Artık Kimseyi Sevemem Onun Kadar...

Çok Değerli Blog Arkadaşlarım, Facebook ve Buna Benzer Sosyallerden Takipçilerim...
Öncelikle Blogumu 323.454 lere Taşıyan Sizlere Sonsuz Teşekkürlerimi Gönderiyorum...

Son Paylaşımımı Olmaktan Çok Çok Yorulduğum Bir Yerden, Hastane Odasından Yazıyorum...
Evet, Burası Bir Hastane Odası...
Burası Umutların Tükenip Hayallerin Uçuruma Sürüklendiği Düşlerin Karanlığa Gömüldüğü Yer...

Yaklaşık Birbuçuk Yıl Sizlerle Yürek Kalemimin Bana Usul Usul Fısıldadığı Yürek Esintilerimi, Acılarımı, Hüzünlerimi, Özlemlerimi Paylaştım...
İçimde Fırtınalar Koparken, Dışımda Sükünetin Çığlık Atışlarıydı Çaresizliğim...
Her Şeyi Buraya, Yani Yüreğim Dediğim Bloga Yazdım...
O Yokken Neler Yaşadığımı, Nasıl Acı Çektiğimi, Geçmişimi Ardımda Bırakıp Ona, Sadece Ona Gitmeyi, Tüm Yolları Bitirip, Bin Bir Sokaktan Geçip Ona Gitmek İstediğimi Yazdım...
İliklerime Kadar Ona Üşüdüğümü, Onsuz Geçen Geceleri, Onsuz Başlayan Günleri, O Yokken Her Şeyi Nasıl Kaybettiğimi Yazdım...
Şimdi Etrafımı Saran Sancılı Kelimelerle Onun Yokluğuna, Acıttıklarına, Özlettirdiklerine Tekrar Tekrar Yazmak Çok Zor...
Bugün Geldiğim Nokta da Susmak mı Yakışır Bana Yoksa Çılgınlar Gibi Haykırmak mı?
Sadece Gözlerim Anlatsa Derdimi Yetmez mi?
Dilim Hecelemese, Kalemim Yazmasa Cümleleri Olmaz mı?
Yoksa Çıldırmışcasına Haykırsam mı Sevdiğimi Sokaklara Caddelere, Denizlere, İnsanlara?
Bilemiyorum Ama Tek Bildiğim Şey Var...!
Susmakla da Olsa, Haykırmakla da Olsa Canım Çok Yanıyor...!
Artık Dilsiz Kelimeler Büyütüyorum Gönlümde, Tarifini Benim Dahi Bilmediğim Buram Buram "O" Kokan Cümleler İçerisinde...

Facebook'ta, Twitter'de ve Blog'da Yazdığım Sürece Yani Sanal Ortamda Bulunduğum Sürece Hiç Kimseyle Yakın İlişkilere Girmemeye, Vefasız Denilen Sanal da Dost Edinmemeye Çok Çalıştım...
Sevgili Murat Arkadaşımın Aracılığıyla Gülümser Hanım ve Bir Kaç Arkadaşı Bana Ulaşmaya Çok Çalıştığı Halde Kırılmak ve Kırmamak İçin Bu İstekleri Geri Çevirdim...
Lütfen Bu Davranışımı Kendini Beğenmişlik Olarak Algılamayın, Blakis Bu Kendimle, Kendime Küsüşümle Alakalı Bir Durumdu...
Yaşamım Boyunca Ne Kimseyi Küçümsemiş Ne de Kendimden Aşağı Bir Tabakada Görmüşümdür...
Ve Biliyorum ki Sizler Beni Benden Daha İyi Tanımış, Beni Benden İyi Anlamışsınızdır...
En Azından Ben Öyle Umuyorum...

