2 Aralık 2015 Çarşamba

Zor Olan Seni Beklemek Değil Aslında...

Yazdım Seni...
Saatler Feryat Edene Kadar Döktürdüm Yüreğimi...
Yazdım Seni Sevgili...
Seni Gördüğüm İlk Andan Şu An Yaşadığım Son An'a Kadar Anlattım Kaderimi...
Yazdım Seni Her Yere...
Mısra Mısra Döktürdüm Yüreğimi...
Hatırladım Her Gün Hiç Unutulmayacak Gibi...
Yazdım Sevgili...
Yazmalıydım Ben Seni...
Çünkü Olmadığın Bir Saniyelik Boşlukta Okumalıydım Seni Şiirlerimde...
Görmeliydim Seni Baktığım Her Yerde...
Koklamalıydım Kalbini...
Sen Bilmiyorsun Ama Ben Sen Yokken Bile Seninle Yaşıyorum...
Sen Diye Başlıyorum Satırlarıma...
Sabah Oluyor Sen Diyorum Doğan Güneşe...
Her Adımda Adın Geçiyor İçimden...
Ne Alsam Ellerime Önce Sana Yakıştırıyorum...
Biraz Senden Biraz Benden Bahsediyor ve Susuyorum Ama İçimden Sessizce Seninle Konuşuyorum...
İşte Sana Böyle Açılıyor Kapılar Yüreğimde...
İşte Bu Yüzden Olmadığın Hiç Bir A'nı Hatırlamıyorum Bile...
Aklımdan Çıksan Yüreğimden Çıkmıyor Kalbin...
Unutsam Seni Desem İçimde Her Gün Yeni Baharlar Açıyor Senin İçin...
Sen Olmasan da Ben Sana Her Sabah  Günaydın Diyorum...
Gelmesen de Yanıma Ben Her Gün Ellerinden Tutuyorum...
Yoksun Biliyorum Ama Olmadığın Hiç Bir An'ı Hatırlamıyorum...
Varmışsın Gibi Yaşıyorum...
Bazen de Yokmuşsun Gibi Özlüyorum...
Mektuplar Yazıyorum Kendimden Yüreğime...
Kendime Yazıp Kendim Okuyorum Usulca...
Şiirler Yükseliyor Kalbimden Gökyüzüne...

Seni Sevmek Deli Olmak Gibi Bir Şeydi...
Delice Sevmek ve Delirene Kadar Avutmaktı Yüreğimi...
Seni Sevmek Şair Olmak Gibi Bir Şeydi...
Yazıp Yazıp Bitiremediğim Bir Hasretle Her Gün Yollarına Yazmaktı Yüreğimi...
Seni Sevmek Nefessiz Bir Günün En Soluksuz Saatinde Susarak...
Hiç Konuşmadan Yazmaktı Seni Şiirlere...
Seni Sevmek İçin Anlamak Gerekmedi Hiç...
Ben Seni En Sebepsiz Bir Yaşamın En Nedensiz Bir Mevsiminde Sevdim...
Hiç Bir Şeyin Anlamı Yokken İçimde Şimdi Her Şeyin Yerini Sen Aldın Sevgili...
Seni Benden Almak İçimden Kalbimi Söküp Atmak Gibi Bir Şey...
Öyle Kolay Değil Vazgeçmek...
Çünkü Bir Yanım Değil
Her Yanım Senden Geçiyor Sevgili...

Bazen Anlatamaz, Susarsın Ya Hani Kendi İçinde?
Hükmünü Beklersin Ya Sessiz ve Çaresizce?
Can Kırıkları Dolar Ya Kalbinin Her Köşesine?
Batar, İçten İçe Acıtır Ya?
Bende Şimdi Seni Böyle Acıya Acıya Seviyorum Yüreğimde...
Zor Olan Seni Beklemek Değil Aslında...
İmkansız Duyguların Gölgesinde Yaşamak...
Gölgesinde Düşünüp Gölgesinde Yaşlanmak...
Her Dakika Üşüyüp Seni Düşlemek Her Gece...
Gelmeyeceğini Bile Bile Acıya Gülümsemek Hayatın Her Saatinde...
Sen Varmışsın Gibi Yaşamak Seni Kendi İçimde...
Sana Olan Sevgime Bir Mevsim Bile Bulamazken Ben, Sen Her Gün Soğuk Rüzgarlar Estirdiğin Gözlerime...
Üşüdüm... 
Çok Üşüdüm Ama Söz Geçiremedim Yüreğime...
İmkansız Bir Aşkın Tarifi Var Şimdi İçimde...
İmkansız Bir Bakışla Sesleniyor Gözlerime...
Keşke Görebilseydin...
Benim Gibi Bakabilseydin Gözlerimden Gitmezdin Belkide...
Belkide Kalır Kucaklardın Yüreğimi...
Üşütmezdin...
Görebilseydin Eğer Sevgimi Öldürmezdin Bu Kalbimi...

Biliyor musun?
En Zoru Saklayabildiğim Sözlerimdi Sana Sustuğum...
Varlık İçinde Yokluğun ve Yokluğunda Varlığını Bulmak...
ve Seni Her Ne Olursa Olsun Hiç Kimseye Anlatamamak...
Sessiz Kalmak...
Kendi Kurduğum Bir Dünya İçinde Seni Yaşamaktı...
Susuyorum Ama Çok Şey Anlatıyorum...
Konuşmuyorum, Seni Sızımda Değil, İçimde Saklıyorum...
Kendimi Değil Seni Anlatıyorum, Anlayandan Öte Elbet...

Şimdi Sus...!
N'olur Sus...
Bir Şey Söyleme... 
Söz Geçmiyor Bu Kırılgan Kalbime...
Kaldıkça Gidiyorum...
Gittikçe Ardına Bakıyor Gözlerim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.