Günleri Sayarken Aylar Geçti Ama Ben En Çok Sana Yazdım...
Sensizliği Kağıda Aşk'ı Yüreğime Yazdım...
Yazdıkça Ateşe Dokundum!
Dokundukça Yandım!
Sana Yazmak...
Seni Yazmak...
Bazen Hayata Karşı Buz Kesilmek, Bazen Sıcaklığını Hatırlayıp Erimek, Bazen de Aşk'ın Sesiyle İrkilmek Gibi...
Gidemedim...
Senden Geçemedim!
Her Gün Daha da Korktum Yokluğuna Alışmaktan...
Şimdi mi?
Şimdi Yine Sana Yazıyor Seni Yazıyorum İşte...!
Yalvarırım Sevgili Söyle, Sana Nasıl Anlatayım Seni Sensiz Nasıl Yaşadığımı?
Nasıl Anlatayım Seni Her Gün Özlediğimi, Uykularımı Böldüğünü, Yüreğimi Yaraladığını, Her Şeyde Senden Bir Parça Aradığımı ve Her Gözümü Kapayınca Hep Seni Gördüğümü Nasıl Anlatayım?
Her Rüzgar Esişinde Neden Derin Bir Nefes Çektiğimi,Yaşadıkça Kalbimde Bir Yerin Olduğunu, Sen Sevmesen de Benim Seni Hep Seveceğimi Nasıl Anlatayım?
Yazdığım Şiirlerin Hepsinin Sana Olduğunu, Mısralarımın Dile Gelip Seni Nasıl Sevdiğini Haykırdığını Nasıl Anlatayım?
Nereden Başlamalıyım Bilmiyorum...
Bildiğim Tek Şey Sözlerim Bittiğinde Bu Aciz Bilmeyişimin Devam Ediyor Olması Olacak Olması...
Hani Haykırmak İster de Sesi Boğazında Düğüm Olur Konuşmak İstersin Konuşamazsın, Kaçmak İstersin Kaçamazsın, İşte Ben Şimdi Tam Bu Duyguları Yaşıyorum...
Öyle Bir Girdin ki Hayatıma Neye Uğradığımı Şaşırdım...
Sevmenin Acemisiyim Ben Hiç Sevenim Olmadı...
Öğretseydin Sevmeyi Hiç Bu Kadar Acı Çekermiydim...
Kim Bilir Kaç Kez Kendime Yakalandım, Kendimden Kaçarken?!
Ve Sustum Vicdan Sorgularında...
Susmaktan Çok Yoruldum...
Gündüzlere Sığmayınca, Geceyi Kabullenir Oldum...
Şimdi Cümlelerle Oynuyor Beynim...
Bu Oyunda Hep Düşüp Kalkıyorum...
Her Yanım Yara...
Her Yanım Vurgun...
Harflerim Kırık...
Kelimelerimin Kapısı Aralı...
Her An Yazıya Dönüşmeyi Bekliyor İçimdeki Ses...
Ne Konuşacak Kadarım Ne de Susmaktan Yanayım...
Anlamı Uzun Olan Bir Cümle Bulanıklığıyım...
Hangi Kelime Beni Özetleyebilir ki?
Hangi Dil Lisanımı Konuşur?
Ne Demeliydi ki İçim Bunca Yanmışlığı Üzerine?
Herkese ve Her Şeye Rağmen Yalnız Değilim Yalanının Ardına Saklanıp, Koyu Bir Yalnızlığı Yudumladığında Ne Söylemeliydi?
Onca Acıyı Dem Tutturan Hayatına mı Kızmalıydı?
En Suçlusu Kimdi Bozulan Hayatımın?
En Suçlusu Gidenler miydi?
Yoksa Gitmeyip Hep Acı Çektirenler mi?
Bir Bilinmezlik Üçgeni Arasından Oradan Oraya Savruluyorum...
Kendime Sorduğum Soruların Bile Cevaplarını Bulamıyorum...
Yine Ben mi Suçluyum?
Yoksa Tüm Konuşmalarımı Çalıp Bana Sadece Susmayı Bırakanlar mı?
Ne Kadar Didinsem Boş!
Öyle Geçti ki Vakit...
Sen Bile Kurtaramazsın Artık Beni...
Sen Bile Yarama Merhem Olmazsın...
Sen Bile...!
Geç Bir Zaman...
Git Desem Gitmezsin Belki Şimdi...
Ama Gel Desen Ben de Gelemem...
Her Şey İçin Geç...!
Yoruldum Adına Düşler Biriktirmekten...
Harflerin Kalemime Dolanmasın Artık...!
