Kendini Kendi Esaretine Hapsetmek Çok Zordur Bilirim...!

Kaldırımlarım Bomboş... 
Uzayıp Giden Bir Yolda, 
Dünümden, 
Bugünümden, 
Yarınımdan, 
Aklımda Bir Tutam Hayal, 
Durmaksızın Çarpan Yüreğimle, 
Yaşları Durmayan Gözlerimle, 
Kimi Zaman Dertlerimle, 
Kimi Zaman Hüznümle Yürüyorum Öylece... 
Nereye Gidiyorum? 
Bilmiyorum...! 
Ne Zaman Çözülecek Boğazımın Düğümü? 
Kestiremiyorum...! 
Kendimi Yarınsız Bir Gün Gibi, 
Günlerdir, 
Haftalardır, 
Hatta Aylardır Bulmaya Çalışıyorum... 
Arayışımın Adı Ne? 
Yitmişlik mi? 
Yoksa Hesapsız Yitişlerimin Ardından, 
Her Geçen Gün Boy Veren, 
Yeşeren Karanlıklar mı? 
Limanını Kaybetmiş, 
Yokluk İçinde, 
Kırık-Dökük, 
Umudu Buruk Sahipsiz Umutların, 
Umutsuzluğun Suskunluğunda Boğuluşu mu? 
Unutulmuşluk Kokan Gecelerin Harlı Yangını mı? 
Belki de Huzursuz Dizelerimin Ardına Sakladığım, 
Tekil Bir Yalnızlık?! 
Neyi Arıyorum Kendimde? 
Kendimde Bulmak İstediğim Ne? 
Boş Bakan Gözlerimin Derinliğine Dolan, 
Paramparça Düşlerimle, 
Bulanık Umutlarımla, 
Mahşer Yeri Yalnızlığımla, 
Ufuklardan, 
Ne Ilık Bahar Rüzgarı Beklerim, 
Ne de Avunacağım Anlık Bir Gülüş İsterim... 

Sahi, 

Ömrümde Bakışlarımdan Gözbebeklerime Akan, 
Karanlıkta Kaybolan Kaç Gözyaşı Damlası Var? 
Düşlerimden İzdüşümlerime Düşen, 
Ömrün Ardında Kalan, 
Sisler İçinde Kaybolarak, 
Paramparça Olan,  
Suskunluklara Gebe Bırakıldığım Akşamlarda, 
Dizeleri Nefes Nefese Kalan, 
Hiç Yitmeyen, 
Bitmeyen, 
Ama Çözümsüz, 
Ama Çıkışsız, 
Ama Yorgun, 
Ama Tükenmiş, 
Ama Çaresiz, 
Bir Yanı Hüzün, 
Bir Yanı İç Çekiş Olan  Kaç Şiir? 
Umuda Sarılmış Kaç Umutsuz Titreyiş? 
Kaç Kırılgan Sesleniş? 
Kaç Sessizlik?
Kaç Kimsesizlik? 
Kaç Kalabalık Yalnızlık? 
Kaç Tüketen Çaresizlik? 

Sahi, 

Yitip Giden Bakışlarımda Kaç Arayış Var? 
Gözyaşlarıyla Islanmış Kaç Avuç?
Kaç Çaresiz Çığlık? 
Kaç Sessizlik Yankısı? 
Kaç Karanlık? 
Kaç Yalnızlık? 
Yarım Kalmış Mısralarda, 
Elle Tutulmayan, 
Gözle Görülmeyen Kaç Hayal Kırıklığı, 
Kaç Kırılgan Düş? 
Kaç Fırtına? 
Kaç Kasırga? 
Kaç Boran? 
Kaç Sessiz Haykırış? 
Kaç İklim? 
Kaç Hüzün? 
Kaç Sır?
Heyecanlı, 
Ama Sabırsız, 
Ama Sessiz Kaç Sevmek? 
Gecelere Meydan Okurcasına, 
Yaralı Kuş Gibi Çırpınan Kaç Hasret? 
Yıkılmış Duvarların Arasından Maziye Kaç Bakış? 
Uslanmaz Kaç Tutku? 
Kaç Özlemek? 
Kaç Ölmek Var?
Düne Tutsak Kaç Tutarsız Gülüş? 

İnsanı Sağır Eden Çığlıklarla, 
Acısı Bastırılmış Yaralarla, 
Hiç Yaşanmamış,
Güneşi, 
Gölgesi Olmamış, 
Ünlemlere Hapsolmuş, 
Yitirmenin Korkusu,
Ayrılığın Kokusu İle, 
Üşüyen Zamanlarda, 
Hüzün Devşiren An'larda, 
Sessizliğin Kıskacında, 
Yorgun Düşmüş Kederlerle, 
Gamlarla,
Solmuş Yapraklar Gibi Savrularak, 
Aydınlığa Döngüsü Olmayan  Gecelerde, 
Uykuya İsyan Eden Gözlerle, 
Yitirilen Anılarla, 
Unutulan Umutlarla, 
Biraz Eksik, 
Biraz Yarım, 
Vefa İle, 
Cefa İle, 
Zamana Hapsolmuş Bir Mekanda, 
Umutları Zavallı, 
Umutları Umarsız, 
Heba Olmuş Bir Yaşamı Yaşamak, 
Küllenmeyen Serzenişlerle Köz Olup, 
Çaresizliğe Bağlanmışı Ellerle, 
Küskün Bir Serçe Gibi, 
Yokluğun Yokluğunda Yok Olarak, 
Zamanı Direnmenin Yılgınlığıyla, 
Kendi Sesinde Kaybolan Umutsuzluğun, 
Çaresizliğin Sükut İçindeki Sahipsiz Çığlıkları İle, 
Gece Kadar Sessiz, 
Gece Kadar Hüzünlü, 
Kendini Sonsuzluğa Uğurlarcasına, 
Bir Varmış Bir Yokmuş Gibi, 
Kimsenin Bilmediği Kuytularda, 
Renksiz Düşlere Yaslayıp Bir Ömrü, 
Yarını Olmayan Akşamlarda Uyuyup, 
Dünler Bitmeyen Sabahlarına Uyanmak, 
Kendini Kendi Esaretine Hapsetmek Çok Zordur Bilirim...!

Bir Katre Umut, 
Bir Tutam Sevgi, 
Tüm Yenilgileri Öldürür, 
Bunu da Bilirim...!