8 Şubat 2014 Cumartesi

Beni Boş Ver, Sen İyi Ol Sevgili...


Aslında Çok Kararsızım...
Giden Seni mi Yazmalıyım, Yoksa Bende Kalan Seni mi ? 
Ne Şekilde Olursa Olsun... 
Neyi Anlatırsam Anlatayım...
Hangi Yönüyle Bakarsam Bakayım Ayrılığa Hepsi Aynı...
Hepsi Aynı Acı...
Tarifi Yok...
Kelimeler Yetersiz...
Geceler Hep Uykusuz...
Sabahlar Aynı Derece Yakıcı...
Güne Sensiz Merhaba Demek Ne Kadar Zorsa, Gecelere Sensiz Düşlere Dalmakta O Kadar Zor...
Karşılığı Yok Düşüncelerimin...
Çok Zor Sessizce Kalbimdeki Yarayla Savaşmak... 
Çok Zor Seni Canımdan Ayırmak...
Zor İşte Her Seni Düşündüğümde Yeniden Kara Toprağa Gömülmek... 
Ruhum Sessizce Can Çekişiyor Sıkışmış Bedenimde... 
Seni Düşünmek Kalbime Derin Bir Acı Saplıyor... 
Zor Geliyor Seni Sensiz Acılar İçinde Yaşamak...
Neredesin?
Ben Hasretinle Yanarken, Sen Nerede, Kiminlesin?
İyi misin?
Gülüyor mu Gözlerinin İçi?
Hiç Düşündün mü Beni Oralarda?
Aklına Düştü mü Gözlerim Bir Gece Vakti?
Nasıl Olduğumu Hiç Merak Ettin mi Sen İyi Olduğunda?
Bak!
Kapadım Yine Gözlerimi..
Avuçlarımı Sımsıkı Bastım Göğsüme..
Seni Diledim Defalarca..
Ama Yoksun Sevgili...
Yine Yoksun...!
Bak Sevgili...!
Yine Seni Diliyorum...
Her Gece Du'alarımda Yalnız Sen Varsın...
Ve Her Gece Bir Kez Daha Ölüyorum Yokluğundan...
Ben Ölmeye Razıyım Sevgili...
Beceremedim Senin İçinde Olmadığın Zamanları Yaşamayı... 
Her An'ı Sana Adadım...
Sevdamdan Vazgeçemedim Hiç...
Yitirmedim İçimdeki Sevgimi... 
Yoktun Yanımda... 
Sarıldım Kendime Sen Diye...
Çünkü Sendin Hasretinde Yandığım... 
Sendin Yangınında Yandığım... 
Köz Olarak Kaldığım...
Şimdi Evleniyorsun Sevgili...
Mutlu Oluyorsun...
Haklısın Elbet...
Hep İstemez miydim Senin Mutlu Olmanı?
Hep Demez miydim Yeter ki Sen İyi Ol Diye?
Yok Sevgili, Değişmedi Fikrim...
Sen Yine Mutlu Ol... 
Sakın Ağlama...
Acı Çekme...
Hep Gül... 
Hep Mutlu Ol...
Hep Huzurlu Ol Sevgili...
Ben Yaşarım Yerine Tüm Acıları... 
Çekerim Tüm Dertleri...
Günahın Varsa Ben Öderim Bedelini... 
Çekerim Cezasını...
Sen Sakın Yüzündeki Tebessümü Yitirme...
Başkasıyla Mutluysan Mutluluğuna Sımsıkı Sarıl...
Ve Hiçbir Zaman Hiçbir Şeyin Mutluluğunu Bozmasına İzin Verme...
Senden Tek Dileğim, Senden Tek İsteğim Bu Sevgili...
Ve Mutluluklar Size..
Beni Boş Ver...
Sen İyi Ol Sevgili... 
Sen Düşünme Beni...
İlk Değil Böyle Karanlığa Gömülüşüm...
İlk Değil Gönlüme Güneşin Doğmadan Battışı...
Kaç Kere Yüreğim Yandı...
Kaç Kere Umutlarım Tükendi...
Mutluluklarım Bir Anda Kabusa Döndü...
Kaç Kere Gözlerim Kan Ağladı Bilemezsin...
Bilemezsin Kaç Kez Vazgeçtim Gülmekten...
Bilemezsin Bu Yürekte Kaç Kez Depremler Oldu...
Kaç İhanet Selinden Boğuldu...
Ve Kaç Kez Sırtından Bıçaklandı...
İlk Değil Elimde Tuttuğum Gülün Sararışı, İlk Değil Her Tuttuğum Gülün Dikenlerinin Elime Batışı...
Olsun...
Sen Düşünme Beni...
Bilemezsin Kaç Kez Yüreğimi Acıttılar...
Kaç Kere Hayatımı Kararttılar...
Hayallerimi Yıktılar...
Gülüşlerimi...
Yaşama Sevincimi Çaldılar...
Yine de Sen Düşünme Beni...
İlk Değil Bu Payıma Düşen Dayanılmaz Acılar...
Şimdi Ben Biraz Daha Yorgunum Hepsi O Kadar...!!!

