Çekip Gitmek İstersin Zamandan Öte Diyarlara...
Onca Kalabalığın Arasında Dolaşırken Kaybolan Neydi?
Neydi Aklını Delik Deşik Edip Harabeye Döndüren?
Tutamadığın Eller mi?
Seni Bulamayan Gözler mi?
Yoksa Sevildiğini Düşünürken Sevilmediğini Öğrenmek miydi Düşlerini Bitiren?
Seni Yazıyorum Bu Gün Bütün Aklımla, Yüreğimle, Canımla, Adını Bile Koyamadığım Bembeyaz Saf ve Temiz Sayfalarıma...
Sadece Yazıyorum Durmadan, Ezberlercesine...
Bu Gün Olmazsa Yarın, Yarın da Olmazsa Yıllarıma Seni Yazıyorum Üşenmeden Darılmadan...
Sensiz Geçen Her Saatime Adını Yazıyorum Hiç Bıkmadan...
Penceremi Açan Rüzgar Geliyor da Aklıma...
Öyle Sert Eserdi ki Yüreğimin Sen Kokan Cennetine
Seni Beklediğim Karanlık Gecelerde Vururdu En Derinlere...
Sen Benim Her Sabah Uyandığımsın Bu Günlerde...
En İmkansız Sabahlarımdasın Dünlerimde Kalan...
Aslında Bulmak İstediğimsin Her Kalktığımda Yanımda...
Ama Ne Çare, İmkansız Bir Sabahın İmkansız Suretindesin...
Kimselere Anlatamadığım, Yüreğimin Derinliklerinde Gizlediğim...
Ama Her Gece Yattığımda, Defalarca Rüyasına Daldığım...
Hiç Uyanmak İstemediğim, Ama Her Sabah Uyandığımsın...
Hiç Bıkmadan, Sana Tatıp, Usanmadan Sana Kalktığımsın...
Belkide Tek Varlıksın, Hayatıma Gerçeklerle Giren...
Aklıma Düşensin Ansızın Zamanımın Her Yerini Kaplayan...
Yokluğun İse Bir Mızrak, Yüreğimin Orta Yerine Saplanan...
Hayallerimde Kalansın...
Her Gece Rüyalarıma Saplanan En Tatlı Duygularımsın...
Sen Benim, Her Sabah Sana Uyandığım Tek Sevdamsın...
Sen Benim, Tek Ağrımsın Kalan Ömrümde...
Ne Bir Öncesi Oldu Bende, Ne de Senden Sonrasını Sığdırabildim Yüreğime...
Burnuma Dirhem Dirhem Gelen Bir Rüzgarsın Yüreğimi Buz Gibi Delip Geçen...
Mavi Gözlerime Şimşek Gibi Çakansın...
Ne Bileyim İşte, Belkide Hiç Yoktun, Ya da Hiç Girmedin Hayatıma, Bir Hayaldi Sadece...
Ya da Ben Avutuyordum Kendimi Seni Düşündükçe Yokluğuna Hasret Gecelerde...
Geçse de Günler, Dönsede Geceye, Olsa da Nice Sabahlar, Beni Sadece Seven Anlar...
Çünkü Ben Seni Varlığına Kurduğum Hayallerimde Yaşattım, Öyle Sevdim...
Öyle Sevdim ki, Bir Hayal de Olsan, Bir Düş de Olsan Yüreğimde Sevdamı Sana, Seni Gerçeklere Kattım Öyle Sevdim...
Kırıp Dallarımı, Döksen de Yapraklarımı Yine Sevdim...
Yaksan da Beni Her Yandan, Yansa da Yüreğim Ateş Gibi Hep Bir Bahar Bekledim...
Eşssiz Bir Bekleyişti Sana Uyanacağım Sabahları Beklemek...
Gün Boyu Seni Yaşamak, Seninle Olmak, Yudum Yudum Seni Yaşamak, Her Bir Zerrene Sahip Olmak Tek Hayalimdi Benim...
Bir Sevgiydin Bende, Dirhem Dirhem Büyüttüğüm...
Hayatımın Hiç Bir Anından Ayrılmadığımsın Sen Benim...
El Ele Yaşadığımsın Yanlızlık Saatlerimde...
Bir İsim Bulamadığımsın Yüreğimde...
Onca Geçen Yıllara İnat Beklesem de Seni Hatıralarda Bulup Yaşadığımsın Belki de...
Olmasan da Sevmiştim Seni, Sensiz Ayaz Gecelerimde...
