Sen Aşksız Ölemezsin...!

Uzaklarda ki Yalnızlığını Kimseler Bilmiyor Değil mi?
Gözlerinde Hep Bir Kaç Damla Yaş Olduğunu,
Yalnızlıklarında Özlemlere Boğulduğunu,
Yorgun Yüreğinde Hasretten Prangalar Olduğunu Kimseler Bilmiyor,
Uzaklardan Göremiyorlar Değil mi?
Ben de Bilmiyor,
Görmüyor,
Ama Hissediyorum Kırılmış Kalbini...
Küllenmemiş Yürek Yangınlarını...
Henüz Geçmeyen,
Yüreğinde Kanayan Yaralarını...
Geceyi Beklerken,
Özlemlerini,
Hasretlerini Yudumlayışlarını...
Derin Derin İç Çeken Ruhunun Nidalarını...
Bütün Hayallerini Koynuna Alıp,
Yazılmamış Şarkılara Hüzzam Bir Beste Oluşunu...
Kalbimin Derinliğinde Hissediyorum Her Anını,
Her Saniyeni,
Her Dakikanı...
Bir Dinginlik,
Bir Sessizlik Var Hep Gözlerinin Göğünde...
Bomboş Sokaklarda,
Avare Avara Savrulan Yaprak Gibi Sarmış Yüzün...
Üzüntüler,
Beklentiler,
Ümitler;
Akla Gelebilecek Her Çekilmez Duygu,
Sarıp Sarmalamış Benliğini...
Bu Ne Bitmez,
Ne Yaşlanmak Bilmez Bir Hüzündür ki,
Her An,
Her Dem Taze Kalıyor...
Sonbahar Gelince,
Çağlayana Dönüşüyor...
Sahi,
Daha Ne Kadar Dayanacaksın Sevgisizliğe,
Mutsuzluğa,
Aşksızlığa? 
Bu Bitmek Bilmez Hüznün Nedir?
Bu Yalnızlık Neden?
Seni Terk Edenlere mi Kızgınsın,
Yoksa Yaşayamadıklarına mı Üzgünsün?
Ama Dünya Bu İşte,
Sevdiğine Ayrılıp Hasret Kalan da Var,
Hasrete Hasret Kalan da...
Aşkı Yaşamaktan Korkanlar da Var,
Yaşatmaya Korkanlar da...
Sahi,
Sonsuz Bir Bekleyiş Değil midir Hayat?
Yalan mı,
Gerçek mi Ayırt Edemeden,
Sabırla,
Ama Heyecanla, 
Umutlu 
Ya da Umutsuzca Birilerini, 
Bazen de Bir Hayali Beklemez miyiz?
Biliyorum,
Hayata Kırgınlıklarla,
Ayrılıklarla  
Sevgisizlikle Başladığın İçin,
Umutların da,
Yüreğin de  Yaralı,
Ama Öyle Kadınlar Vardır ki;
Yüreklerine Hicran Olsa da,
Gözleriyle,
Gülüşleriyle,
Sözleriyle Yüreğine Dokunur,
İstemesen de Göğsüne Sokulur...
Gözlerine Bakınca Yüreğin Yerinden Sökülüyor Sanırsın,
Ellerine Değince Ateş Olur Yanarsın...
Koklarken Tenini,
Islak Dudaklarının Nemi,
Gözlerinin Bakışı,
yüreğinin Yüreğine Akışı,
Saçlarının Kokusu,
İncitilmiş,
Kırılmış,
Örselenmiş Yüreğinde Yitirdiği Sevgileri Unutturur...
Yaşamı Yeniden Kucaklamak,
Sevgiye Tutunmak İstersin...
Yolun,
Sevdan,
Dertlerine Derman Olur...
Onunla Olmak,
Yaşamaya Başlamaktır Yeniden,
Tutsak Olmaktır Sevdaya...
Doğmaktır Yeniden Dünyaya...

Ben de Hep Acıyı, 
Her Zaman Hüsranı Yaşadım...
Mutluluk, 
Sevinç Benden Çok, 
Ama Çok Uzaktı...
Acımasız Bir Hayat Hep Dimdik Karşımdaydı...
Bende Biliyorum,
Bende Yaşadım Senin Acılarını,
Sancılarını,
Hüzünlerini...
Aynada Gözlerimdeki Hüzne Şahit Olurken,
Kalbimin Derinlerinde Acısını Bende Hissettim Defalarca...
Kalabalık Bir Dünya da Yapayalnız Kalmanın,
Ağlarken Başını Koyabileceğin Bir Omuz Bulamamanın,
Bulamayınca Başını Yastığa Gömüp ,
Sessiz Sessiz Ağlamanın Nasıl Bir Duygu Olduğunu Bende Bilirim...
Bilirim İşte Gözyaşlarını Kimseye Göstermeden,
İçe Akıtmanın Zorluğunu...
Özleyen Ruhun Yorgunluğunu...

