9 Haziran 2020 Salı

Hoşça Kal Koca Adam...

Biliyor musunuz?
Benim Gecelerimde,
Gündüzlerimde,
Gökyüzümde,
Rüyalarımda,
Gerçeklerimde,
Hecelerimde,
Kelimelerimde,
Şiirlerimde,
Mavim Hiç Olmadı...
Çok Uğraşlar Verdim Ama, 
Gecelerimi, 
Gündüzlerimi,
Gökyüzümü,
Rüyalarımı,
Hayallerimi,
Cümlelerimi,
Şiirlerimi Maviye Boyayamadım...
Ben Avuçlarıma Yeşili de Hiç Alamadım,
Hayallerimi Pembeye Boyayamadım,
Hüznümü Griye Satıp,
Mutluluğu Ucundan Tutup,
Bırakmamacasına Sarılamadım..
Deniz Olup Usul Usul Akmadı Hayatıma...
Fırtına Misali,
Bir Durulup Bir Coşmadı Ruhumda...
Mavisinde Huzuru,
Huzurunda Maviyi Bulamadım...
Mutluluğu Maviye Boyayıp,
Yeşille Taçlandıramadım...
Ne Zaman Gözlerimi Kapatsam,
Mutluluğun Hayalini Kursam,
Damla Damla Süzüldü Gözyaşlarım...
Hep Kara Bulutlar Dolaştı Üzerimde,
Gözlerimde...
Mutlu Olamamanın Izdırabı,
Can Çekişti Yüreğimde...
Benim Göklerde Bir Yıldızım,
Yağmurlu Havalarda Gökkuşağım,
Karanlık Gecelerimde, 
Yolumu Aydınlatacak Ay Işığım da Olmadı...
Kimse Şiir Şiir Sevmedi Beni, 
Kimse Mısra Mısra Öpmedi...
Ruhumun Semalarında, 
Gök Gürültüleri Hiç Dinmedi...
Oysa Onu Sevince Başlamıştı Bende Yaşam,
Onunla Aydınlanmıştı Benim Dünyam...
Hiçbir Sabah Onsuz Olmadım,
Hiçbir Gün Onsuz Yaşamadım, 
Hiçbir Gecemi Onu Düşünmeden Geçirmedim...
Hiçbir Zaman Onsuz Bir Hayal Kurmadım,
Gözlerimi Açtığım İlk Günden Beri,
O Vardı Hep Hayatımda...
Nefes Alışlarımda,
Verişlerimde...
Tebessümlerimde, 
Gözyaşlarımda...
Öyle Başkaydı ki Bende,
Öyle Bir Yerdeydi ki Gönlümde,
Öyle Derindi ki Yüreğimde,
Tek Hayalim;
Sonsuza Kadar Onunla Olmak,
Bu Ömrü Onunla Tüketmek,
Hayallerimizi Birlikte Gerçekleştirmek,
Ömür Sermayem Tükenince,
Kollarında Ölümsüzleşmekti...

Her Saniye Görmek İsterken,

Şimdi Neden Gözlerim Boşluğa Bakıyor?
Yüreğim Avuçlarımın Arasına,
Duygularım İçime Akıyor...
Neden Umutlarımı Başka Baharlara Saklamıyorum?
Gözlerine Bakınca Yanmayı,
Hayal Edince Isınmayı Özlemiyorum...
Neden Umutlarımın Son Durağına,
Dönüp Bakılacak Bir Silüet,
Tutunacak Bir Anı Bırakmıyorum?
Çünkü Küsüm İçimden Geçen Her Cümleye...
Gerçekle Hayal Arasında,
Bilmediğim Uzaklara Sürükleniyorum...
Gücüm Yok Yeniden Dönüşlere,
Yarınlara Umutlar Yeşertmeye... 
Ölüm Gülümseyişi Taşıdıkça Dudaklarım,
Ayaklarım Adım Adım Yalnızlığa Yürüyor...
Yüzümü Güneşe,
Gözümü Geleceğe Çevirmiyorum...
Ne Anlatacak Bir Mazim,
Ne de Ağlayacak Gözyaşım Var...
Hiçbir Şeyin Peşinden Koşmuyor Ayaklarım,
Kaybolmuyorum Özlem Dolu Gecelerde...
Ne Ayazlarda Üşüyorum,
Ne de Yorganıma Sarılıp Isınmaya Çalışıyorum...
"Rüyalarını Süsleyen Tek Ben Olsam,
Rüyalarıma Gelen Tek O Olsa" Demiyorum,
Beşinci Bir Mevsim de Katmıyorum Baharlarıma... 
Tüketilmiş Vakitlerin,
Sabırsız Sancılarındayım...
Unuttum Sabahları Düşlerle Uyanmayı,
Bahar Tadında Güneşi Kucaklamayı,
İsmini Duyunca Heyecanlanmayı...
Arsız Bir Ağrı Yerleşmiş Ruhuma,
Bedenime...
Yitirmişim Her Doğan Güneşle Heyecanlarımı...
Kaybetmişim Gözyaşlarımı...
Bakamıyorum Aynaya Sabahları,
Tanıyamamaktan Korkuyorum Yüzümü...