Aklıma Damla Damla Serpilirken Düşlerimde Her Damlasında Bir İz Bıraktın Gönlümde...
Gölgesinden Kurtulamadığım, Eşssiz Bir Bekleyişken Yüreğimde Kopartamadığım Bir Sevdam Oldun, Hasretini Sığdıramadığım Gecelerde...
Her Gece Yatarken Okuduğum Bir Du'a Gibiydin Bende...
Her Sabah Uyanndıran Bir Güneştin Gözlerimde...
Olmasanda Sımsıcaktı Düşlerim Bir Yaz Sıcaklığında...
Özlüyordum Seni Hasretinle Islandığım Yağmurlarında...
Bir Düş, Bir Hayaldi Belki Sana Olan Sevgim Ama Sevdim, Bir Hayal, Bir Düş Bile Olsan...
Sevdim Ben Seni...
En Büyük Du'am Kabul Ettim Öyle Sevdim...
Kaldırdım Ellerimi Gökyüzüne Seni Okudum, Seni Diledim...
Dört Mevsime Sığdıramadığım Seni Her Saniye Her Dakika Sevdim...
Gözlerimde Yanmanı O Kadar Çok İsterdim ki...
Bir O Kadar da Yüreğinde Isınmak İsterdim Üşürken...
Beni İçine Almanı, Doyasıya Kollarınla Sarılıp Orada Okşamanı İsterdim...
Çok Zor, Çok Seni Anmak, Seni Yazmak, Sana Uyanmak...
Öyle Zor ki Sen Varmış Gibi Seni Düşünmek, Seni Hayal Etmek...
Her An Senin İçin Savaş Vermek...
Aklımı Oynatmış Bir Deli Gibi Hep Seni Yazmak Çok Zor...
Seni Sevmek, Olmadığında Bile Yanımdaymış Gibi Yürümek...
Ellerimde Sen Varmışın Gibi Avuçlarımı, Sımsıkı Kavuşturmaktı...
Defalarca Seni İstemek...
İlk Tanıştığımız Gün Gibi Defalarca Aşık Olmaktı...
Seni Sevmek Bir Sır Gibiydi Bende...
Delice Kıskanmak Gibiydi...
Yokluğunda Kara Toprağa Gömülmek Varlığında İse Yeniden Doğmuş Gibi Sevinmek Giibydi...
Seni Sevmek, Sonu Gelmeyen Bir Yolculuk Ucsuz Bucaksız, Hiç Bitmeyen, Yürüdükkçe Huzur Veren Bir Yol Gibiydi...
Gitsen de Sessizce Ben Yine Sendeyim Yine Seni Seveceğim...
Sensiz Bir Hayatta Yaşasam da Yıllarca Bekleyeceğim...
Gelmesen de Seni Severek Öleceğim...
Öyle Zordu ki, Sevgi ve Sevgisizliği Aynı Anda Yazmak...
Aynı Anda Aynı Kağıda Yazıp Yüreğim İle Paylaşmak...
Güzel Günleri Hatırlayıp Bir Anı Olarak Anmak...
Sevginin Her Anı İle Mutlu Olup Gülerken Defalarca Denizlerde Boğulmak...
Senin Olmadığın Bir Dünyanın Havasını Solumak...
Aklımda Sen Varken Nefessiz Kalmak...
Bu Masalın Başı Neydi?
Başı Yoksa Bir Tesadüf müydü?
Bilemiyorum...
Doğruyu Yanlışı Ayıramıyorum...
Biz Neredeyiz?
Kimlerleyiz?
Hayat Neler Aldı Neler Verdi?
Ben, Seni İçimde Kazandım, İçimde Kaybettim...
Ölümsüz Sevmişim Ben Seni...
Ölecek Kadar Sevmiştim Belkide...
Ömrümü Verecek Kadar...
Koskoca Ömrümü Feda Edecek Kadar...
Canım Deyip Sarıldığın Bir An'a Muhtaç Kalacak Kadar...
İçime Sığdıramadığım Seni Yüreğime Hapsedecek Kadar Delice Sevmiştim...
Ben Seni Ölümsüz, Ömürsüz Sevmiştim...
Biliyor musun?
Gün Boyu Bekledim...
Günler Boyu...
İki Satır Yazmanı Bekledim...
Hatta İki Satır Bile Değil Bir "Nasılsın" Ya da Bir "Merhaba" Belki de...