Belki Bir Gün,
Yorgun,
Mutsuz,
Sevgisiz Olduğun Akşamlarda Kapıdan Aşk Geçer...
Korkma,
Al İçeri,
Belki Tertemiz Duygulu Bir Sevda Düşer İçine,
Sevdalı Bir Yürek Düşer Ömrüne,
Usulca Dokunur Şiir Yüreğine...
Öperken Seni Yaralı Yüreğinden,
Bahar Çiçekleri Açar Yüzünde,
Yalnız Geçirdiğin Gecelerin Hüznünü,
Sevdasıyla Söker Atar Ruhundan...
Yaralıyım,
Acılarım Var Sakın Deme...
Aşkın,
Sevdanın Tadına Varamamış Olsan da,
Bir Yürek Taşıyorsun Sol Yanında Unutma...
Seni Her Şeyden Çok Seviyorsa..
Seninle Ağlayıp,
Seninle Gülüyorsa...
Yalansız,
Riyasız,
Yürekten Seviyorsa,
Dipsiz Kuyularda Çırpınıp Durma,
Hisset Onun Duygu Selini...
Gönül Kapın Sana Sormadan Açılıyorsa Eğer,
Kabul Et Onu Gururla...
Dindir Yüreğinin Sızılarını...
Ruhunda Açılan Yaralarının İzlerini Sil...
Söndü Sanma Işıkları,
Soldu Sanma Renkleri,
Hala Işıkları,
Hala Renkleri Var Yaşamın...
Kendini Aşka Kapatıp,
Göğsünün Sol Yanında Oluşturduğun,
Kuytu Limana Saklanma...
Belli mi Olur?
Onu Şiirlerine,
Yüreğine
Hatta Tüm Benliğine Yazarsın...
Sevmenin,
Sevilmenin İlahi Gücüne İnanarak,
Çektiğin Acıları,
Sancıları,
Kanatılmışlıkları Unutarak,
Kucaklarsın Onu...

Biliyorum,
Kaçıyorsun Aşktan...
Uzak Duruyorsun Sevmekten,
Sevilmekten...
Korkuyorsun "Seviyorum" Derken,
Yeniden Yıkılmaktan...
Gözlerimde Bitimsiz Düşler Varken,
Mısra Mısra Şiirlerdeyken,
Solgun Yapraklar Gibi Sonbaharda Kalma...
Gözlerine Bakarken,
Yürek Atışlarını Hissederken,
Titreyen Sesinle Dudaklarından Dökülürken Şiirler,
Kaçamak Bakışları Yakala Gözlerinde...
Sarıl,
Kokla Saçlarını...
İçinin Derununa Doldurur Ten Kokusunu...
Belki Bilmezsin,
Aşk Bir Giderse,
Bir Daha Gelmez Geri...

Sen Bu Yazıyı Okurken,
Yaşadığın Duyguları Hissediyorum...
Dokunuyor Gibi Oluyorum Yüreğine...
Mutlaka Bir Gün Kaderin Yazgısı Tecelli Edecek...
Son Sevdam,
Son Şiirim,
Son Aşkım Diye Sevdiğin Biri Olacak,
Ve O Gün Geldiğinde Sana Vazgeçmeden Sevmeyi,
Sevilmeyi Öğretecek...
Yüreğin Serinleyecek,
Hasretlerin,
Özlemlerin Bitecek...
Ellerini Avuçlarına Aldığın Zaman,
Gözlerine Mısra Mısra Şiirler Dolacak...

Hiç Bilmediğin Bir Zamanda,
Hiç Beklemediğin Bir Anda Biliyorum Gelecek,
Gözlerinden Yüreğine Düşecek...
Gülüşleri Isıtırken Yüreğini,
Özlemlerine,
Hasretlerine Son Verecek...
Ve Sen Dilediğince,
Özlediğince,
Hiç Bitmeyecek Bir Sevdayla,
Ölesiye Seveceksin...

Bak,
Zaman Hızlı Akıyor,
Yıllar Acımasızca Geçiyor,
Ve Ömür Dediğin Kıra Döke Bitiyor...!
Sen Diyorum,
Sen...!
Bomboş Bir Yürekle,
Sevdasız Yaşayıp,
Aşksız Ölemezsin...!
Sevgiyi,
Umudu Yüreğinden Hiç Eksik Etme...
Seni Yüreğinde ki Tüm Yaralarından Öpüyorum...