu Arayan Bir Tutsak Oluyorum... 
Tükenmişliğin Sınırında Sevdamı Yargılayıp, 
Prangaya Mahkum Ediyorum... 
Belki Gün Gelir, 
Gözlerim Dalıp, 
Geçmişe Yönelirken, 
Terk Ettiğim Anıların Ağırlığında Ezilmem...! 
Yağmurlarım Diner, 
Sularım Durulur, 
Güneş Benden Yana Doğar, 
Umutlarım Yeniden Canlanırken, 
Paramparça Duygularım Gözbebeklerimde ki Acıyla Buluşmaz...! 
Belki Gün Gelir Güneş Senin de Yüreğine Doğar... 
Ruhunun Buzdan Dağları Çözülür, 
Duyguların Çılgın Kasırgalar Üretir... 
Hasretin Kontrolden Çıkıp, 
Sözün, 
Nefesin Laf Anlatamaz Yüreğine, 
Çığlığını Ödünç Verirken Geceye, 
Rüzgar Olup, 
Tenimi Sevginle Okşarsın... 
Belki Bir Gece Vakti Usulca Gelir, 
Sana Susan, 
Sana Susayan Dudaklarıma Islak Bir Buse Kondurursun... 
Bu Duyguların Tutsaklığında Bir Sigara Daha Yakıp, 
Dengesini Yitirmiş Arzularımın Baskısı Altında; 
Sana Ait Hislerimi Ömrümün En Tenha, 
En Kuytu Köşesine Kilitleyip, 
"Sana Özel" Yazdığım Son Şiirimde Saklıyorum...
Yalnızlığın "Ben" Yüzündeyim Artık, 
"Bir Sevda Masalı" Son Yapraklarını Döküyor...! 
Hangi Hakla Aşkına Sarılıp, 
Hayal Kurmaya Cüret Edebildim Bilmiyorum...! 
Bana Layık Gördüğün Değer Bu İşte, 
Ne Diyeyim...! 
Ve Ben,
Yeni Bir Sevda Masalı Yazmayacağım,
Biliyorum...!

Hala Hasret Kokuyorsam...!

 Yokluğunun Ayazı Tenime Değdiği, 
Yüreğimin "Sen" Diye Titrediği Günlerde, 
Uzaktan Bir Ses Yankılanır; 
Alır Götürür Benliğimi... 
Satırlara Sığdıramadığım Hislerle, 
Sevdan Akar Dudaklarımdan... 
Yokluğunun Öncesinde, 
Yani Aşkın Eşiğinde Sen Olur Yüreğimin Her Yanı... 
Şiirlerim Tir Tir Titreyip Ürperdiğinde, 
Hasret Akşamlarında Üşürken Duygularım, 
Harflerim Sana Koşar, 
Bir Parça Düş, 
Bir Damla Yaşla, 
Çığ Olur Düşer Yollarına... 
Şiir Kokan Mevsimlerde, 
Aşk Kokan Sokaklarda,
Susuşlarımda ki Özlem Olursun...
Ama, 
Ruhunun Kıyılarına Vurduğum, 
Dalgalarında Boğulduğum Anlarda, 
Ne Sesin, 
Ne Nefesin Değer Kulaklarıma...
İşte O An, 
Dilim Lal Olur, 
Susarım... 
Yine Duyumsayamayacağım Kokunu Diye Korkarım... 
Yokluğunun Tam Ortasına Koyup Hayallerimi, 
Dünlerimde İzi Kalan Düşlerimi, 
Sürgün Ederim Umutlarımı... 
Ömrümden Ömür Çalan Saatlerde, 
Zamana Karşı Savaşmayı Bırakır, 
Düne Mahkum Vakitlerde, 
Yapayalnız Saatler Geçiririm... 
Yıllar Öncesine Zamanlara Göç Ederken Ruhum, 
Karanlık Hakim Olur Düşlerime... 
Uçurum Derinliği Dolar Gözlerime... 
Yokluğun Dokundukça İçime, 
İçimdeki Yangın İçin İçin Alev Alır... 
Bir Yanım Sonbahar Kadar Gri, 
Bir Yarım Sonbahar Kadar Çaresizken, 
Kimseye Duyuramadığım Sesimle, 
Zaman Geçtikçe, 
Karanlık Çöktükçe, 
Hasret Sürdükçe, 
Sensizlikten Kalma Bir Üşümüşlükle; 
Sevda, 
Aşk, 
Hasret Kokan Cümlelerle, 
Ölür Giderim  Kimsesizce...! 