Hatta Boş Bir Sayfa...
Ve Sonra Akşam Çöktü...
Akşam Boyu Bekledim...
Hatta Gece Boyu...
Bir ''Nasılsın'' Sadece, Ya da Bir ''Merhaba'' Bekledim...
Ve Güneş Yüzünü Gösterdiğinde, Şimdi Nerededir, Kiminledir Diye Sormadım Kendime İlk Defa...
Belliydi, "Sen" Bendeydin Ama "Ben" Sende Değildim...
Şimdi Sana Teşekkür Etmek İstiyorum...
Bana Yaşattığın Her Şey İçin...
Bana Kendini Sevdirdiğin İçin...
Hayatımda Birçok Şeyde İlk Olduğun İçin...
Daha Öncesini Yaşanmamış Hissetmeyecek Kadar Her Şeyi Sildirdiğin İçin...
Her Şeyden Öte, Bana Şiirler Yazdırdığın İçin...
Seni Bu Kadar Çok Sevmeme İzin Verdiğin İçin...
Yalnızlığımı Böldüğün İçin...
Hayatta Gerçekten Aşk Olduğunu İspatladığın İçin...
Sevmeyi Öğrettiğin İçin...
Sana Dair Yazdırdığın İçin...
Bana Yazdıkların İçin...
Tüm Bunların Ötesinde Var Olduğun İçin...
Birbirimize Verip Öğrettiğimiz Her Şey İçin Sonsuz Teşekkürler...
Hala İlk Günkü Gibi Değerlisin Sevgili...
İnsanların Bir Anda Her Şeyi Bırakıp "Yenilere" Gitmesini Sanırım Hiçbir Zaman Anlayamayacağım...
Aşk Gerçekten Böyle mi Yaşanmalı?
Uzak Mesafe Hasretlerden Bir Anda Feragat mı Etmeli?
Aşk Böyle Bir Şey mi?
Sen Gittin, Ben Bekledim...
Sen Gittin, Ben Özledim...
Her Gün Daha Fazla Özledim...
Gelmeyeceğini Bile Bile Daha Fazla Bekledim...
Ben Eskisi Gibi Hayata Renkli Gözlerle Bakamadım...
Hiç Düşünmemiştim Bir Gün Gideceğini...
Yokluğunla Kalacağımı...
Düşünemiyorum Başka Bir Ten de Açmayı...
Sil Baştan Başlamayı...
Beceremem Zaten Aklımda Sen Varken...
Duygularım Sana Dönükken...
Seninle Beraber Yürüdüğümüz Yollarda Yürüdüm Son Kez Ayaklarım Uyuşana Kadar...
Beraber Oturup Bazen Sadece Birbirimizi Dinlediğimiz Ya da Sustuğumuz Bankta Oturdum...
Boş Kalan Yerine Baktım Dakikalarca Gözümü Kırpmadan...
Ayağa Kalktım Zor da Olsa...
Dik Durmaya Çalıştım...
Başaramadım...
Oysa Omzunda ki Huzurda Zaman Dursun İsterdim Hep...
Saatlerce Öylece Kalabilirdim...
Bilmiyorsun...
Asırları Omzunda Sayabilirdim...
Sen Sandın ki Senden Sonra İyiyim...
O Öyle Yaşanmıyor İşte...!
Öyle Kolay Değildi Gidişin...
Öyle Ardından Umursamaz Bir Gülümsemeyle Bitirmedim Seni...
Gidişinin Verdiği Acıya Dayanmak Çok Zor...
Biz Olamayacağımızı Bilmek...
Kokunu Hissedemeyecek Olmak...
Tenine Dokunamayacak Olmak Çok Can Yakıcı...
Hepsi Bir Yana, En Üzücüsü Nasıl Olduğunu Bile Bilememek...
Nasılsın? Mesajlarını Yazıp Yazıp Yollayamamak...
Üzgün müsün, Hasta mısın Bilmemek...
Yutkunurken Boğazımda Oluşan Yumru...
Gözlerime Dolan Yaşlar...
Elimden Düşmeyen Sigaralar...
Hepsi Gidişinin İzleri...
Sana Ait Ne Varsa Aşk'ı Çağrıştırıyordu Bende...
Senin Kokunla Beraber Aşk'ı Getiriyordu Uzaklardan...
Her Sözünde Bir Aşk Hikayesi Saklıydı Senin...
Her Cümlende Bir Sevda Masalı...
Bir Şeylerin Ertelenmiş Haliydin Sen...
