1 Kasım 2015 Pazar

Bugün Kalbimin Yarısını (Seni) Yolcum Ettim Yokluğa...

Küçüktük Sevgiyi Öğrendik, Biraz Büyüdük Sevilmeyi, Zaman Geçti Sevmeyi ve Nihayet Bir Gün Aşk’ı Öğrendik...  
Öğrenmez Olaydık...! 
Öğrendiğimiz Gün Kalbimizin Tam Ortasına Bir Sancı Saplandı O Zaman Bu Zamandır Orada Hala O Sancı... 
Aşk Denilen İllet Bir Kere Kanınıza Bulaştı mı Bir Daha Temizlenmek Bilmiyor...
Gün Geçtikçe Kanser Gibi Yayılıyor Vücuda ve Her Geçen Gün Daha da İlerliyor... 
Ve Ben Ne Zaman Bir Sevdalı Görsem Kabuk Bağlayan Yaram Kanar Gibi Oluyor...
Ne Zaman Aşk Gibi Bir Lüksü Yaşayanı Görsem Kalbimdeki Yara Tekrar Tekrar Deşiliyor...




Zordur Aşk'ı Yazmak...
Hele Yürek Hırpalanmış İse, Hesapsızca Harcanmış İse Zordur Onu Yazmak, Paylaşmak ve O Acıya Katlanmak...
Kelimeler Yetmez Bir Yerden Sonra Aşkın Çarkını Çevirmeye...
Yazamazsın...
Her Seferinde Kalem Biter ve Sen Yüreğindeki Aleve Batırırsın Kaleminin Ucunu, Dökersin Sayfalara Aşkın Acısını...
Zordur Aşk'ı Yazmak, Hem de Çok...
Hele Yürek Hırpalanmış İse, Hesapsızca Harcanmış İse Öyle Zordu ki Yaşamak ve Aşk Adına Savaşmak...!

Sayfalarca Yazamıyorum Artık Seni...
Ne Kalemi Tutabiliyor Titreyen Ellerim, Ne Klavyedeki Tuşları Seçebiliyor Gözlerim... 
Yazacak Çok Şey Var Aslında Sana Dair, Ama Yazmaktan Aciz Artık Bu Kadın...
Hem Neyi Yazayım ki? 
Sevdiğimi mi ? 
Pişmanlığımı mı ? 
Çok özlediğimi mi ? 
Yoksa, Yoksa Gidişini mi?

Sevgili...
Bir Zamanlar Sadece Bir Adım Vardı Sende, Kim Bilir Belki O da Yoktu... 
Eğri Büğrü Adına Şiir Denen Paylaşmlarımda Takip Ettin Beni... 
Oysa Ben Seni Hiç Görmedim, Sadece Bildim, Hissettim Bir Yerlerde Beni Okuyan O Güzel Yüreğini... 
Sen Dünyanın Her Bir Yerindeydin ve Ben Bunu Bilmenin Hazıyla Sana Daha Güzel Şeyler Yazmak Geldi İçimden... 
Gökten Düşen Yağmurlar Gibi Dökülüyordu Kelimeler İçimden... 
Sonra Öyle Bir An Geliyordu ki, Sığamıyordum Kendime... 
Benim Bile İlk Kez Tanık Olduğum Cümleler Ortalığa Saçıldıkça, İşte O An Bilirdin Sana Olduğunu... 
Açıklaması Yoktu, Olması da Gerekmez...
Biliyor Olman Yeterliydi: Ben Hep Sana Yazdım, Ben Hep Bize Yazdım...

Hayatıma Girdiğin O İlk Günü Hatırlıyorumda Ne Güzeldi Her Şey... 

Ben Olmaz Dedikçe, Sen Israr Ettin... 
Ben Kaçtıkça, Sen Kovaladın... 
Sonra Bende Sevdim Seni... 
İçimdeki Koru Her Daim Alevlendire Alevlendire Sevdim... 
Sonra Bir Anda Bitti Her Şey... 
Niye Bitti, Nasıl Bitti Anlamadım Ama Sen Bende Bitmedin Ben Senden Kopamadım...
Zamanın En Sensiz Yerinde Kaldım... 
Çaresizliğim Hep Yalnızdı… 
Adın Hep Saklımdı... 
Sustum... 
Çok Sustum... 
Hep Sustum... 
Sensizliği Anlayamadan Sustum... 
Sensizliği Anlayamadığım İçin Sustum... 
Bölündüm... 
Bin Parçaya Bölündüm... 
Her Bir Parçamla Bin Bir Kere Daha Öldüm... 
Aşkın Yeni Adı "Beklemek"ti... 
Umutla Bekledim... 
Geçip Giden Zamana Kızarak Bekledim... 
Eridim...
Tükendim...
Yine de Bekledim... 
Yorgun Başımı Dimdik Tutarak Bekledim... 
Geleceğini Düşleyerek Bekledim... 