İstemek, 

Dilemek, 
Sevmek Yetmiyormuş...
Değer Vermek, 
Kıymet Bilmek, 
Üzerine Düşmek Sıkıyormuş İnsanı...
Karanlığın Nabzında İsmi Atarken,
Titrediğim Akşamlarda Tenini Üzerime Örterken,
Vuslata Dair Mısralarıma Gülüşü Düşerken,
Saklandı Uzakların Koynuna,
Görmedi Ona Dökülüşümü,
Dindirmedi Susuzluğumu,
Bir Tebessüm Kadar Kalmadı Sıcağımda...
Sırtımda Bir Dağ Olup Büyüdükçe Mesafeler,
Sesiz Çığlık Olup Yalvardıkça Şiirlerim,
Azaldım Çoğaldıklarımda,
Öldüm Yaşadığımı Sandıklarımda...
Avuçların Hep Boşluğa Kapandı,
Hayallerim Sellere Kapılıp Gitti,
Düğümü Çözülmedi Yollarımın...
Bütün Sokaklar Çıkmaz,
Bütün Yokuşlar Çıkılmaz Oldu...
Çürüdükçe Takvim Yapraklarında,
Sırtıma Saplanan Bıçakları Çıkarıp Yerinden,
Silmedi Kanlarını Şiirle...
Yalınayak Rüzgarlarla,
Yudum Yudum Şiirlerle, 
Gelmedi Ömrüme...
Belki de Ondan Çok Şey İstedim,
Ruhuna Ağır Gelen,
Lügatında Barınmayan Duygular Bekledim...
Belki de Bu Yüzden Can Kırığı Oldu Hep Bende Kalan,
Cam Kırığı Oldu Hep Yüreğime Bırakılan...
Bakmayın Siz Suskunluğuma...
İçimde Kopan Fırtınaya Rağmen Hala Susuyorsam, 
Sitemim Ona Değil,
Yüreğimedir...
Başardı Sonunda,
Yüreğimden Sevgisini Kopardı...
Beni Her Gece Ağlata Ağlata,
Sevdasını Göğsümden Söküp Aldı...
Sebebini Kendime Bile Anlatamadığım Bir Başlangıçtı Yaşadığım,
Ve Hiç Hesap Edemediğim Bir Sonuç...
O ki, Bütün Kelimelerimi Söküp Aldı Dilimden...
Seslendikçe Sesimi Soluğumu Kesti...
Sürünsem de Yerlerde,
Yalvarmıyorum Artık Kimseye...
Kuruduğunu Sanmayın Gözyaşlarımın,
Sadece Gizlemesini Öğrendim...
Akışına Bıraktım Her Şeyi...
Sus Dedim Acılarıma,
Dur Dedim Canımı Yakanlara...
İsteyipte Ulaşamadıklarıma Yol Verdim...
Tebessümlerime de Aldanmayın,
Hayatımda ki Her Şey Gibi Onlar da Yapmacık,
Onlarda Yalan...
Artık Ruhum Çürümeye Yüz Tutmuş...
Bir Daha Demir Atmasın Hiçbir Limana Diye,
Gönlümün Perdelerini Çekmiş,
Pencerelerini Kapatmış...
Sevdikçe Gurursuz Diyenleri,
Değer Verdikçe Yüreğimden Vuranları,
Yaklaştıkça Kaçanları,
Güven Duydukça Öldürenleri,
Olmayacak Duaya Amin Dediklerimi,
Unutmayacağım Diye Yemin Ettiklerimi,
Can Duvarımda Sesi Çınlayanları,
Önce Aşk Denen Şarkıyı Mırıldanıp, 
Sonra Yarım Bırakanları,
Azad Etmiş...
Çok Sevdiğimi;
Yine,
Yeni,
Yeniden,
Bıkmadan,
Usanmadan Anlattıklarımı,
Özlemiyle,
Yüreğimin Ucunu Yaktıklarımı,
Gözlerinden Akan Her Damla Yaşı Öptüklerimi,
Değer Verdiklerimi,
Gözümden Sakınıp,
Canıma Can Bildiklerimi,
Geceleri Uykuyu Kendime Haram Ettiklerimi,
İsimlerini Yüreğime Kazıdıklarımı,
Yürek Zindanımdan Çıkarmış...

