6 Temmuz 2013 Cumartesi

Nasıl Bir Gidişti ki Ben Hala Titriyorum...!

Bugün Yine Seni Hatırladım...
Gözyaşlarımı Tutamadım...
Çekinerek Dokundum Hayaline...
Susamış Çiçekleri Sular Gibi Suladım Resimlerini Gözyaşlarımla...
Varlığın Seni Çoğaltıyor İçimde ve Aşkın Büyüdükçe Büyüyor...
İçimde Savruluyorsun...
Deli Fırtınalar Çıkıyor Gönlümde...
Yine Üşüyen Kelimelerim Var Ellerimde, Ellerimden Soğuk, Yüreğimden Buz, Duymak İstemeyeceğin Kadar Anlamlı ve Anlamak İstemeyeceğin Kadar Gerçek... 
Yine Yalnızlık Yine Ben..
Yorgunluktan Çökmüş Ağlayan Gözler...
Kalbim Dört Duvar Arasında Hapis...
Bir Feryat Var Derinden...
Aldığım Her Nefes Azap Veriyor...!
Yalnızlık Yavaş Yavaş İçime İşliyor...
Bilmiyorum Daha Ne Kadar Dayanır Bu Beden...!
Yine Yalnızlık Yine Ben ve Uzun Bekleyişler...
Farkediyorum ki O An Kabusumu Yaşıyorum...
O An Yaşadığımı Sanıyorum...
Bir Rüzgar Süzülüyor Penceremden...
Ani Bir Ürperti, İki Damla Gözyaşı...
Sonra İç Acıtıcı İnlemeler...
Ve Anlamsız Titremeler...
Kendi Kendini Anlayamayan Benliğim... 
Gidişini Anlamlandırmaya Çalışırken İçim Daha Çok Acıyor...!
Düşünürken Seni, Düşünürken Sensizliği Bir Titreme Alıyor Kalbimi...
Ve İçine Düştüğüm Sessizlik Kanımı Donduruyor...
Yine Yüreğim Çok Üşüyor... 
Söylesene Sevgili...!
Her Zaman Varmış İlkler ve Sonlar Sen Hangisiydin?
İlkim mi, Sonum mu Söyle?
Ya da Dur Ben Söyleyeyim...!
Ben Çok İlkler Gördüm, Ama Hiçbiri Bu Kadar Acıtmamıştı...
Hiç Bu Kadar Yakmamıştı...
Ve Hiç Bu Kadar Sızlatmamıştı Yüreğimi... 
Sen Nasıl Bir Fırtınasısın ki; Aşamıyorum, Yenemiyorum Seni... 
Söyle Nasıl Islattın ki Beni Kuruyamıyorum...!
Nasıl Bir Gidişti ki Ben Hala Titriyorum...! 
Nasıl Baktın ki Bana Ben Hala Ağlıyorum...!
Hayalin Düşmeyi Versin Aklıma Ben Her An Tükeniyorum...!
Nasıl Bir Ateşsin ki Sen Her Geçen Gün Eriyorum...! 
Izdırap Çekiyorum Senden Uzaklarda...
Düşünmek İstemiyorum Seni, Ama Ne Mümkün...
Sensizliğin Beni Senden Çok Bağlıyor Yüreğine...
Senin Varlığınla Yenilenen, Yeniden Doğan Ruhum Sen Yokken İsyanlara Giriyor...
Suskun Dilim Şair Kesiliyor...
Sen Yokken de Seni Söylüyor Seni Yazıyor...
Sadece Gözyaşları Oluyor Hayat Penceremde...
Sensizliğin Beni Yakıyor Dirhem Dirhem...
Sen Yokken Kendimi Bile Tanıyamıyorum, Aynaya Bakarken Korkuyorum Artık...
Gözlerim Sadece Seni Görsün İstiyorum...
Sadece Seninle Konuşmak, Sana Bakmak ve Sadece Senin İçin Yaşamak İstiyorum...
İçinde Sen Olan Herşeyi Seviyorum, Sensizliği Bile...
Ama Senin Kadar Değil...
Aranızda Sadece Bir Fark Var...
Seni Her An Özlüyorum, Sensizliği Sen Yokken...
Hayat Ben de İki Kelime Artık...
Sen ve Sensizlik...!

Akıp Geçsin Bakalım Zaman, Değişsin Her Şey...!
Açsın, Solsun Çiçekler...
Geçsin Mevsimler...
Geçsin Bakalım Sensiz Günler...
Seninle Zaman Kavramını Unutuğum Zamanlar da Gelecek...!
O Zaman Yaşayan, Yaşamayan Her Varlık İmrenecek Seninle Bana..
Biz'e...
O Zaman "Özlem" Kavramı Yanındayken Kurulacak...
Ağlamaklı Anmayacağım Adını...
Korkmadan İçim Rahat Nefes Aldığımı Hissedeceğim...
"Seni Seviyorum"ları Daha Delice Söyleyebileceğim...
Şimdi Buruk da Olsa...
Hüzün de Karışsa...
Korkuya Bulanmışta Olsa...
İçim Titreye Titreye Söylüyorum...!
Seni Çok Seviyorum Sevdiğim, Seni Çok Seviyorum...
Hala Aklımdasın...
Umrun da Olmasam da Hafızamdasın...
Canımdasın...
Kalbimdesin...
Sen Benim Unutamadığım, Unutmayı Başaramadığım Tek Hatıramsın...
Sensizlikle Boğuşurken Bile Yanımdasın...
Bir Damla Sevgiye Muhtaç Olduğumda İse Çok Uzaklardasın...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.