27 Aralık 2016 Salı

Ölürcesine de olsa

Belli belirsiz eski bir resim içimi üşütüyor...
Yokluğunda ıslanmış çocuk gözlerim...
Öksüzlerin üşüyen geceleri adın... 
Şiirlerim vedalarca tenha 
Yağmurlarca ıslak... 
Kah deli rüzgar gibi yıkarak, 
Bazen seller gibi coşup, 
Seni sessizce özlüyorum... 
Bir gün uyandığımda 
Seni yanımda görmek isterdim... 
Ölürcesine de olsa, 
Doyasıya sevmek isterdim...
Benimki bir hayal, 
Bir düş, 
Sonu olmayan bir yol... 
Artık gitmem gerek 
Sevdamı, 
Yüreğimi, 
Canımı sende bırakarak...

Şadiye Berber


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.