Benim Hayattan Çok Beklentim Olmamıştı...
Beni Anlayan, Seven, Saygı Duyan, Başımı Omzuna Koyduğumda, Gözlerine Baktığımda İçime Huzur Dolduran, Kendimi Onun Kollarında Güvende Hissedebileceğim Bir Eş Haricinde Ama Bu Şimdiye Kadar Bana Nasip Olmamıştı, Yıllar Önce Hayatıma Giren O İnsan İse Sadece Hayatımı Alt-Üst Etmiş, Hayatı Zindan Yaşamama Sebep Olmuştu...!
Ve Bir Gün Yolum Onunla Kesişti...
Onda Aradığım Her Şeyin Var Olduğunu Hissettim ve Onu Sevdim, Ona Aşık Oldum...
Sevdam, Azar Azar İçimde Büyüdü; Kökü Yüreğimde, Yaprakları Gönlümün Göğünde Aşk Ağacı Oldu...
Bütün Mevsimleri Bir Günde, Bütün Yılları Bir Mevsimde Yaşamaya Razıydım Onunla...
Aşıktım Ona Delice, Özgürce, Korkmadan Söyledim Sevdiğimi, Onun Gözlerinde Başladı Onun Yüreğinde Bitti Ona Dair Kurduğum Cümleler, Öyle Sevdim ki, Kelimelerim Yetmedi Bazen Ona Olan Sevgimi Anlatmaya...
Artık Her Yer O Kokuyor, Her Şeyde O Vardı...
Benim İçin Artık Aşk, Onun Gözlerinde Kaybolmak, Nefesinde Acıyı ve Tatlıyı Tatmak, Varlığıyla Huzur Bulmak Kokusuyla Nefes Almaktı... 
Onunla Kapatmak Gözlerimi Geceye ve Her Sabah Ona Uyanmaktı... 
Benim İçin Aşk, Onun İçin Yaşamak, Gözlerime Takılan Bakışlarında Hissetmekti Kalp Atışlarımı...
Ve Ben Hiç Kimseden İzin Almamıştım Onu Sevmek İçin...
Zaten Aşk Allah'ın İzniyle Değil miydi?
Onun Aşkını Yüreğime Nakış Nakış İşleyen Onu Bu Kadar Sevmemi Sağlayan "O" Değil miydi?
Ulaşınca Herkes Severdi, Oysa Ben Ulaşamayınca da Sevmiştim Onu...
Ben Sonu Olacak Gibi Değil, Sonu Olmayan Bir Düş Gibi, Hiç Bitmeyecek Hayal Gibi, Ömrümü Avuçlarına Bırakacak Kadar Sevmiştim Onu...
Aslında Hayat Tecrübemden Olsa Gerek Hiç İnanmıyordum Bitimsiz Sevgilere Aşklara; Ama Bu Sefer İnanmıştım İşte, Bu Kez Fazlaca Güvenmiştim...
Toz Konduramıyordum Üstüne...
İçimde Bambaşka Bir O Yaratmıştım...
Fırtınaya Kapılan Bir Gemi Misaliydi, Geldi Yüreğime Demirledi... 
Dindiğinde Fırtınaları Yüreğimi de Söküp Yerinden Ansızın Gidiverdi ve Başka Bir Yüreğe Yüreğini Demirledi...!
Çok Merak Ediyorum,Onu Benden Alan Aklımdan, Ruhumdan, Benliğimden, Tüm Hücrelerimden de Alabilir mi Ya da Alabilecek mi Acaba? 
Peki Ya Şu Ağrıyan Sancıyan Sol  Yanımdan?
Sanmıyorum...!
Artık Hiç Kimse Onun Gibi Olamaz... 
Onun Gibi Sarılamaz, Elimi Sıkıca Tutup Gözlerime Dalamaz...
Artık Kimseyi Sevemem Bu Kadar...
Kimseyi Bu Kadar Kabullenemem, İsteyemem, Hissedemem... 
O Artık Kalbimden Çıkaramadığım Unutmaya Kıyamayacağımdır...
O Gözümden Akan Yaş Gönlümdeki Bitmeyen Sancıdır...
O Bazen Yüzümde Beliren Tebessüm Bazen de Anlamını Bilemediğim Gözyaşımdır...