Tüketilmiş Bir Ömür İçinde Bu Sevdaya Umut Biçiyorsam, 
Hasret Kokuyorsam Hala, 
Kurduğum Cümleler Adını Sayıklıyorsa, 
Sana Dair Bin Özlem Biriktiriyorsa Dudaklarım, 
İçimde Kopan Fırtınalar, 
Sanki Hiç Dinmeyecekmiş Gibi Esiyorsa, 
Yokluğunda Geceyi Yatırıyorsam Kollarımda, 
Ardına Ekleyip Mutlulukları, 
Umutla Bakamıyorsam Baharlara, 
Gün Kararırken Sensizlik Dolu Geceler 
Ellerini Uzatıp
Kucak Dolusu Umutsuzluklarla Sarılıyorsa Hala Bana, 
Gri Yalnızlığım Defalarca Adını Çınlatıyorsa Kulaklarımda, 
Dudaklarımda ki Öpüşlerinin İzini Silmeye Hala Cesaret Edemiyorsam, 
Uykumun En Derin Yerinde Uykularım Sana Bölünüyorsa, 
Hüzün Dolu Gözlerle Karşılıyorsam Hala Geciken Sabahları, 
İçimi Yakan Adını Her Nefeste Heceleyip Duruyorsam, 
Gidişinin Gölgesinde Bıraktığın Ayak İzlerin, 
Gün Doğumunun Alacakaranlığında Daha da Belirginleşiyorsa, 
Mısralar Arasında Kaybolan Gözyaşlarım Her Cümle Arasında Sana Susuyorsa, 
Yüreğim Aşkından Kuruyorsa, 
Gözbebeklerimde Seni Ararken,
Düştüğüm Boşluğun Beni Senden Uzaklaştıracak Korkusunu Yaşıyorsam, 
Adını Koyamıyorsam Hala Yokluğunla Geçen Zamanın, 
Seni Soluksuz Beklerken,
Her Geçen Gün Bir Parça Daha Koparıyorsa Sol Yanımdan, 
Ayaklarının Altında Ezdiğin Gururumu Görmezden Gelerek, 
Her Gece Seni Düşünme Zamanları Veriyorsam Kendime, 
Göremediğim Düşlerde Bile Düşlerime Düşüyorsan, 
Her Yeni Güne Yeni Bir Heyecanla Uyanıp, 
Gözlerinde Üşüyemiyorsam, 
Sensizlik Daha Bir Yalnızlık Yüklüyorsa Omuzlarıma, 
Uzağında Kalmamın Feryadı Hala Nefesimde Yankılanıyorsa, 
Kalbimde Bıraktığın Yara,
Kapanmamış Demektir Hala...!

Seni Var Etmeye Çalıştıkça Kendimi Yok Ettiğimi Sakın Bilme...!

 Öyle Yorgunum ki Akıp Giden Zamana Yetişememekten, 
Gün Batımı Yalnızlığımda ki, 
Kül Rengi Akşamların Serinliğinde Üşümekten... 
Gönlümün Sokaklarında Yorgun Hazan Rüzgarlarının Esmesinden... 

Aslında Senden Sonra Hiçbir Şey Değişmedi Hayatımda... 
Yine Dünyama Güneş Renksiz Doğuyor, 
Rüzgarlar Fırtına Misali Esiyor, 
Gecelerin Rengi Gri Oluyor... 
Ve Ben Senden Uzakta, 
Çok Uzaklarda, 
Mevsimler Ötesi Bir Zamanda, 
Düşler, 
Düşünceler Deryasında Senli Hayaller Kuran, 
Senli Zamanlara Dair Düşleri Olan Bir Kadınım Hala... 
Ve Ben Yine,
Bütün Ağırlığınca Sen İçimden Geçerken, 
Zincirlerin, 
Prangaların Ruhumda Bıraktığı Sızılarla, 
Bir Kelebek Sessizliğinde, 
Kanayan, 
Ağlayan, 
Utanan Duygularımla, 
Başımı Gömüyorum Her Gece Göğsüne... 
Düşlerimi Gömdükçe Düşlerine, 
Yanımda, 
Olman Gereken Yerde, 
İçimde, 
Benimle, 
Her Dünde Yarınım, 
Her Yarında Dünüm Olursun... 
Şefkatli Dokunuşlarla Silerken Gözlerimden Süzülen Yaşları, 
Sımsıkı Sarılırsın Bana... 
İçin İçimde Ezildikçe, 
Yandığım Yangınların Külü Dahi Kalmaz Geriye... 
Ne Zaman ki Gidersin; 
Hüzünler Girdabında Çürür Usulca Zaman... 
Yine, 
Yeni, 
Yeniden Bir Yalnızlık Boy Verir İçimde...
Deli Bir Fırtına Koparken Ruhumda, 
Gerçekler Kucaklar Hayallerim... 
"Gitmeseydi Keşke" Derim... 
"Gitmeseydi de, 
Biraz Daha Sarılsaydım... 
Biraz Daha Doysaydım"... 

Ne Önemi Var ki Yaşadıklarımın...!
Ben Seni Var Etmeye Çalışırken, 
Kendimi Yok Ettiğimi Bilmesen de Olur...
Yokluğun Yaralasa da En Güzel Düşlerimi, 
Ben Yine Düşlerimde Sever,
Sessizce Öperim Dudaklarından...
Çünkü Biliyorum, 
Sende Bu Vurdumduymazlık Oldukça, 
Bendeki Tükeniş Hiç Bitmeyecek...!
Üzüntülerime,
Hazanlarıma, 
Hüzünlerime,
Çok Geç Kalacak Ölüm...!