Bir Yazgı Bu, 

Umarsız, 
Çıkarsız Teslim Oluş...
Harabeye Dönmüş Ruhun Derinliklerinde,
Kördüğüm Düşlerde Yaşamak...
Her Nefes Alışta Yutkunup, 
İçe Atılan Acıyışlarda Nefessiz Kalmak...
Düşüncelerin Zindanında Mahkum Olmak...
Kabullenip Hasretin Yükünü,
Sancılı Uçurumlarından Yuvarlanmak...
Deniz Olmayan Bir Yerde,
Liman Aramak...
Bitmeyeceğini Bile Bile,
Kurak Toprağa Umut Ekmek... 
Kötü Bir Rüyanın Etkisi Bu,
Bir Delinin Düş'ü, 
Sessiz Bir Cinayet...
Alacakaranlıkta,
Şiirlerle Yaşarken,
Güneşle Yok Oluş...
Her Şey Yerle Bir... 
Sevinçlerim, 
Ümitlerim, 
Sevgilerim...
Mecali Yok Göğüs Kafesimde Çırpınan Nefesimin...
Ruhumu Yakmak İçin Bahse Girenler,
Ölesiye Canımı Yakanlar,
Sızlatıp,
Yaralarıma Kabuk Dahi Bağlatmayanlar,
Şimdi Gelseler,
Yere Yığılan Umutlarımı Tek Tek Toplasalar,
Bana Ne...!
Bana Ne Gecenin Mavisinden...!
Tutkuların En Kırmızısından...!
Dünümü Çalan Bugünlerden,
Yarın Doğacak Güneşten,
Mavi Sevinçlerden,
Pembe Düşlerden,
Düşüncelerden Bana Ne...!

Bunu Bir Sitem, 

Öfke,
Kızgınlık, 
Aşk Acısı Sananlar;
İnanın Bunların Ötesinde, 
Çok Ötesinde Bir Şey Bu...
Hatrı Sayılır Kırgınlık...
Her Gece Aynı Sızıyla Yatıp,
Her Sabah Aynı Sızıyla Uyanış...
Paylaşılmayan Duygular,
Cevaplanmayan Sorular Eşliğinde,
Son Kez Her Şeye Susuş...
Çünkü Kimse Anlamadı, 
Bilmedi Tebessümlerimin Ardında Gizli Yarım Asırlık Acılarımı... 
Bir Tesellim Yok Artık...
Ulaşılması Zor,
Ulaşılamayacak Kadar Uzak,
Çetin, 
Uzun Yollarım,
Yaş Dolu Gözlerim,
Çok Uzaklarda Kalan Ümitlerim,
Siyahlara Bürünmüş Hayallerim,
Uykusuz Gecelerim,
Yüreğimden Yaralar,
Acı Veren Hatıralar Var...
Dudaklarımdan Fısıltıyla Çıksa da Adı,
Çığlık Çığlığa Olacak İçimdeki Yankılanışı...
Damarlarımda,
Buz Gibi Yokluğu Dolaşsa da,
Adının Adresi Hiç Değişmeyecek 
Vedası Olmayan Bir Sır Olarak Kalacak Gönlümde... 
Onu Suskunluğumla,
Sorgusuz,
Sualsiz,
Sonsuz,
Sınırsız Dualarca Sevip,
Aminlerce Anacağım...
Acıları Gerilerde Bırakmak, 
Yürek Yangınlarını Yok Saymak,
Acıların Güzergahından Uzaklara Gitmek Tek İstediğim...
Yol Uzun Değil,
Bir Adım Sonrası Nefessizlik,
Sonrası Derin Bir Boşluk...
Yarım Kalmış Gülümseyişlerimle,
Elimde Kalan Son Umutlarımı,
Bir Uçurumdan İtiyorum...
Yüreğim Uslandı, 
Gönlüm Kapattı Kapılarını Aşka...
Herkes Yoluna, 
Ben Meçhule...!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.