Ki Adımı Unuttum Adını Yazmaktan...!
Yorgunum...!
Sana Susmayı Kabullenecek Kadar Geç Bir Zaman...
Artık Düşme Satırlarıma...
Ki Sen Satırlarıma Düştükçe Ben Acılara Düşüyorum!
Ki Sen Yazılınca Ben Siliniyorum...!!!
Terkedilmişliğin Hüznü Yalnızlığın Hazin Yüzü İçimde...
Gözlerim Dalgın Hüznüm Yorgun Düşlerim Solgun...
Sesimi Duyan Yok...!
Bu Çığlıklar Boşa Kimse Duymuyor Haykırışlarımı...
Kelimelerim Suskun...
Benim Neyime ki Çığlıklar, Bana Suskunluklar Gerek...!
Sen Şimdi Sustuğum Yersin!
Kelimelerin Tükendiği, Sesime Sus Değdiği Bir Nefessin...
Ses Tellerimin Kalbime Takılmış Çengellerisin...
Denizdeki Gel Gitlerden Farkı Yok Şimdi Aklımın...
Mantığımdan Nefret Etmemiştim Hiç Böylesine...
Çok Şeyi Olan İnsanlardan Değil Hiçbir Şeyi Olmayan İnsanlardan Olmayı İsterdim...
Sevgimin Arkasından Yorulmadan Koşmayı...
Engelleri Oradan Oraya Savurup Atmayı...
Hırpalanmadan...
Yormadan...
Sevdiğimin Sadece Yüreğinde Değil Yanında da Olmayı İsterdim Ölesiye...
Zamanı Dondurmak Mümkün Olsaydı Saatleri Mutlulukta Dondururdum...
Kollarında Kaldığım Zamana Kendimi Kilitler, Benden Gitmene Hiç İzin Vermezdim...
Biliyor musun?
Hiç Geçmedi Seni Seven Halim...
Sustum Ama Beceremedim Unutmayı...
Yapamadım Susturamadım Birtürlü Seni Özleyen Yanımı...
Her Gün Biraz Daha Derinleşiyor Kalbimde Hasretin...
Gözümde Tütüyorsun...
Ne Yediğimden Ne İçtiğimden, Ne de Yazdığımdan Zevk Almıyorum...
İşkence Gibi Geliyor Bana Yaşamak...
Yaşamıyor Yaşamaya Çalışıyorum Sadece!
Ben Seni Çok Sevdim...
Yaşayarak Sevdim Seni...
Parçalanarak Sevdim Seni...
Ve Kaldı Sevdan Üzerimde...
Bir Daha Ayrılmamak Üzere Ruhuma Yapıştı...
Gitmedin Benden...
Bir Daha Hiç Gitmedin...
Seviyorum İşte!
İliklerime Kadar Hissederek Seviyorum...
Her Nefeste Seni İçime Çekerek Seviyorum...
Hayalimsin Sevgili...
Bitip Gitmeyecek Bir Hayalsin....
İçimde Akan Bir Pınar, Yüreğimin Lafısın...
Ellerim Açıp Rabb'imden Dilediğim Sevgisin...
Benden Gitmeni İstemiyorum...
Benden Yitip Gitmene İzin Vermem...
Veremem...!
İçimdeki Sen Bitip Gitme Olur mu?
Du'amsın...
İçimdeki Yanardağsın...
Sevdamsın...
Mutluluksun Bende...
Çoşkulu Şekilde Akan Pınarsın Gönlümde...
Yalanların İçinde Bulduğum Doğrumsun...
Seni Sevmek Nefes Almak Demek Benim İçin...
Yüreğimin Her Bir Atışında Sen Varsın...
Bir İz'din Şimdi Koca Bir Sevda Oldun Yüreğimde...
Yüregimi Aydınlatan Işıksın...
Yüzümdeki Tebessümsün...
Sen Benim Sevdiğimsin...
Ben Seni Kalbime Yazdım...
Sonsuza Dek Orada Saklayacağım...
Seni Seviyorum Sevgili...!
Gizli Yaşamadım Hiçbir Şeyi Ben...
Seni de Gizli Yaşamam...
Ben Aşk'ımı Laf Kovalamacalarının Ardına Saklamam...
Önümdeki Dağın Eteklerinden Değil Tepesinden Bağırırım Seviyorum Diyerek...!
Ve Sen Bir Gün Benim Olursan, Benim Olunca Değerini Yitirmem...
Benim Olduğuna Şükrederek, Kendimi ve Sevdamı Hep Önde Tutarım...
Senin Gibi Utanmam Sevgimden...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.