Keşke Hayatında Kelebek Ömrü Kadar Var Olabilseydim...

 Hayallerimin Avcuma Bıraktığı Yarınlardan, 
Hüzünlerimi İçselleştiren, 
Sancılı Bir Tebessüm Var Yüzümde Bugün... 
Senden Sonra Çok Mevsim Değiştirsem de, 
Ne Yüreğimde Bıraktığın Ayak İzlerin Kayboldu, 
Ne de Suretin Terk Etti Gölgemi...
Gözlerinden Uzak Sabahlara Uyanan Gözlerimde, 
Hep Sensizliğin Sesi Oldu... 
Her Gece Düş Gibi Düşünce Gözlerime, 
Hayalin Kaydı Gözbebeklerimden Kirpiklerime... 
Kül Rengi Şiirler Yazdıkça Ellerim,  
Yokluğunun Ateşinde Yandı Hayallerim... 
Mağlup Olmuş Umutlarla, 
Başka Bir Şehrin Başka Bir Sabahına Uyanırken, 
Sana Sustu Sırılsıklam Kelimelerim... 
Kaybolmuş Cümlelerimden Sesler Yükseldikçe,  
Hayaline Sarılacak Gibi Oldu Benliğim... 
Yorgun Soluklarımı Gecenin Sessizliğinde Yitirdikçe, 
Sesi Titreyen Çığlıklarım, 
Kulaklarına Varamadan Geri Döndü... 
Yüreğimin Aralığından Karanlık Sessizce İçeriye Dalarken, 
İçimin Göklerinde Çınladıkça Sesin, 
Gerçeklerle Kördüğüm Olan Düşlerin Sancısı Sardı Yüreğimi... 
Biliyorum, 
Bir Anlamı Yok Artık Sözlerimin, 
Ama Az Ya da Çok Bir Anlamı Olsun İsterdim Her Şeyin... 
Gururuma Rağmen Sana Giden Yolları Açmamın... 
Sana Bakarken Gözbebeklerinde Boğulmamın... 
Ellerini Tutarken Alev Alev Yanmamın... 
Dokunuşlarında Hesapsız Kaybolmamın... 
Sen Tadında Bir Aşk Yaşamamın... 
Seni Sevmekle Geçen Onca Zamanın... 
Senli Satırlarda Sensizliği Koklamanın... 
Gülüşlerimin Ardına Gizlediğim Gözyaşlarımın... 
Tenhalarında Büyüttüğüm Sana Dair Özlemlerin... 
İçimde Kelebekler Uçuşturan Duyguların... 
Adını Anmaktan Yorgun Düşen Dudaklarımın... 
Ellerini Cesaretle Tutan Ellerimin... 
Gözlerine Aşkla Bakan Gözlerimin... 
Senle Yaşadığım Günlerin... 
Senle Söndürdüğüm Gecelerin... 
Sana Fısıldadığım Aşka Dair Tüm Cümlelerin... 
Gözlerimin İçine Sakladıklarımın... 
Hatta Saklayamadıklarımın... 
İçimde ki Boşluğu Özleminle Doldurup, 
Hasretinle Süslemenin... 
Seni Sensiz Sevmekten Yorgun Düşmüş Gönlümün... 
Sıcak Nefeslerimin, 
Ilık Gözyaşlarımın Islattığı Her Hecenin... 
Kırık Dökük Hayallerimin... 
Değişmeyen Keşke'lerimle, 
Belki'lerimle Duygularımı Dillendirmenin... 
Uykusuz Gecelerde Sana Seslenişlerimin... 
Sana Adanmış Dizeleri Sensiz Gecelerde Tüketmenin... 
Ruhuma İşleyen Sevginle Seni Bilinmezlikte Aramanın...  
Uçuk Kaçık Hayallere, 
Hasretle, 
Sevgiyle, 
İsminle, 
Resminle Geçirdiğim Gecelerin... 
Umutlarımın... 
Hayallerimin... 
Günler, 
Aylar, 
Hatta Yıllar Sonra Ruhumu Yaralayan Yangınların,
Hala Sönmemiş Küllerinin... 
Sensizken Kocaman Bir Yalnızlık Olmamın... 
Keşke Hayatında Kelebek Ömrü Kadar Var Olabilseydim... 
Sana Dair Bütün Arzularımın Bedelini
Geceler Dolusu Yalnızlık Olarak Bana Ödetmeseydin...! 