Sevgili...
Uzun Zamandır Sessiz Telefonum...
Saçlarımı da Taramıyorum Ne Zamandır...
Yüzümde Hep Sahte Gülümseme...
Kabuslarım, Hayallerim Kadar İnsaflı Değil, Hıçkırıklarla Uyanıyorum...
Ne Zamandır Kabuslarımdan Korkuyorum...
Sen Yoksun, Teselli Etmiyor Hiç Bir Sıcak Dokunuş...
Şarkılar Aşkı Anlatmıyor, Şiirler Sevgiye İnandırmıyor Beni...
Yaralıyım Şimdi... 
İçimdeki Senle Kavgalı En Çok da Kendimle Davalı...
Güneşin Yüzü Artık Düş Yanığı...
Uykularım Firari...
Senden Kilometrelerce Uzaktayken Bile Sanki Sana Dokunabilecekmişim Gibi Aklımın Köşebaşlarında Saklıyorum Seni...
Ve Senin Dinlerken Hiç Yara Almadığın Bir Şarkıda Ben Kaç Kez Ölüyorum... 
Her Şeye Rağmen Adın Yazılı Duruyor Gözyaşlarımın Kaldırımlarında...
Seni Sevmek Hayatıma Bir Sınavdı Derslerinden Hep Kaldığım Ama Geçeceğimi Sandığım...
Seni Sevmek Delice Islanmaktı Gözyaşlarımın Buğusunda...
Boşlukta Savrulan Benim Şimdi...
Yudumluyorum Özlemini, Yüreğimde Yüreğin... 

Sevgili...

Bugün Kalbimin Yarısını (Seni) Yolcum Ettim Yokluğa...
Gelip Gelmeyeceğini Bilmeden, Bir Elveda Bile Diyemeden Uzaklara, Çok Uzaklara Gönderdim, İstemeden Ama İster Gibi Yaparak...
Çok Kez Gittin, Çok Kez Üzdün Beni Ama Şimdi Bir Başka Gidiyorsun Çok Uzaklara... 
Dilimin Varamayacağı, Ağzımın Söylemeyeceği Kadar Uzaklara Gidiyorsun... 
Acı Vermez Zannediyordum Ama Kanser Gibi Sinsice Girdi Yokluğun, Kaybolmaya Yüz Tutmuş Bedenime...
Umursamam Zannettiğim Gidişin, Yarama Tuz Basar Gibi Acıttı Bu Sefer... 
Her Şeye Rağmen Son Bir Kez Görmek İstedim Seni, Dünya Güzüyle Son Bir Kez Bakar Gibi Bakmak İstedim... 
El Sallayamasam da Bil ki Çok İstedim...

Sevgili...

Senden Kaçıp Sığındığım Kuytu Köşelerde Bile Hep Yokluğuna Rast Geldim...  
Tam Bitti Derken, Yüreğimin Tam Ortasına Bir Özlem Düştü Birden Bire...
Anlatamayacağım Kadar Çok Acıdı Yaram...
Sen Gittin Gideli Bir Özlem Var İçimde, Adeta Çığlıklar Atıyor…
Sen Gittin Gideli, Sessizlik Esiyor Gönlümün Sokağında...

Sevgili...

Bitti…
Bitmeliydi Belki...
Parçalanmış Hayatlarımız Bütün Kalmış Bir Hayali Kabullenemezdi... 
Her Şeyi Unutup Gerçeğime Dönüyorum... 
İçimdeki Kanayan Yaralarıma, Yüreğimde Yanan Yalnızlığıma...
Dizlerim Yılgın, Yollarım Hep Sana Kırgın..
Çünkü Ben Bir Nefes Bildim Sevgini, 
Üşümüş Gönlünü Dilimdeki Du'alara Sarıp Yüreğimdeki Aşkla Büyüttüm Seni....
Seni Yaşarken Hiç Bir Zaman Durmadım... 
Yokluğunda, Varlığına Sarıldım; Varlığında Gözlerine...
Gidişlerim Hep Acılarda Yanmaya; Gelişlerim İse Hep Sanaydı...
Bir Dağ Çiçeğinin Kokusunu Alabilmekti Seni Sevmek...
Bazen Rüzgar Getirirdi Uzaktaki Koku, Ben Yağmur Beklerken Şimşekler Çakardı Gökte Ben Güneş Beklerken, Tipi Yağardı Soğuk Bedenime...
Hayat Alabildiğine Derin ve Sonsuz Gözükse de Öyle Olmadığını Bilirdim...
Sevdayı Sonsuz Yaşayacağımı Sansam da Öyle Olmayacağını Bilirdim...

Sevgili...

Şimdi Hüzünlü Şarkılar Çalıyor Radyomda...
Yürek Acıtan Şarkıları Söyleniyor Kalbimin Ortasında... 
Son Gördüğüm Yüzün, El Sallayamadan Uzaklara Gönderdiğim Sen Var Şimdi Aklımda... 
Darılma Bana, Sen Var Bende, İçimde, İçimin Çok Derinlerinde...
Yalan Yok...! 
Özlüyorum Seni... 
Bırakıp Gidişlerime Rağmen Özlüyorum... 
Sen Bende Kalansın... 
Sen Kaçtıkça Kovalanan, Kovalandıkça Değerleşensin....
Tarifsizsin Bende...
Şimdi Ne Sensiz Kalabiliyor, Nede Sana Elveda Diyebiliyorum...
Biliyorum, Ne Sen Bende Kalmaya Razısın Nede Ben Senden Gitmeye...
İsmin Baştan Sona Ağlamaklı Bir Ömre Bedel ve Kayıpsın Bana, Benli Her Şeye, Belki de En Başta Kendine... 
Kayıbız Birbirimize... 
Artık Ayrılık Değilsin Sen... 
Unutmak da Değilsin... 
Unutulmak da...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.