Şimdi mi?
Gönlüm Yorgun, Ömrüm Yorgun, Yarınlarım Umutsuz Ama Ben Yine de Ayıramadım Hem Gönlümü Hem Ömrümü Yorandan...!
Ben Hiç Kaybetmemem Gerekeni Hiç Benden Gitmemesi Gerekeni Kaybettim ve Ben Artık Yaşamıyorum...
Blog'un Adı "Bir Sevda Masalı" da Olsa Benim Sevgim Yalansızdı Gerçekti...
Dönmez Artık Gittiği Yürekten Biliyorum..
Kokusu Tenimde Kaldı Ellerinin Sıcaklığı Avuçlarımda...
Hiç Bitmeyecek İçimde Ona Büyüttüğüm Özlemlerim, Ona Dair O Olan Ne Varsa Bitmeyecek Bende...
Günden Güne Yok Olup Gideceğine Gün Be Gün Artacak Yüreğimde...
Ellerim Bıraktığı Gibi Sıcacık Bekleyecek Onu...
Tenim Yine O Kokacak...
Dudağımda Dudağının Tadı Olacak...

Artık Beni Kimse Acılarımı Dindiremez, Ağlayan Gözlerimi Güldüremez, Kanayan Yaralarımı Saramaz,Yaşama Tutunmamı Sağlayamaz...
Ben Onu Hep Dolu Dolu Sevdim ve Şimdi Hiç Hakkım Olmasa da Hala Dolu Dolu Seviyorum...
O Dilimdeki Keşkelerle Yazdığım Yarım Kalan Şiirim Şiirlerimin Belli Adresiydi...
O Yürek Yangınlarımdı...
O Bahar Yağmurlarıyla Gelen İçimde ki Özlem, Her Gece Sıcaklığını Koynunda Hissettiğimdi... 
O Yokluğunu İçime Bir Türlü Sindiremediğim, En Büyük Özlemim, Acısını Dindiremediğim, Bütün "Hiç"lerin İçinde Varlığım, O En Derin Yaramdı...
O Resmine Baktığımda Yüreğimde Fırtınalar Koparanım, Gönlümdeki, Yüreğimdeki, Gözyaşlarımdaki, Hayatımın Anlamı, Yaşama Sebebimdi...
Şimdi Mutsuzluğumun ve Gözyaşlarımın Üzerine Kurulacak Bir Yuva İçin Ağlayan Bir Yürek Ne Kadar Mutluluk Dileyebilirse O Kadar Mutluluklar Dileyebiliyorum Kendisine...

Her Başlangıcın Bir Bitişi Olur Ya, İşte Ben O Bitiş Çizgisindeyim Şimdi...
O Kadar Yorgun O Kadar Bitkin, O Kadar Çaresizim ki, Bu Duygularımı Kaleme Dökecek Ne Yüreğim Ne de Cesaretim Var Artık...

Vazgeçilmezim, Hayallerimin ve Düşlerimin Davetsiz Misafiri, Umutlarım, Düşlerim, Hayallerim, Yüreğimin Acısı, Yüreğimin En Derininde Hissettiğim, Dudaklarımdan Değil Kalbimden "Seni Seviyorum" Dediğim, Yüreğimin Köşesinde Sevgi Tohumlarıyla Yeşerttiğim, Hasretine Gözyaşlarımı Sakınmadan Akıttığım, Seviyorum Diye Dağlara Taşlara Haykırdığım, Canımı Verircesine Sevdiğim, İsmini Yüreğime Kazıdığım, Aşkını Sevgisini Şiirlere Döktüğüm, Birlikte Yaşayacağım ve Yaşlanacağımı Hayal Ettiğim, Düşlerini Kurduğum İnsan, Ömrüne Kattığın Mutluluğu Hayatımdan Çalman Doğru muydu?
Hani Gittin Ya Sen Benden?
Söktün Ya Kalbimi Bedenimden?
Şimdi Halimi Bir Kez Görsen Nefret Ederdin Kendinden...!
Sen Benden Gittin Gideli Sendeliyor Küçük Kalbim...
Ve Ben Bunları Tek Başıma Yaşarken Biraz Daha Aşık Oluyorum Sana...
Biraz Daha Seviyorum Seni...

"Yaşanması Gerekiyordu Yaşandı ve Gözler Yaş Doldu" Demiştin Bir Gün Sevgili...
Senin Gözünün Yaşı Çabuk Kurudu Ama Benim Gözümün ve Yüreğimin Yaşı Bir Ömür Kurumayacak, Akmaya ve Beni Yakmaya Devam Edecek...!


Sevda Mutlu...