Neyse...! 
Beni Anlamasan da Olur... 
Ben ki Çoktan Alıştım Kaderimle Yargılanmaya...
Yüzümde Nedametle, 
İçimin Zindanlarda Mahkum Kalmaya... 
Şimdi Gelsen de, 
Tutamazsın Kirpiklerimden Süzülen Yağmur Damlalarımı, 
Gözlerimde ki Acıyı Silip, 
Gözbebeklerime Mutluluğu Çizip, 
Bana Gülmeyi Öğretemezsin... 
Sen Bile Yaktığın Ateşini Söndüremezsin... 
Çünkü Ben Sana Anlatmadım Beni... 
Anlatamadım İşte Binlerce İnsan İçinde ki Yalnızlığımı... 
Ruhumun Sızısını, 
Kalbimin Yorgunluğunu, 
Sığınacak Tek Liman Diye Ruhuna Sokuluşumu... 
Sen Kokan Hislerimle,
Susmuş Cümlelerimle,
Rüyalarda Yalnız Seni Arayışlarımı...
Sensizliğin Canımı Alacak Olan Ölüm Olduğunu, 
Ben Sana Hiç Anlatamadım…!
Sen de Haklıydın... !
Bir Ömür Geçmezdi Benimle.... 
Ve Biliyorum;
Gözlerimde Tir Tir Titreyen Hayallerden Başka,
Varlığı Yoktu Bu Sevdanın...!
Galiba Bana,

Beni Kanattığın Her Gün İçin,
Binlerce Teşekkür Etmek Düşüyor...!

Sadece Seni Sevmekle Bitiyor muydu?!

Sadece Seni Sevmekle Bitiyor muydu?! 
Anlatmaya Dilimin Dönmediği O Duyguyu Hissetmek, 
Ama İzah Edememek... 
İçine Düştüğüm Girdapta, 
Düşüncelerimi, 
Hasretimi, 
Özlemimi, 
Arzularımı, 
Umutlarımı Gözlerimde Saklamak... 
Sevdanı Yüreğimde Büyütüp, 
Zihnimi, 
Ruhumu, 
Benliğimi Sakinleştirip, 
Aşkla Gizliden Sevip, 
Yüreğimin En Derinlerinde, 
Gizliden Seni Yaşamak...

Sadece Seni Sevmekle Bitiyor muydu?! 
Uçsuz Bucaksız Denizlere Yelken Açarcasına, 
Ellerine Dokunmayı İstemek, 
Ama Çekinmek... 
Sımsıkı Sarılmayı İstemek, 
Ama Cesaret Edememek... 
Nefes Nefese Kalırcasına, 
Elini Tutmadan, 
Nefesini Hissetmeden, 
Tenine Dokunmadan,  
Kokunu Duymadan, 
Soluğunun Sıcaklığını Yüzümde Hissederek, 
Mevsimlerin Fısıldadığı Nağmeleri Duyarak, 
Tek Kişilik Devasa Bir Aşkı Yaşamak... 

Sadece Seni Sevmekle Bitiyor muydu?! 
İlmek ilmek Dokuduğum Düşlerimi, 
Bitmek Bilmeyen Suskunluklarımda Yinelemek... 
Aşk Deseler, 
Sen Sayıklamak... 
Yaz Deseler, 
Adını Yazmak... 
Çiz Deseler, 
Suretini Çizmek... 
Ellerinin Sıcaklığını, 
Ellerimdeymiş Gibi Hissetmek... 

Sadece Seni Sevmekle Bitiyor muydu?!
Acıya, 
Kedere, 
Hasrete, 
Koşar Adım İlerlemek... 
Unuttum Dedikçe, 
İçimde Seni Büyütmek... 
Unutmayı İstedikçe, 
Suretini Beynime Kazınmak... 
Yalnızlığımdaki Kimsesizliğimi Kucaklayıp, 
Gecenin Renksizliğinde, 
Kalabalıkların İçinde Sensiz Yaşayıp, 
Sensiz Yaşlanmak... 

Sadece Seni Sevmekle Bitiyor muydu?! 
Nefesimi Tutup, 
Heyecanıma Ket Vurmak... 
Kendimi Sende Ararken Yanmak, 
Kor Olmak... 
Unutmak İçin Değil, 
Kendimi Avutmak İçin Seni Şiirlere Sığdırıp, 
İçimi Çeke Çeke, 
Varlığını Mısralarıma Hapsederek, 
Hasretlerle, 
Özlemlerle Dolu Bir Yaşamda Yaşamak... 
Unuttum Derken Bile Seni Hatırlamak...
İçimdeki Aşkı Ben Hariç, 
Herkesten Saklamak... 

Uzaklarda, 
Ama Çok Yakınımda Olanım... 
Yakınımda, 
Ama Hep Uzağımda Kalanım... 
Sevmekten Hiç Bıkmadığım, 
Unutmayı Asla Başaramadığım, 
Her Unuttum Diyen Unutsaydı Sevgisini, 
Aşkın Bir Anlamı Olur muydu?  
Yaşananların Adına; 
Aşk, 
Sevgi, 
Sevda Dense de, 
Bu Tam Ölüm Kalım Savaşı...! 

Kovma Beni Kalbinden...!

