3 Temmuz 2025 Perşembe

Tükenmeyen Umutlar...

 Ağlamamak İçin Kendime Söz Versem de, 
Hüzün Geçerdi Gülüşlerimden... 
Gözlerim Ömrümün Sarkacında Sallanan, 
Kimsesiz, 
Yapayalnız Yitip Giden Hayatıma Ağlardı... 
Hayatıma Girenlerin Her Biri Başka Türlü Bakar Kördü Ya? 
Hepsi Yüreğimdeki Mevsimleri Değiştirirdi... 
Aradan Çok Zaman Geçti, 
Yüreğimde İklimler Değişti... 
Kurak Hayallerime Yağmurlar Yağıyor... 
Bir Avuç Külden Medet Ummuyor, 
Yatağında Akan Nehirleri, 
Tersine Çevirmeye Çalışmıyorum... 
Kimseye Aldırmadan, 
Umudun Gözlerinde Çiçekler Büyütüyorum... 
Hayaller Denizinde, 
Bitmeyen, 
Sönerek Tükenmeyen Umutlar Yüzdürüyorum... 
Gidişler Hiç Olmamışçasına, 
Mutluluğun Resmini Gülüşlerime Çiziyorum... 
İçimdeki Renkler Değişti... 
Yarınlarımı Bir Masaldan Çıkmış Gibi Yaşıyorum... 
Şarkıların Nağmelerinde, 
Şiirlerin Mısralarında, 
Çılgın Mavilerin Ortasında, 
Mutluluğa Teslim Oluyorum... 
Aşktan,
Sevdadan,
Sevmekten Korkmuyor, 
Sevdiğimi Gönül Ülkemin Başkenti,
Yürek Şehrimin Merkezi Ediyorum... 




2 Temmuz 2025 Çarşamba

Korkma! Zarar Gelmez...

 Yürek Sevgiyle Dolmamış İse, 
Ne Yaparsa Yapsın, 
Gözleri Şefkatle Bakamıyor... 
Duygularla, 
Hissederek Sevgiyle Dolan Anlar, 
Bir İnsanın Güzel Sevme Hali... 
İçtiği Su Kadardır Ona Mecburiyeti... 
Bambaşka Duygudur Sevmek... 
Coşkudur Hissetmek... 
Her Nefeste Birbirine Ses Olmak... 
Zamanı, 
Sevgiyi, 
Sevdayı Hissederek, 
Mutluluğu Anlayarak Yaşayabilmek... 
Tut Ellerini... 
Bak Gözlerine... 
Görebiliyor musun Kendini? 
Tut Ellerini... 
Bak Gözlerine, 
Tutun mu Ellerini? 
Baktın mı Gözlerine? 
Gördün Değil mi Sevgi Dolu Bakışını? 
Korkma! 
Zarar Gelmez Sana, 
Sevgiye Akan İki Damla Gözyaşından... 

Hadi Hayırlı Olsun... 
El Ele, 
Gönül Gönüle, 
Nefeslerinizde, 
Sesinizde, 
Gülüşlerinizde, 
Doyasıya, 
Dolu Dolu Yaşayın... 




İmtihanını Kaybetti İnsanoğlu...

 Hiçbir Şey Eskisi Gibi Değil... 
Her Şey Fukaralaşmış, 
Herkes Kendi Dünyasında... 
Kaybolmuş Baharlar, 
Bencil Ruhlar, 
Buz Tutmuş Yürekler, 
Samimiyetten Uzak Gülüşler... 
Günahlar Pervasız Artık, 
Mevsimler Diken Diken... 
Düşlerimizde Büyütemez Olduk, 
Beyaz, 
Pembe, 
Kırmızı Çiçekler... 
Tene Dokunmadan, 
Eller Tutulmadan, 
Bedene Sarılmadan Sevdalar Yaşanmıyor... 
Hani Bizi Düşler Diyarında Gezdiren Maviler? 
Nerede Sevgiyi Sevgi, 
Sevdayı Sevda Yapan Dik Duruşlar, 
Tüm İmkansızlıklara Meydan Okuyuşlar? 
Mesafelere Rağmen, 
Yürekten Yüreğe, 
Gönülden Gönüle Yaşanan Aşklar? 
Sanki Tüm Güzellikler Sürgüne Yollanmış 
Gözlere Kilit Vurulmuş, 
Kaybolmuş Sessizliğin Çölünde... 
Umuttan Yoksun, 
Aşktan Yoksun, 
Hayalden Yoksun Yaşıyor İnsanlar... 
Ne Kadar Kolay,
Ne Kadar Çabuk Dağıldı İnsanoğlu!  

Yeniden Bahar Gelir mi Gönüllere?
Aydınlanır mı Alacakaranlıkları?
Dönüş Yok Artık,
Gönül Kuşları Çoktan Gitmiş, 
Koşuyor Bilinmeyene Ölüm Renginde …
Hiçbir Şey Eskisi Gibi Değil
Olmayacakta!
Fatura Çok Ağır...
İmtihanını Kaybetti İnsanoğlu...