Tüm Sıkıntılarıma Mola Verdiren Dakikalarda Saklıydı Senin Hayalin...
Sensizlikte Uzayıp Giden Sana Dair Şiirlerim Bitmeyeceklermiş Gibi Görünse de Artık Onlara Bir Son Vermenin Vakti Gelmiş...
Çünkü Artık Senin Benim Çirkin Şiirlerime...
Sana Dair Yazdığım Yazılarıma Hiç mi Hiç İhtiyacın Kalmamış...
Şu An Senin İçin Her Şeyin Yolunda İlerlediğine İnanıyorum...
Aksi Bir Şey Duymamak İçin Hiç Kimseye Teferruat Sormuyorum...
Aksi Bir Şey Duyarsam Paramparça Olmaktan, Paramparça Olup, Bir Daha Kendimi Toparlayamamaktan Korkuyorum..
Artık Sen Bilmediğim Bir Yerlerdesin ve Dilimde En Çok Sevdiğim Şiirlerinden Birisi Var Yazdığın...
Ama Bu Sefer Gitme Diyemiyorum...
Dilim Buna Müsaade Etmiyor ve Düğümlenmiş Boğazım...
Nefes Almakta Bile Güçlük Çekiyorum...
Sessiz Geçen Bir Gecede O Sessizliğin Senin Sesinle Bozulacağını Ummayalı Çok Oldu...
Değişen Bir Şey Yok Aslında...
Gözyaşlarım Yine Akıyor Çaresizce...
Suskunluğun Ebedileşiyor...
Haykırmak İstesem Dahi Başaramıyorum...
Elimde Sadece Yarım Kalmış İsteklerim...
Tamamlanmayı Bekleyen Hayallerim...
Yanmayı Bekleyen Resimlerim...
Şiirlerim...
Yazılarım Var...
Her Yer Karanlık...
Her Şey...
Şimdi Bir Düş'ün Sonundayım...
Hayat Durmuş...
Yaprak Kıpırdamıyor...
Yarın Yok...
Sen Yoksun...
Adın Yok...
Artık Senli Bir Sevda Masalım Yok...
Şiirler Yok...
Sevda Yok; Hayaller Zaten Yok...
Düşünde Seni Görmek Dahi Yok...
Elveda Demeyi Hiç Beceremedim Ben Hiç, Bu Yüzden Elveda da Yok...
Derin Bir Sessizlik İçerisinde Artık Hayat; Sanki Mezarlık Gibi...
Eğer Biraz Umudum Olsaydı, Bir Kar Tanesi Kadar Dahi Olsa, Kapında Beklemeye Hazırdım...
Bil ki; Ben Seni Sadece Sevmedim, Harf Harf Susayıp Kana Kana Yaşadım Seni...
Sessizliğinde Büyüttüm Yetim Gönlümü...
Gözyaşlarımı İçime Akıttım...
Yürüdüğüm Her Yolun Sana Geldiğini Bilerek Başladım Yolculuklara...
Seni Senden...
Seni Benden...
Seni Ağrıyan Yanımdan Bile Çok Sevdim...
Sana Bir Şey Olmasın Diye Kalbime Dokunamıyorum...
Bil ki; Kimse, Hiç Kimse Ellerini Tuttuğunda Dünyayı Unutamaz...
Her Şarkıda, Her Kitapta, Her Şiirde Senden Bir Şeyler Arayamaz...
Her Gidişinde Umutsuzca Bekleyip, Her Dönüşünde Sessiz Sedasız Kollarını Açarak Seni Karşılamaz...
Senin İçin Başını Yastığa Gömüp Gecelerce Ağlayamaz...
Bil ki;Seni Başkasına Bırakmayacak Kadar Çok, Ama Aynı Zamanda Başkasında Olduğunu Bile Bile Bekleyecek Kadar Delicesine Sevdim...
Benden Kilometrelerce Ötedeyken...
Gönlünden Düşmüşken...
Kendi Yolunda İlerlemeye Başlamışken...
Neden Hala Yalnızca Sana Anlatma İhtiyacı Hissediyorum?
Neden Sana Anlatıyorum?
Biliyor musun, Umrunda Olmayan Hayatımı,
Yaşadıklarımı...
Hissettiklerimi...
Hiç İlgini Çekmemesine Rağmen...
Seni Hiç de İlgilendirmemesine Rağmen...
Sana Anlatıyor Olmak Nefret Ediyorum...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.