Biliyor musun?
Ben Hiç Düşlerimi Biriktirip Avuçlarımda, 
Rengarenk Gülüşler Yeşertemedim Gözlerimde... 
Dalımdan Dökülecek Tek Bir Yaprağım Olmadığı Halde, 
Hep Güzdü Düşen Payıma... 
Yaşadığım Ne Varsa İçimde, 
Yaşanmamışlarım Kadar Acı... 
Dört Bucağı Hüzün Kokan Yalnızlığımın,
Öyle Yorgun ki Ayakları...! 
Eğer Bir Gün Senden Uzağa Kaçmak İstedikçe, 
İçimde ki Sessiz Çığlıklar Büyürse, 
Umutlarım Yıkık Dökük Yarınlarda Bata Çıka Çırpınırsa, 
Gözümden Irmaklar Coştuğu An, 
Hasretim Son Demine Gelirde Özlem Duyarsam Sana, 
Sımsıcak Sarılmak, 
Gözlerinin Derinine Kaybolmak İstersem, 
Yani, 
Suskun Ruhumun Figanlarıyla, 
İçime Sığmayan Duygularımla Gelirsen Yanına, 
Yalvarırım Kovma Beni Kalbinden...
Başımı Göğsüne Yaslamışken, 
Hücrelerimdeki Varlığını Duyumsamayıp, 
Sana Sürgün, 
Sana Yetim Halimi Poyrazlara Teslim Etme...! 
Hayallerimi Bırakıp Gözlerimin Kuytusuna, 
Bir Avuç Düş Bırakma Senden Geriye...! 
Kırık Kalpler Şehrinde, 
Hazan Yağmurları Yağdırma Üstüme...!
Saatleri Durdurup, 
Resimlerinde Konaklarken Bakışlarım, 
Atma Beni  Zamanın Sessizliğine...! 
Alıştırıp Beni Duygularımın Yenilgisine, 
Her Gün Biraz Daha Çoğaltıp İçimdeki Gurbeti, 
Yalnızlığımın Öteki Yüzüne Yalınayak Yürütüp, 
Ruhumun Karanlık Tünellerinde, 
Kaybolmama İzin Verme...! 
Yaşamının Çıkmaz Sokaklarında Yorma Gülüşlerimi...!
Yüreğimin Payına Düşen Kırık Dökük Bir Yalnızlık,  
Yıkık, 
Viran Bir Sessizlik Olmasın...! 
Titreyen Sesim, 
Üşüyen Gönlüm Dolanmasın Saçlarıma...! 
Esaretim Olurken Sensizlik, 
Büyümesin Sancısı Bekleyişlerimin...! 

Yüreğimin Derinliklerinden Sana Sımsıcak Bir Teşekkür...

 Sen Gittin Biliyorum, 
Ama Ben Hala Seni Yazıyorum... 
Çünkü Sen, 
Öylesine Bir Sevda Değildin, 
Başkaydın, 
Bambaşka... 
Anlat Desen, 
Hiçler Arasından Seçtiğim, 
Hiç Yaşanmamış Gece, 
Hiç Görülmemiş Rüya, 
Hiç Çizilmemiş Resim, 
Hiç Söylenmemiş Şarkı, 
Prangalar Vurulmuş Duygu Seli Derdim... 
O Buluştuğumuz Gün Vardı Ya? 
Hani Bakışlarımızın Buluştuğu, 
Duygular Bulvarında, 
Ruhumun Rengarenk Kelebekler Gibi Kanatlandığı? 
İşte O Gün Sadece Sana Özeldi... 
Onca Yolu Aşıp, 
Seninle Edilen Birkaç Saatlik Sohbet, 
Sensiz Geçecek Yıllara Bedeldi... 
Bil ki; 
Odamın Duvarları Yokluğunun Solgun Rengini Aldığında, 
Kalbimin Özlem Ağıtları Yaktığı Anlarda, 
Seni, 
Bir Nefes Gibi Ciğerlerimde, 
Hava Gibi İçimin Odalarında Hissettikçe, 
Yalnızlığıma Bir Ses, 
Bir Nefes Gibi Düştüğünde, 
Hayal Denizine Daldığım O Doyumsuz Zamanlarda, 
Sen Dolandıkça Zihnime, 
Yüreğime, 
Ömrümün Issız Yamaçlarında Dolaştıkça, 
Sen Akacak Göz Pınarlarımdan... 
Kırmayacağım Yürek Kalemimi...! 
Hep Seni Yazacak...! 
Ve Ben Yolculuk Ettikçe Ruhuna, 
Hayalin Ruhumu Saracak... 
Her Hecede Seni Okuduğumu, 
Her Şarkıda Seni Mırıldandığımı, 
Kimse Bilmeyecek, 
Kimse Anlamayacak Aklımdan Senin Geçtiğini... 
Sen Unut! Dedikçe, 
Ben Sana Daha Çok Sevdalanıp, 
Aşktan Yana Yaşanacak Ne Varsa, 
Amenna ve Saddakna Deyip, 
Ölümüne Yokluğuna Direneceğim...! 
Ve Beni Hayata Bağladığın İçin, 
Yüreğimin Derinliklerinden Sana Sımsıcak Bir Teşekkür Göndereceğim...

Neler Vermezdim ki Bir Avuç Mutluluğa...

Gözlerimin İçine Yuva Yapmış Hayallerimle, 

Keşkelerimle, 

Belkilerimle,

Yine Zaman Tünelinin Çıkmaz Sokağındayım... 