Artık Beni Sev Diyemem... 

Kaderin Olayım, Düşünde Yaşayayım Diyemem...
Gitme Diyemem Unutma Diyemem...
Sadece Asırlık Özlememi Anla Diyebilirim...
Sol Yanımda ki Hüznüm İyi Dinle....
Belki de Bir Daha Kalemimden Düşüremeyeceğim Satırlarıma Seni...
Belki Acı Çekeceğim, Beynime Saplanmış Bir Sancı Gibi Kıvrandıracak Sensizlik Beni...
Sensizliği Görünce Ağlayacak Belki Yanılan Gözlerim, Fakat Sana Dokunmamayı Öğrenen Ellerimle Sileceğim Yaşlarımı Damlamadan...
Kimbilir Sana Hitap Eden Kaç Mektup Daha Yazacağım, Yarım Kalan Anlatılmayan...
Kalemim Belki Uzun Süre Kıvranacak Satırlarda Özlem Sözcükleri İle...
Acı Çekeceğim Belki Saniye Saniye, Nefes Nefes...
Bütün Gülüşlerimi ve Gecenin Son Yıldızıyla Sana Göndereceğim Belki!
Gözyaşlarım Islatacak Yüreğinde Kuruyan Düşten Güzel Çiçekleri, Ama Sen Bilmeyeceksin Belkide, Sahtekar Gülüşlerin İçinde Kaybedeksin Benim Bu Masum Gelişlerimi!
Belki de Zamanın En Kötümser Yerinde Uzak Bir Şehirde Bir Yürek Mesafesi Kadar Yakın Edeceğim Bekleyişlerimi...
Sensizliğin Senli Yokuşlarında Yüreğin Güç Verecek Bana ve Çıkacağım Ben O Sensizlik Yokuşlarını!
Sana ve Aşka Dair Ne Varsa Yüreğimde Bu Kez Onları Biriktireceğim, Fakat Asla Ama Asla Pişmanlık Duymayacağım Bu Yaşanmışlıktan!

Sen!