Ne Tadı,

Ne Huzuru,

Ne Arzusu,

Ne de Muradı Var Günümün...

Yine Gam...

Yine Hicran...

Yine Hüzün...

Oysa Ben Seni Tanıyınca Umutsuzluklarımı Bırakmış,

Mutsuzluğumdan Vazgeçmiş,

Sende Eksik Yanımı,

Umutlarımı,

Düşlerimi Bulmuştum Değil mi?

Sende Bulmuştum Değil mi Hayatta Yitirdiklerimi?

Ertelediklerimi,

Unuttuklarımı,

Özlediklerimi?

Özlemlerimin,

Umutlarımın Hepsi Sende Diye,

Tüm Cesaretimi Toplayarak,

Yürümüştüm Değil mi Olmazların Üzerine?

Sonbaharına Gelen Ömrüm Korkmamıştı Değil mi;

Seninle Başlayan, 

Seninle Devam Eden, 

Ve Seninle Bitecek Olan Yalnızlığında,

Yarım Kalmış Mevsimlerini Yaşamaktan?

Özlemlerim Olmalıydı Senle Dolu, 

Dualarım Olmalıydı Sana ve Kendime Dair Değil mi? 

Ama Sen Ruhumda Nereye Dokunsan Ayrılık Bıraktın,

Hep Eksik Kaldı Duygularım Yaşanmaya...

Sen Hasreti Reva Gördükçe Bana,

Alıp Götürdün Gücümü,

Aşka Olan İnancımı,

Sevilmeye Olan Özlemimi,

Gözlerindeki Yeniden Doğuşumu,

Aşkınla Hayat Buluşumu...

Yüreğinin Derinliklerinde Kaybolmak İsterken Gönlüm,

Alıştırdım Gönlümü Seni Saklı Yaşamaya...

Sayende Öğrendim Yürümeyi Öğrenmeden Koşulmayacağını...!

Bir Dilenci Gibi Avuçların Sana Açılmayacağını...!

Öğrettim Kalemime Yaz! Deyince Seni Yazmamayı...!

Öğrettim Kalbime Yar! Deyince Sana Akmamayı...!

Öğrettim Kendime Ümitsizce Ayak İzlerini Kaldırımlarda Aramayı... 

Öğrendikçe Seni Sevmeye Hakkım Olmadığını,

Öğrettim Gönlüme Zincirler Vurmayı... 

Sana Saplanan Kalbimi Yerinden Söküp Atmayı... 

Hislerimin Canımı Acıtmasına Razı Olup, 

Sana Giden Yollarımı Kesmeyi... 

Oysa Neler Vermezdim Sensizliğimin Senle Dolmasına...

Neler Vermezdim ki Bir Avuç Mutluluğa...

Biliyorum;

Seninle Her Şey Güzel Olurdu...

Birbirimize Sımsıkı Sarılıp,

Gelecek Günlerin Hayalini Kurmak,

Sabahlara Kadar Konuşup Uykusuz Kalmak...

Biliyorum;

Yaşlanmak Çok Güzel Olurdu Seninle...

Hatta Ölmek Bile...!

Nefessiz Kaldığım Şiirlerdesin...

 Hiç Unutulmadın... 
Sol Yanımda ki Aşkın, 
Hiç Kabuk Bağlamadı... 
Sensiz Kaç Gün Geçti,
Yokluğunu Anlatmaya Çalıştığım Cümlelerime,
Kaç Acı Çektirdim? 
Ardından Kaç Gözyaşı Döktüm? 
Kaç Kalem Bitirdim?  
Kaç Defter Eskittim?
Bilmiyorum...!
Şimdi Sen, 
İçimden Geçen Milyonlarca Cümle Arasında, 
Nefessiz Kaldığım Şiirlerdesin... 
Bir Aşkın Gölgesine Bırakılan Hayallerde, 
İliklerime Kadar Hissettiğim Yalnızlıktasın... 
Dudaklarımın Arasına Mühürlediğim, 
Sen'lerdesin... 

Bugün Kimleri Kattın Ömrüne?

Sessiz Zamanların Öksüz Saatlerinde, 
Vefasızlıklar, 
Dudak Isırtan Acılar, 
Mutsuzluğa Yol Alan Sancılar...! 
Aşk mı? 
Arapsaçı...! 
Sitemler mi? 
Kimsesiz...! 
Sahi, 
Sen Nasılsın? 
Hani Sen, 
Nereye Gideceğini Bilmeyen Bir Bulut Gibi Savruluyordun Ya? 
Ne Zaman Gözlerine Baksam, 
Koca Bir Boşluk Görüyordum Ya? 
Güz Akşamlarından, 
Ayaz Sabahlara Doğardın Ya? 
Baharlar Bile Yeşertemezdi Ya Ruhunu? 
Bugün Neler Ekledin Düşlerine? 
Kimleri Kattın Ömrüne? 
Eksik Yanların Doldu mu? 
Kapandı mı Yaraların? 
Tam Oldu mu Mutlulukların? 
Ben mi? 
Ben, 
Kimliği Belirsiz Bir Aşkla, 
Adını Koyamadığım Keşkelerle, 
Sessizliğin Rıhtımında, 
Tatmadığım Hüzünlerle, 
Bugün de Hayat Yorgunuyum... 
Bugün de Umutlarımın Ahları Ayyuka Çıkmış, 
Gönlüm İpsiz Bir Kuyuda Mahkum Kalmış... 
Kıblesini Kaybetmişler Gibi, 
Kaderime Ağlıyorum... 
Ben mi? 
Bugün de Benden Gitmiş Olsan da, 
Sen Varmışsın Gibi Yaşıyorum... 
Uzak Değilsin Bana; 
Şuramda, 
Sol Yanımda, 
Senli Satırlarımda, 
Seni Anlattığım Sayfalar Dolusu Mısralardasın... 
Ruhumun Kıyısından Geçerken Hayalin, 
Yüreğim Bazen Umuda Kanat Çırpan Bir Kuş Olup Sana Uçuyor, 
Bazen Senli Düşlere, 
Senli Hayallere Göç Ediyor... 
Gurbetim Oluyor, 
Sol Yanıma Düşüp, 
Gözlerimden Mısralarıma Süzülüyorsun... 
Sözlerim Olup;
Satırlarıma Sen Olarak Düşüyorsun... 
Ben mi? 
Bugün de Titretti İçimi Sesin... 
Öyle Bir Bağladın ki Zihnimi;
Ne Bir Şey Diyebildim,
Ne de Ses Çıkarabildim...
Yani Anlayacağın,
Bugün de Sustum...!
Dökemedim Tüm Çıplaklığıyla Yüreğimdekileri...
Anlatamadım İçimde Nasıl Hayat Bulduğunu...
Hissettiremedim Yokluğunun Verdiği Acıyı...
Ben mi?
Bugün de Kalbimin Orta Yerine Yerleştirip Seni;
Elimi Uzattım Sana...
Yüreğimden Gelen Sessiz Serzenişlerle,
Suskunluğuma Yenik Düşmeden,
Eksik Kalanları Gözlerimden Dökerek,
Öldükçe Yaşanan,
Yaşadıkça Ölünen Bir Sevda Çizdim Sayfalara...
Gözyaşlarımı Bıraktım Paramparça Yırttığım Kağıtlara...
Sende Bana Uzatsaydın Ellerini, 
Dokunacaktın Aşkıma...
Kendini Görecektin Umutlarımda...
Sana Akan Ömrüme Tutunacaktın...

Hiç mi Kalamadım Hatıralarda?

Bir Kez Sevdaya Düşmeye Görsün Gönül,
Her Çileyi Bal Niyetine Tadar...
Sevgili İster Uzak Olsun İster Yakın,
Dayanması Güç Bir Yangınla Yanar...
Hazan Akşamlarının Hüznü Sesine Sinerken,
Bakışları İmkansız Düşleri Çağırırken,
Bir Bakışın İçine Yılları, 
Hatta Asırları Sığdırır...
Şiir Şiir Kanarken Gözleri,
İmkansızlık Kavururken Soluğunu,
Ruhuna Hicranlı Güz,
Ömrüne Dinmeyen Kış Olanı,
Hasretle Demleyip Ruhunun Caddelerinde,
Mutluluktan Yoksun Bir Sevda Masalına,
Öylesine Derin,
Öylesine Hazin,
Fütursuzca Akıtır...
Saklanmaya Çalışsa da Anıların Ardına,
Sevdasının Çırpınışlarını Yüreğinde Hisseder...
Hüzünleri Sırılsıklam,
Arzular Alev Olur Yüreğinde...
Çiy Taneleri İle Yıkanırken Gözleri,
Yüreğindeki Sevdalısına,
Yağmur Misali Yağmak Gelir İçinden...
Bağrında Yanan Ateş Isıtmadıkça Bedenini,
Bir Gece Vakti Sevdiğine Salıverir Hayallerini...
Yaşayamadıkları,
Anlatamadıkları,
Duyuramadıkları İle,
Gökkuşağı Olur Yağmur Sonrası...
Yüreğinde Eylül Güneşleri Taşırken,
Gölgesi Olmayan Uykusuz Uykularda,
Hicran İle Vuslatı Birlikte Yudumlar...
Sonrası Ne Gam...!
Sağır Kulaklara İnat,
Sen,
Hep Sen,
Yine Sen,
Evvelim de Sen,
Ezelim de Sen,
Ebedim Sen, 
Ben Sende Denizim,
Sende Okyanus,
Sende Umman Der,
Yaşar İşte, 
Biraz Eksik,
Biraz Yarım...!