Sevmemem İçin Duygularıma Gem Vurmak Zorunda Bırakıldığım Adam...
Bitmesini Hiç İstemediğim En Güzel Rüyam...
Unutamadığım...
Unutma Sözü Dahi Edildiğinde Yüreğime Saplanan Dayanılmaz Acım...
Anlatmaya Kalksam Anlatamadığım, Sevmeye Kalksam Sevmekten Korktuğum Aşk'ım...
Dayanamadığım En Derin Acım, En Derin Sancım...
Her Aklıma Geldiğinde Yüreğime Yaş Olup Akan, Yüreğimde Irmaklar Gibi Çağlayan Adam...
Bundan Sonra Bilemeyeceksin Seni Ne Kadar Sevdiğimi... 
Bilmeyeceksin Seni Nasıl Düşündüğü mü...
Yüreğimi Yalnız Sana Açtığımı...
Kendimi Senin İçin Yaktığımı...
Yalnız Sana Yandığımı... 
Sana Hasret Yaşadığımı Bilmeyeceksin...!
Geceleri Rüyalarımda Gördüğümü...
Hayallerimde Gezindiğini...
Ruh'umda Dolaştığını Bilmeyeceksin...!
Yüreğimin Sana Dair Neler Fısıldadığını Duymayacaksın...
Gözbebeklerimde Neler Yazdığını Bundan Sonra Okuyamayacaksın...!
Bilmeyeceksin Senin İçin Öldüğümü... 
Hep İçimde Kalacak, Hep İçimde Yanacak Deli Sevdam... 
Ve Biliyorum ki İçimde Kaldıkça İçimde Yandıkca Beni Kahredecek...
Ömrümü Tüketecek...!
Bundan Sonra Seni Ne Çok Sevdiğimi İstesende Bilmeyeceksin...!
İçim Yansa da...
Yüreğim Kavrulsa da Sen Üzülme Diye Bu Sevdayı Bitirdim Zannedeceksin...
Ve Asla Bilmeyeceksin Seni Nasıl Sevdiğimi...
Bilmeyeceksin Sensiz Nasıl Tükendiğimi...! 
İki Ayrı Dünyayız Artık Seninle...!
Say ki; Gelmedim, Görmedim...
Gözlerimden Aşk'ın Dökülmedi Gözlerine...
Gözlerimin İçi Sana Baktıkca Işıl Işıl Gülümsemedi…
Say ki; Yazmadım, Dökmedim Ruh'umdaki Sen'i Dizeler Yoluyla Ruhuna...
An’lık Şiirler Nakış Nakış Dokumadım Sayfalara... 
Say ki; Ne Sen Benim Beklediğim Sevgiliydin Ne Ben Senin Özlediğin Sevgiliydim...
Say ki; Yaşananlar Kocaman Bir Yalandı...
Kurulmaması Gereken Hayaldi...
Görülmemesi Gereken Rüyaydı...
Say ki; Senin İçin Ne Ateşlere Attım Yüreğimi Ne de Ağlattım Gözlerimi...!
Şimdi Veda Ediyorum Sana! 
Artık Hiç Anlatmayacağım Beni Nasıl Parçalara Böldüğünü...
Darmadağın Ettiğini... 
Kalp Ağrılarımı...
Gönül Sancılarımı...
İçimin Nasıl Daraldığını...
Yüreğimin Nasıl Ağladığını...
Sensiz Köşe Bucak Gizli Gizli Gözyaşlarına Boğulduğumu...
Ruh'umun Çektiği Azabı da Bilmeyeceksin...! 
Şimdi Aşk'a Kendi Tarafımdan Bakarak...
Gözümden Akan İki Damla Yaşla... 
Seni Çok Ama Çok Sevdiğimi Tekrarlayarak Gidiyorum!
Üzülmüyorum!  
Yokluğuna Alışmak Varlığının Bedeliyse Ödüyorum Sevgili!
Hem Yüreğim Üşüyor Hem de Acıyor... 
Bu Beden Sensiz Ölüyor!
İlk Defa Kaybetmenin Ağırlığı İle Yanıyorum...
İlk Defa Tüm Kalelerim Çaresizlik İçinde Savunmasız... 
Hicranım Amansız Bir Düşman Gibi İki Büklüm Bırakıyor Beni...
Gözlerim Buğulu Bakıyor Ötelere...
Meğerse Çok Derine Vurmuşsun Sevda'nın Hançerini! 

Eğer Boş Verebilmek Mümkün Olsaydı Maziyi, Adım Adım Yaklaşabilirdim Mutluluğun Geçtiği Sokaklara...

Artık Takatim Kalmadı, Dirhem Dirhem Tükeniyorum Sanki...
Mıhlanıp Kalsam Diyorum Olduğum Yere...
Dilim Lal, Gözlerim Kör, Kulaklarım Sağır Olsa...
Görmesem, Konuşmasam, Duymasam Diyorum...
Belki O Zaman Kurtulurum Geçmişimin Gölgesinden...
Belki O Zaman Kurtulurum Adını "Mazi" Koyduğum Bestemin Yüreğimi Ezen Melodilerinden...!!!

Vakt-i Hüzün





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.