Bugün Ne Dünya Dönüyor,
Ne de Zaman Akıyor...!
Bugün de Kalbimin Her Caddesinde,
Her Sokağında İhtilal Var...!
Bugün de Arzularıma Paslı Zincirlerden Gem Vurmuş,
Sevdama Yasak Koymuş,
Olmayacak Dualara Amin Demeye Hazırlanan Dudaklarıma,
Mühür Vurmuşum...!
Bir Sarhoşluk Hali Bu,
Belki de Yılların Yorgunluğunun Ruhumda Birikmişliği...
Benliğime Yüklenen Gerçekler,
Ne Kadar da Ağır...!
Bittim mi Ben?
Hiç mi Kalamadım Hatıralarda?
Sahi,
İnsan Kaç Kez Anlamlar Katmaya Çalıştıkça,
Anlamsızlaşan Hayatta;
Öksüz Hecelerine,
Yetim Cümlelerine,
Yarınsız Dünlerine,
Uykusuz Gecelerine,
Sürgün Düşlerine Teselli Arar?
İç Çekişlerine Kattığı Ahlarıyla,
İnsan Kaç Kez Özler?
Kaç Kez Ağlar?
Hayallerini,
Düşlerini Kaç Kez Sessizce Sindirir Nefesiyle?
Kaç Yıl Yorularak,
Düşerek,
Kalkarak,
Tökezleyerek Yürür Aşılması Zor Olan Yollarda?
Hak'tan Gelen Haktır Diyerek,
İnançlarıma Tutunarak,
Kaç Kez Mutluluk Zerreleri Bulmaya Çalışır?
Sahi,
Kaç Acı İmtihan Etti Beni Bu Güne Kadar?
Nöbeti Bir Ömür Süren,
Kaç Gece Yaşandı Hayatımda?
Her Şeyi Sabrımın Bağrına Gömerek,
Esaretinin Gölgesinde Kaç Hayalim Kısıtlandı?
Kaç Kez Nefessiz,
Düşsüz,
Ümitsiz Kaldım?
Bir Ömür Süren Yalnızlığımda, 
Sevgiye Aç Yüreğimin Feryatlarını Kaç Kez Susturmaya Çalıştım?
Siyahın Her Tonu Mevcut Olan Ruhumu,
Duygusuzca Kaç Kez Fırtınalarla Savurdum?
İliklerime Kadar İşlemiş Hasretlere,
Bütün Varlığımı Çepeçevre Saran Özlemlere, 
"Yeter Artık, Bitin! Diye Kaç Kez Bağırdım? 
İçimde Hiç Uslanmayan Yangınlara,
"Yeter Artık, Sönün!" Diye Kaç Kez Haykırdım?
Hayatıma Giren İnsanların Gerçek Yüzünü Gördükçe,
Zor Gecelerde,
Yalnızlığın Koynunda Kaç Kez Buldum Kendimi?
Hayatım Umutsuzluğun Ta Kendisiyken,
İçimdeki Umutlar Bile Umutsuzluk İçindeyken,
Ne Anlamı Var ki Bazı Şeyleri Sorgulamanın...!
Çünkü,
İhtimali Bile Olmayan Bir Aşka,
Hayallenmek,
İmkansıza Sevdalanmaktı Benimki...
Ki Zaten,
Aşk Denilen Bu Sevda Masalının,
Kimsesi de Olmadı...
İstemeden,
Haddim Olmayarak Sevdim...
Ona Çok Uzakken Bile,
Onu Sevmenin Doruklarında Gezindim...
Ben İstemedim,
O Girdi Kalbime,
Cümlelerinin Sıcaklığı İle Isıttı Kendine...
Kokusunu Tüm Hücrelerime Dağıttı,
İnkar Ettiğim,
Yok Dediğim Ne Varsa İnandırdı...
Onu İlk Gördüğümde,
Sesini Duyup,
Kokusunu Duyumsadığımda,
Soluğundaki Közle,
Ateşe Verdi Ruhumu...
Aldığım Her Nefeste, 
Attığım Her Adımda,
Sokaklarda, 
Kalabalık Arasında Ben Hep Yalnızdım,
Ama Onu Sevmeyi Hiç Unutmadım,
Özlemeyi Bırakamadım...
Düşündükçe Varlığını,
O Koktukça Tüm Hayallerim,
Umutlarımı Ona Biriktirmekten,
Bir Saniye Bile Pişmanlık Duymadım...

Aşkla Sevme,
Tutkuyla Bağlanma Suçuna,
Takılacak Bir Kelepçenin Henüz İcat Edilmediğini Biliyorum,
Yine de Affetsin Beni,
Delicesine Sevip,
Ona Küstahlık Ettim...!
Ama Bilsin ki!
Kolay Değil Yüreğini Dar Ağacında Sallandırıp,
İmkansıza Sevdalanmak...!
Şimdiye Kadar Hiç Tatmadığın Duyguların Kıyısında,
İçine İşleyen O Tarifsiz Hislerle,
Tonlarca Acıyı Yüreğine Göğüsletmek...
Ağır Azaplar İçinde "Belki Bir Gün" Avuntusunu İçinde Biriktirip,
Yüreğinin İsyanlarında Onu Yaşatmak...!
Dayanılası Zor Olan Hasrete Olabildiğince Dayanıp,
Kendi Enkazının Altından,
Çıkarılmayı Beklemek...!